Ο Αθάνατος εύζωνας
Το πρωί της 27ης Απριλίου 1941 οι πρώτες μηχανοκίνητες γερμανικές φάλαγγες μπαίνουν στην Αθήνα με τα κατάκλειστα σπίτια.
Η πρώτη μορφή αντίστασης στους κατακτητές Γερμανούς ίσως είναι αυτή: οι κλειστές πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών, οι κλειστές καρδιές στις σειρήνες για υποταγή στους ισχυρούς.
Την ίδια μέρα απόσπασμα Γερμανών ανεβαίνει στην Ακρόπολη για να υψώσει τη σβάστικα. Διατάζουν απειλώντας με τα σίδερά τους τον εύζωνο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΟΥΚΙΔΗ να υποστείλει τη Γαλανόλευκη και αυτός περήφανα αρνιέται.
Ένας Γερμανός στρατιώτης κατεβάζει από το ιστό τη Γαλανόλευκη, τη διπλώνει και την παραδίδει στον αγέρωχο εύζωνο.
Εκείνος τυλίγεται με την Ελληνική σημαία και πέφτει από το βράχο της Ακρόπολης.
Είναι ο πρώτος νεκρός της Αντίστασης στη μεγάλη νύχτα που μόλις άρχιζε.
Ένα μήνα αργότερα τη νύχτα της 30ης προς 31η Μαΐου δύο νέοι, ο Μανώλης Γλέζος και Απόστολος Σάντας, κατεβάζουν από το Βράχο της Ακρόπολης τη μιαρή σημαία των κατακτητών.
Και το φθινόπωρο δημιουργούνται οι πρώτες αντιστασιακές οργανώσεις και ξεκινά ο ένοπλος αγώνας των Ελλήνων κατά της τριπλής Κατοχής.
Κανείς κατακτημένος λαός της Ευρώπης δεν αντιστάθηκε τόσο σθεναρά και μαζικά στους κατακτητές, όσο οι Έλληνες. Σε καμιά κατακτημένη χώρα της Ευρώπης οι κατακτητές δεν αναγκάστηκαν να διατηρούν τόσο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις.
Μια πρόταση από τα τελευταία λόγια του εκφωνητή του Ραδιοφωνικού σταθμού Αθηνών, λίγο προτού εισβάλουν οι κατακτητές και τον θέσουν στην υπηρεσία της προπαγάνδας τους, περιχαρακώνουν το Χρέος κάθε Έλληνα, κάθε εποχής:
ΑΔΕΛΦΙΑ, ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ!
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα
Αφήστε ένα σχόλιο
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.