Την Παρασκευή 17/12/2021 επισκέφτηκαν το σχολείο μας η κ. Βαρβάρα Πίκουλα και η κ. Μαρία, η μητέρα της, για να παρουσιάσουν στις Α΄, Β΄, Γ΄ και Ε΄ τάξεις δύο παλιά αλλά ενδιαφέροντα έθιμα της πατρίδας μας.
Το πρώτο έθιμο ήταν αυτό της Ειρεσιώνης, ένα αρχαίο έθιμο σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι στην αρχαιότητα έπαιρναν ένα κλαδί ελιάς και το στόλιζαν με κορδέλες και καρπούς από τη φθινοπωρινή σοδειά. Τα παιδιά στα τέλη Σεπτεμβρίου έπαιρναν την Ειρεσιώνη τους και τραγουδούσαν τα κάλαντα από σπίτι σε σπίτι, δίνοντας ευχές στους νοικοκυραίους να έχουν καλή σοδειά και για την επόμενη χρονιά και αυτοί με τη σειρά τους τους έδιναν κεράσματα και φιλοδωρήματα. Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι τα σημερινά χριστουγεννιάτικα έθιμα που έχουν σχέση με τον στολισμό του δέντρου και τα κάλαντα, έχουν την καταγωγή τους στο έθιμο της Ειρεσιώνης.
Το δεύτερο έθιμο ήταν αυτό του ντιβιτζή και της καμήλας, που αναβιώνει ακόμα και σήμερα σε κάποια μέρη της Ελλάδας την περίοδο του Δωδεκαήμερου. Πρόκειται για ένα έθιμο-δρώμενο στο οποίο παίρνουν μέρος ο ντιβιτζής που είναι ντυμένος με προβιά, φοράει ένα τριγωνικό καπέλο, το καούκι και κρατάει στο χέρι ένα ραβδί, το τοπούζ, με το οποίο χτυπάει τη γη για να την ξυπνήσει και να δώσει μεγάλη παραγωγή. Παίρνουν ακόμα μέρος η καμήλα, μια ξύλινη κατασκευή με κουδουνάκια που διώχνουν τα “κακά πνεύματα”, η οποία στερεώνεται πάνω σε δύο ανθρώπους και φυσικά οι μουσικοί. Όλη η ομάδα πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι, χορεύει, τραγουδάει, κάνει αστεία πειράγματα και δίνει ευχές στους νοικοκύρηδες.
Η παρουσίαση των δύο εθίμων μας ενθουσίασε, γιατί η κ. Βαρβάρα και η κ. Μαρία μας τα παρουσίασαν με βιωματικό τρόπο, δηλαδή μπήκαμε στη θέση των ανθρώπων παλαιότερων εποχών, φτιάξαμε τη δική μας Ειρεσιώνη, ντυθήκαμε «ντιβιτζής» και «καμήλα», χορέψαμε, κάναμε αστεία πειράγματα, προσπαθήσαμε να καλοπιάσουμε τη φύση να προσφέρει πολλούς καρπούς και δώσαμε τις ευχές μας για υγεία και καλή τύχη.
Ήταν πολύ ωραία εμπειρία που γνωρίσαμε δύο έθιμα που έχουν εξαφανιστεί ή κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, γιατί ο τρόπος που διασκεδάζουμε σήμερα και οι συνήθειές μας έχουν αλλάξει, αφού έχει αλλάξει και ο τρόπος ζωής μας. Σήμερα δεν είμαστε τόσο δεμένοι με τη φύση ούτε πιστεύουμε ότι με κουδουνάκια και ραβδιά μπορούμε να διώξουμε το κακό και να αυξήσουμε τη σοδειά. Είναι όμως σημαντικό που τα γνωρίσαμε, γιατί αποτελούν μέρος της παράδοσης και του πολιτισμού μας.
(από κ. Παγώνα Φωτακίδου)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.