Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζύμωνουν ανήμερα το πρωί του Μ. Σαββάτου ειδικά κουλουράκια, τα οποία τα ονομάζουν Λαζαράκια, «Λαζάρηδες» ή αλλιώς και «Λαζαρούδια».
“Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις” συνήθιζαν να λένε παλαιότερα, αφού πίστευαν ότι σύμφωνα με την παράδοση ο αναστημένος φίλος του Χριστού είχε παραγγείλει: «Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…»
Στα «λαζαράκια» δίνουν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες.
Όσα παιδιά έχει η οικογένεια, τόσους «λαζάρηδες» πλάθουν και στη θέση των ματιών βάζουν δυο γαρίφαλα.
Τα «λαζαρούδια» πολλές νοικοκυρές τα γέμιζαν με αλεσμένα καρύδια, αμύγδαλα, σύκα, σταφίδες, μέλι, πρόσθεταν πολλά μυρωδικά και τα παιδιά ξετρελαίνονταν να τα τρώνε ζεστά.
Συστατικά-Λαζαράκια
400 γρ. χλιαρό νερό
1 κ.σ. ξερή μαγιά
150 γρ. ζάχαρη κρυσταλλική
50 γρ. ελαιόλαδο
1 κ.γ. κανέλα σκόνη
¼ κ.γ. γαρίφαλο σκόνη
½ κ.γ. κάρδαμο σκόνη
¼ κ.γ. αλάτι
800 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
50 γρ. σταφίδες
50 γρ. καρύδια
40 γαρίφαλα ολόκληρα
