Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙA΄
Την 23η Μαΐου 1453, λίγο πριν την τελική επίθεση των βαρβάρων, ο Μωάμεθ Β΄ στέλνει – κατά τις επιταγές του κορανιού- πρεσβεία με επικεφαλής τον Ισμαήλ Χαμζά να ζητήσει από τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ ΙA΄ την παράδοση της Πόλης.
Οι όροι που θέτει το κοράνι απλοί και σαφείς: οι παραδομένοι σώζουν τη ζωή τους, ενώ οι αντιστεκόμενοι σφάζονται.
Η πτώση της Πόλης έχει προδιαγραφεί από το απώτερο παρελθόν και για αυτό η απάντηση του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΙA΄ έχει ξεχωριστή αξία.
Έτοιμος από αιώνες, ο τελευταίος Αυτοκράτωρ απαντά:
«Τό δέ τήν Πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ΄ ἐμόν ἐστιν οὔτ΄ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ. Κοινῇ γάρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν!»
(= «Το να σου παραδώσω την Πόλη ούτε δικό μου δικαίωμα είναι ούτε κανενός άλλου από τους κατοίκους της. Γιατί με κοινή απόφαση, όλοι με τη θέλησή μας θα πεθάνουμε και δε θα λογαριάσουμε τη ζωή μας!»)
Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΙA΄ έπεσε ηρωικά μαχόμενος στις 29 Μαΐου 1453 υπερασπιζόμενος τη Βασιλεύουσα.
Ανέκαθεν ΕΤΣΙ πέφτουν οι Έλληνες!
Είτε πρόκειται για τους υπερασπιστές των Θερμοπυλών, είτε για τους υπερασπιστές της Πόλης, είτε για τους υπερασπιστές του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ., είτε …, είτε …, είτε…
Έτοιμοι από αιώνες …
ΜΑΡΜΑΡΩΜΕΝΕ ΒΑΣΙΛΙΑ
Και ρίχτηκε με τ᾿ άτι του μες των εχθρών τα πλήθια,
το πύρινο το βλέμμα του σκορπούσε την τρομάρα,
και το σπαθί του τη θανή. Στα χάλκινά του στήθια,
εξέσπασε η όργητα σε βροντερή κατάρα.
Εθόλωσαν τα μάτια του. Τ᾿ αγνό το μέτωπό του,
θαρρείς ο φωτοστέφανος της Δόξας τ᾿ αγκαλιάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Θρηνήστε το χαμό του.
Μα, μη! Σε τέτοιο θάνατο ο θρήνος δεν ταιριάζει.
Κι έπεσε χάμου ο Τρανός! Κυλίστηκε στο χώμα,
ένας Τιτάν π᾿ ακόμα χτες εστόλιζ᾿ ένα θρόνο,
κι εσφάλισε – οϊμένανε! – για πάντ᾿ αυτό το στόμα,
που κάθε πίκρα ρούφαγε κι έχυν᾿ ελπίδες μόνο.
Μαρμαρωμένε Βασιλιά, πολύ δε θα προσμένεις.
Ένα πρωί απ᾿ τα νερά του Βόσπορου κει πέρα
θε να προβάλει λαμπερός, μιας Λευτεριάς χαμένης,
ο ασημένιος ήλιος. Ω, δοξασμένη μέρα!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!