Οι μαθητές του ΣΤ’2, με υπεύθυνο τον κ. Κολούτσο Νίκο, έκαναν ένα αφιέρωμα με αφορμή την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου. Παρακάτω παραθέτουμε το κείμενο που έγραψαν, καθώς και το φωτογραφικό που βρήκαν. Επίσης, πραγματοποιήθηκε μικρή παρουσίαση του αφιερώματος στις υπόλοιπες τάξεις του σχολείου μας.
Ο πόλεμος του ’40 ήταν πολύ σκληρός και με αναβάθρα από κακουχίες. Οι γενναίοι Έλληνες στρατιώτες αγωνίζoνται στα βουνά της Αλβανίας και όχι μόνο για την ελευθερία της πατρίδας. Οι γυναίκες, ιδιαίτερα οι Ηπειρώτισσες, φροντίζουν και περιθάλπουν τους στρατιώτες που πολεμούν γενναία.
Μετά την κατάκτηση της χώρας μας από τους Γερμανούς, στις μεγάλες πόλεις, ιδιαίτερα στην Αθήνα, θερίζει η πείνα. Οι άνθρωποι ξεψυχούν στους δρόμους από την αφαγία πολλών ημερών. Στα βουνά οι αντάρτες δεν φοβούνται τίποτα και κανέναν. Τα βουνά τους κάνουν να νιώθουν ελεύθεροι και είναι πανέτοιμοι για όλα.
Κατά τη διάρκεια και τη λήξη του πολέμου πολλοί στρατιώτες επιστρέφουν τραυματίες ζωντανοί ή και δεν επιστρέφουν ποτέ. Οι μαυροφορεμένες εξουθενωμένες πλέον χήρες και μανάδες από τα αντίποινα των κατακτητών δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους απ’ την απώλεια συζύγων και παιδιών. Όλα φαίνονται στα μάτια τους.
Η μεταπολεμική Ελλάδα, ελεύθερη πια, βιώνει καταστάσεις απόλυτης φτώχειας που θα ακολουθήσει και τα επόμενα χρόνια, τις επόμενες δεκαετίες.
«Οι Έλληνες στρατιώτες αναχωρούν για το μέτωπο του πολέμου.»
«Ξεσπάει λιμός τον τραγικό χειμώνα του ’41-42 και θερίζει τα αστικά κέντρα και περισσότερο την Αθήνα»
«Η αντίσταση του λαού μας εναντίον των Γερμανών κατακτητών ξεκινά.»
«O κατακτητής απαντάει με αντίποινα.»
«Απόλυτη φτώχεια του λαού μας μετά την απελευθέρωση.»
