Ευχαριστούμε πολύ την κ. Σοφία από το Αρδάνι Τρικάλων, που δέχτηκε να μας πει τα  παρακάτω κάλαντα, όπως τα έλεγαν παλιά, διαφορετικά σε  κάθε σπίτι, τα κορίτσια την ημέρα του Λαζάρου.

Στού  την την αυλή

Στού την την πόρτα

Δέντρος και μηλιά και κυπαρίσσι

Κορασίτσες μου τρωίρου  ίρου

Να τιμήσουμε κι εμείς αφέντη

να μας δώσει κι αυτός

βαρύ κάνιστρα

κοσκινάν αυγά και πέντε πίτες

και σταμνί κρασί

κι αργυροκούπα

καλός μας ήρθες Λάζαρε

σαν φέτος και του χρόνου

την πασχαλιά χαρούμενα

και τη άλλη κυριασμένη.

Για το μοναχογιό

Μάνα μου το γιόκα σου

Μάν’ μ το μοναχό σου

Τον έλουζες τον χτένιζες

Στο δάσκαλο τον στέλνεις

Κι ο δάσκαλος τον καρτερεί

Με μια ψιλή βεργούλα

Κι η μάνα του τον έλεγε

Γιοκα μου που ν’ τα γράμματα

Και που ν’ ο νους σου;

Τα γράμματα είναι στο χαρτί

Κι ο νους περιδιαβαίνει

Πήρε στρατί πήρε διαβί

Πέρα στις μαυρομάτες

Που χουν το μάτι σαν ελιά

Τα φρύδια σαν γαϊτάνι

Το δόλιο το ματόφυλλο

Σαν κρόσσι από μαντήλι.

Για την αρραβωνιασμένη

Σε τούτο το σπίτι το ψηλό

Με μάρμαρο στρωμένο

Εδώ έχουν κόρη για παντρειά

Κόρη αρραβωνιασμένη

Την τάζουν για το βασιλιά

Την τάζουν για το Ρήγα

Δεν θέλω εγώ το Βασιλιά

Δεν θέλω εγώ το Ρήγα

Θέλω το αρχοντόπαιδο

Που χει τόσα πλούτη

Για τα ελεύθερα κορίτσια (υποψήφια για παντρειά)

Παίρνω το καλαθάκι μου

Στο κήπο το πηγαίνω

Για βλίτα για σπανάκια

Για δροσερά μαρούλια

Μαρή  μαρή παγώ

Μαρή Παγώνα

Πότε και πότε κέντησες

Μαντήλι και το βάζεις στο κεφάλι

Και σε πρέπει σαν μερτζιάνι

Σαν μαλαματένιο ζνάρι

Για γραμματιζούμενα παιδιά

Γραμματικέ, γραμματικέ

Βρε ψάλτη κι αναγνώστη

Που έγραφες κοντίλιαζες

Ψηλά στην κρύα βρύση

Σπαράχτηκαν τα χέρια σου

Και χύθηκε η μελάνη

Και βάψανε τα ρούχα σου

Τα λιανομεταξένια

Σε εννιά ποτάμια τά  πλυναν

Και βάψαν τα ποτάμια

Σε εννιά λιβάδια τά  πλωναν

Και βάψαν τα λιβάδια

Πέρασε κι ο κυρ νονός

Κι έβαψε τ’ άλογό του

Πέρασαν κι οι πέρδικες

Και βάψαν τα φτερά τους.

Για μωρά

Ένα μικρό μικρούτσικο, μικρό στη σαρμανίτσα

Τρεις βαγιοπούλες το κουνούν

Και τρεις αράδα αράδα

Ως που να έρθει η μάνα του

Μ’ ένα καρδάρι γάλα

Για αυτούς που δεν τους έδιναν τίποτα

Σε τούτο το σπίτι το ψηλό

Γεμάτο καλιακούδια

Τα μισά γεννούν

Τα μισά κλωσούν

Τα μισά τους βγαν τα μάτια

Και τ΄άλλα τα κακύτερα

Τους κουτσουλάν τα γένια