Η υπέρτατη Τιμή και Δόξα ανήκει στους Ηρωικούς Νεκρούς μας των μαχών του ᾿74.
Σε Αυτούς, που όντας πάνω στον ανθό της νιότης, όταν απειλήθηκαν από το κύμα της βαρβαρότητας και της βίας, προτίμησαν να προτάξουν τα στήθη τους και να μην κατασπιλώσουν την τιμή τους.
Σε Αυτούς που δεν λιποτάχτησαν, δεν δείλιασαν, δεν σήκωσαν λευκό πανί, δεν τράπηκαν σε άτακτη φυγή.
Σε Αυτούς που, αν και γνώριζαν τη χαρά της ζωής, είχαν το μεγαλείο να την αξιολογήσουν στη ζυγαριά του θανάτου με το αίμα τους.
Ανάλογο σεβασμό με τους Ηρωικούς Νεκρούς μας οφείλουμε στους επιζήσαντες πολεμιστές των μαχών του ᾿74.
Ανέβηκαν και αυτοί στις πιο ψηλές κορφές του Αγώνα μονάχοι, με συντρόφους την απόφαση και το κορμί τους.
Αγωνίστηκαν χωρίς βαριές αρματωσιές πολεμικής τέχνης και πείρας, αλλά με συναίσθηση ότι η Ελευθερία είναι ευψυχία.
Η Τύχη δεν παρέδωσε το κορμί τους στην καταστροφή και την ψυχή τους στην Αθανασία.
Στη φωτογραφία του Αυγούστου του ᾿74 διακρίνονται ΑΝΔΡΕΣ του 226 ΤΠ της Εθνικής Φρουράς, που είχε βαρύτατες απώλειες κατά την υπεράσπιση του πατρίου εδάφους.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα
Αφήστε ένα σχόλιο
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.