Εργασία της Μαθήτριας Έφης Πάτρας Δ΄Τάξη

ΛΑΖΑΡΟΣ

Καλημέρα σας καλή χρονιά σας

Τώρα που ‘ρθαμε στην αφεντιά σας

Να τραγουδήσουμε το Λαζαράκο

Που ήσαν Λάζαρε  που ήσαν κρυμμένος

Μες στη μαύρη γη χαντακωμένος

Κι σαν το κεράκι μαζεμένος

Δωμ’ λίγο νερό να πιω ο καημένος

Είναι το στόμα μου πικρό φαρμάκι

Κ’ τα χείλη μου σαν το βαμβάκι

Γράψε Θόδωρε , γράψε Δημήτρη

Γράψε λεμονιά κι κυπαρίσσι.

ΝΙΟΠΑΝΤΡΟΣ

Κρατεί ο δέντρος στη δροσιά

Κρατεί κι ο νιος την κόρη

Στα γόνατα την έπαιρνε

Στα μάτια την κοιτούσε

Κόρη μ’ δεν είσαι άσπρη

Αν θες να γίνω κόκκινη

Αν θες να γίνω άσπρη

Σύρε στον Δαφνοπόταμο

Κ’ αγόρασε , ξαγόρασε

Συριώτικο φτιασίδι.

ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟ

Γραμματικέ , γραμματικέ κι ψάλτη αναγνώστη

Που έγραφες κοντήλιαζες τρία χρονών παιδάκι

Κι σπάραξαν τα χέρια σου κι χύθηκε μελάνι ,

Κι βάψαν τα ρουχάκια σου , τα λινοσκεπασμένα

Πέντε ποτάμια τα ‘πλυναν κι βάψαν κι τα πέντε

Πέντε τσαΐρια τ’  άπλωσαν κι βάψαν κι τα πέντε

Περνούν τ’ αρνάκια στη βοσκή κι βάψαν τα μαλλιά τους

Κι κουρεφτάδες κούρευαν κι βάψαν  τα ψαλίδια.

ΕΚΚΛΗΣΊΑ

Εκκλησίτσα φουντωτή κ’ μολυβοσκεπαστή .

Στην κορφή κρατάς σταυρό κι στη ρίζα κρύο νερό .

Το μαθαν κι οι πέρδικες  πήγαιναν κι το πίναν .

Πάσα βράδυ ,  πάσα πρωί , πάσα γιόμα κι δειλνό .

Έστησα το βρόχι μου , τσάκωσα μια πέρδικα

Σκούζει βάζει η πέρδικα , σώπα –σώπα  πέρδικα

Δεν σου κάνω τίποτα κι αν σου κάνω τίποτα

να χω χίλια κρίματα , χίλια παραδείγματα

του θεού τα κρίματα.

ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ

Άντε μας να φύγουμε , από τούτη την αυλή

Τίποτα δε μ’ άρεσε, ένα δέντρο μ’ άρεσε

φουντωτό , καμαρωτό κ’ στη ρίζα κρύο νερό.

το ‘μαθαν κι οι πέρδικες , πήγαιναν κι το πίναν

πάσα βράδυ , πάσα πρωί , πάσα γιόμα κι δειλνό

Έστησα τα βρόχι μου , τσάκωσα μια πέρδικα

Σκούζει  , βάζει η πέρδικα , σώπα-σώπα πέρδικα

Δεν  σου κάνω τίποτα , κι αν σου κάνω τίποτα

Να ΄χω χίλια κρίματα , χίλια παραδείγματα

Του θεού τα κρίματα .

ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΓΟΡΙΑ

Παλλικαρίτσι έμορφο και έμορφο παλικάρι ,

εσένα πρέπουν τ’ άρματα , εσένα τα γιλέκα  ,

εσένα κ’ άλογο καλό , να περπατείς καβάλα ,

να περπατείς  , να χαίρεσαι ,να μορφοκαμρώνεις ,

να βγαίνει κ’ η μανούλα σου , σταυρομαντηλιασμένη .

για γύρνα –γύρνα γιόκα μου , για γύρνα παραπίσω ,

έχω δυο λόγια να σου πω , τρία να μολογήσω .

για πάρτον αρραβώνα σου να πας να αρραβωνιάσεις

Να πάρεις  κόρη από σειρά κι από τον καλό τον τόπο .

ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Σ’ αυτό το σπίτι το ψηλό , το μαρμαροστρωμένο

Εδώ έχουν κόρη για παντρειά , θέλουν να την παντρέψουν

Την τάζουνε στο βασιλιά , δεν θέλει αυτή τον Ρήγα

Μου θέλει τ’ αρχοντόπουλο , τ’ αρχοντογεννημένο

Όπου γεννήθηκε ταχιά , κατάματα στον ήλιο

Τον ήλιο βάζει πρόσωπο κι το φεγγάρι αστέρι

Κι τον καθάριο Αυγερινό , κουμπί και δαχτυλίδι

Χόρεψαν και στο γάμο της , με δυο μέτρα μαντήλια

Με δυο μέτρα , με τέσσερα , με μια σειρά νταούλια .

ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ

Μάνα χρυσή , μάνα αργυρή

Μάνα μαλαματένια

Χρυσή καρούλα πού κανες

μέσα στο περιβόλι

Χρυσή κι η κουνίτσα της

κι γύρω η φασκιά της .

ΓΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΡΑΒΩΝΙΑΣΜΕΝΑ

Συ μαρή  κοντοπληγμένη και μικρή αρραβωνιασμένη .

Συ φωνάζει η πιθιρά σου για να πας να φτιάξεις γιόμα

Γιόμα να γιοματίσουμε και δείπνο να δειπνήσουμε.

Κάτσε νύφη μου ακόμα απόψι κι αύριο το πρωί μας φεύγεις.

Για αγόρια αρραβωνιασμένα

Τούτη ρούγα φουκαλώ και τη νύφη καρτερώ

Με πίτα με κουλούρα με ψάρια τηγανισμένα

Ξενιτεμένος

Ξενιτεμένο μου πουλί και παραπονεμένο

Η ξενιτιά σε χαίρεται κι μάνα σου σε πονάει

Τι να σου στείλω γιόκα μου, τι να σε προβοδίσω

Σου στέλνω μήλο κόκκινο, κυδώνι μαραγκιάζει

Σου στέλνω τα δακράκια μου σε ένα χρυσό μαντήλι

Και τα δακράκια μου βαψερά και βάψαν το μαντήλι

Πέντε ποτάμια τα πλυνα και βάψαν και τα πέντε

Πέντε τσαΐρια τά πλωσα και βάψαν και τα πέντε.