Τι πιο ωραίο από μια φθινοπωρινή βόλτα στο Κραυσίδωνα, όταν μάλιστα συνδέεται με την αντίστοιχη ενότητα του γλωσσικού μαθήματος… Όσα λοιπόν μάθαμε στην τάξη είχαμε την ευκαιρία να τα γνωρίσουμε από κοντά στον περίπατό μας!
Είδαμε τα πανύψηλα πλατάνια που αρχίζουν να παίρνουν το χρυσαφί χρώμα του φθινοπώρου, τα γεφύρια που ενώνουν τις όχθες του χειμάρρου και τους τεράστιους βράχους που μετέφερε ως εδώ η δύναμη του νερού όταν ο χείμαρρος φουσκώνει από τις χειμωνιάτικες βροχές. Ακούσαμε το κελάρυσμα του νερού και το τραγούδι των πουλιών και μυρίσαμε το αρώματα της φθινοπωρινής φύσης.
Κυρίως όμως καταλάβαμε πως είναι στο χέρι όλων μας να προστατέψουμε το πολύτιμο φυσικό περιβάλλον που μας χαρίζει απλόχερα την ομορφιά του και ζητά από μας απλά να το παραδώσουμε και στους επόμενους επισκέπτες όπως το βρήκαμε κι εμείς.
