Ο κοκκινολαίμης ήταν, λέει, ένας νεαρός άμυαλος ξυλουργός, που αμελούσε διαρκώς τις προετοιμασίες για το χειμώνα. Ούτε ξύλα, ούτε προμήθειες, ούτε τίποτα δεν είχε φροντίσει να βολέψει. Και τότε ήρθε ένας βαρύς χειμώνας και τον βρήκε απροετοίμαστο. Μετάνιωσε τότε για την αμυαλιά του. Έγινε πουλάκι και από τότε, μόλις πλησιάζουν τα κρύα και το χιόνι και ο κακός καιρός, έρχεται να μας το πει, φορώντας το πορτοκαλί κασκόλ του…
Ήρθε και σε μας σήμερα μαζί με τα πρώτα χιόνια πάνω στο δέντρο μας…
Καλό χειμώνα