Ήταν άνοιξη τη μέρα που εξαγγέλθηκε στην ανθρωπότητα το μήνυμα του ερχομού του Θεανθρώπου και όταν χρόνια μετά, την ίδια μέρα η Ελλάδα έκανε τα πρώτα της βήματα προς την ανεξαρτησία.

Η σπίθα της επανάστασης είχε ανάψει αιώνες πριν στις ψυχές των Ελλήνων. Καθώς όμως τα χρόνια περνούσαν, η σπίθα έγινε φλόγα, έγινε πάθος, έγινε κραυγή και πίστη πως στην Ελλάδα αξίζει να είναι ελεύθερη. «Τι σ΄ ωφελεί να ζήσεις, και είσαι στη σκλαβιά; … Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» είχε πει ο Ρήγας και φούντωσε ακόμη πιο πολύ την ιδέα μιας ελεύθερης ζωής, προσκαλώντας όλους τους Έλληνες να ελευθερώσουν το σκλαβωμένο γένος τους.

Αυτό σημαίνει να έχει κανείς θέληση! Με πείσμα, πίστη, συλλογικότητα, αγάπη και θάρρος να περιφρονεί κανείς τον θάνατο και να δίνεται στη μάχη της ζωής!

Σήμερα παιδιά, 200 χρόνια μετά, δίνουμε κι εμείς μια μικρή μάχη…τόσο μικρή που φανταστείτε… «πολεμάμε» από το σπίτι μας! «Πολεμάμε» έναν εχθρό που δε μας απειλεί με όπλο, δεν καταδυναστεύει τις ζωές μας!

Έχουμε τη δυνατότητα, την ευλογία θα έλεγε κανείς να δίνουμε των αγώνα μας μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού μας, παίζοντας με τα αδέρφια μας, απολαμβάνοντας το φαγητό της μαμάς και άπειρες στιγμές ευτυχίας με τις οικογένειές μας!

Χρόνια πολλά σε όλους! Να είστε γεροί, να έχετε υπομονή, χαρούμενη διάθεση και ελπίδα για το αύριο!

Ας είναι αυτή η μέρα μια μέρα αναστοχασμού για τη ζωή και για το μέλλον  όλων μας!

Χρόνια πολλά σε όλους τους Έλληνες!

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα!