Με μεγάλη χαρά πληροφορηθήκαμε ότι η συμμετοχή μας στον διαγωνισμό της εκπαιδευτικής τηλεόρασης για την οδική ασφάλεια σε συνεργασία με το Ι.Ο.ΑΣ. Πάνος Μυλωνάς πήρε το δεύτερο βραβείο στην κατηγορία τηλεοπτικού σποτ! Είμαστε ενθουσιασμένοι που το μικρό μας σχολείο έφερε ένα τέτοιο αποτέλεσμα! Παρακάτω μπορείτε να δείτε το βίντεο μας και τα αποτελέσματα του διαγωνισμού
Στη γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς, μετά από τα ποιήματα για το καλοκαίρι και τον αποχαιρετισμό της ΣΤ τάξης, θέλαμε να κάνουμε κάτι χαρούμενο και κωμικό. Γι’ αυτό επιλέξαμε αγαπημένες σκηνές από παλιές ελληνικές κινηματογραφικές κωμωδίες για να τις αναπαραστήσουμε. Βιντεοσκοπήσαμε τα σκετσάκια μας και τα παρουσιάσαμε στους γονείς και τους καλεσμένους! Πόσο γελάσαμε όλοι στη γιορτή! Αλλά και οι πρόβες θα μας μείνουν αξέχαστες!
Όταν επισκεφτήκαμε ένα άλλο σχολείο είδαμε ένα ωραίο ψηφιδωτό φτιαγμένο από πλαστικά καπάκια. Έτσι, λοιπόν, αρχίσαμε και εμείς να μαζεύουμε πλαστικά καπάκια νερού, αναψυκτικών και άλλων μπουκαλιών, τα οποία θα μόλυναν το περιβάλλον αν πετάγονταν στα σκουπίδια, καθώς είναι πολύ μικρά για να ανακυκλωθούν. Μετά από δύο χρόνια σχεδόν συλλογής, με τη βοήθεια των γονέων και των τοπικών καταστημάτων (που μας προσέφεραν πολλά καπάκια), καταφέραμε να φτιάξουμε το δικό μας ψηφιδωτό! Χρειάστηκε πολλή δουλειά και πλέον είμαστε περήφανοι που στολίζει τον προθάλαμο των αιθουσών μας!
Από τα μέσα της χρονιάς μέχρι και το τέλος, αρχίσαμε να κάνουμε το μάθημα της γλώσσας μέσα από λογοτεχνικά κείμενα. Διαβάσαμε δύο βιβλία της κυρίας Σοφίας Γραμμόζη-Σωπίκη: “Το σεντούκι της καρδιάς” και “Μαμά, χάρισέ μου λίγο ουρανό”. Γνωρίσαμε τους ήρωες των βιβλίων, ταυτιστήκαμε μαζί τους, νιώσαμε τα συναισθήματα τους, μιλήσαμε για την φιλία, την οικογένεια, την υιοθεσία, τον πόλεμο, την προσφυγιά, την προσφορά, την αγάπη… Είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε αρκετές δημιουργικές εργασίες. Φτιάξαμε τα δικά μας σεντούκια για να φυλάμε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε, αναζητήσαμε πληροφορίες για τον Γεώργιο Γεννάδιο, ζωγραφίσαμε κήπους και σοκολατόφατσες, ηλιόλουστους και συννεφιασμένους ουρανούς, φτιάξαμε αφίσες, γράμματα για την μητέρα… Κάποια από αυτά μοιραζόμαστε μαζί σας παρακάτω.
Στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων, για να ομορφύνουμε το σχολείο μας κάνοντας μια δραστηριότητα που απαιτεί συνεργασία, ζωγραφίσαμε στην είσοδο του σχολείου μας ένα δέντρο. Το δέντρο αυτό στολίζεται διαφορετικά καθώς περνάνε οι εποχές του έτους και είναι ευθύνη μας να το συντηρούμε και να το φροντίζουμε για να είναι πάντα όμορφο!
Χαρήκαμε πολύ με την επίσκεψή μας στο καταφύγιο αδέσποτων ζώων στην Κορομηλιά Καστοριάς. Οι ευγενικές εθελόντριες του καταφυγίου μας ξενάγησαν, μας ενημέρωσαν και μας άφησαν να παίξουμε με τα χαριτωμένα σκυλάκια! Υποσχόμαστε να επιστρέψουμε για να βοηθήσουμε στις δουλειές! Υιοθετήστε ένα αδέσποτο από τα καταφύγια!
Φέτος στολίσαμε τις λαμπάδες μας με χρωματιστό ρύζι. Βάψαμε νερό χρησιμοποιώντας γκοφρέ χαρτί και αφήσαμε το ρύζι μέσα μία ολόκληρη ημέρα. Μετά απλώσαμε κόλλα στο κερί και ρίξαμε το ρύζι πάνω σιγά-σιγά. Ήταν πολύ διασκεδαστική διαδικασία! Γεμίσαμε όλη την τάξη με ρύζι, αλλά μετά το καθαρίσαμε. Ολοκληρώσαμε τον στολισμό με κορδέλες και αυτοκόλλητα. Επίσης, φτιάξαμε χάρτινα καλαθάκια με τη βοήθεια της δασκάλας των αγγλικών, Μαρίας Καραμπέτσου. Μέσα σε αυτά βάλαμε τα πασχαλινά αυγά μου βάψαμε μόνοι μας!
Διαβάζοντας το βιβλίο της κυρίας Σοφίας Γραμμόζη-Σωπίκη “Μαμά, χάρισέ μου λίγο ουρανό”, μάθαμε για τη σημασία της δωρεάς μυελού των οστών που είναι τόσο απλή διαδικασία και μπορεί να σώσει μία ανθρώπινη ζωή. Ζωγραφίσαμε αφίσες για να ενημερώσουμε τους κατοίκους της κοινότητάς μας, οι οποίες αναρτήθηκαν με τη βοήθεια των υπαλλήλων του δήμου, στο κοινοτικό γραφείο και στον πίνακα ανακοινώσεων του χωριού.
Το σχολείο μας τίμησε τους ήρωες του 1821 με ποιήματα και τραγούδια με τη συνοδεία μουσικών οργάνων. Ευχαριστούμε τον μουσικό μας, Αλέξανδρο Ιωάννου, για την πολύτιμη βοήθεια στις πρόβες και στην εκτέλεση των τραγουδιών! Ανήμερα της επετείου έγινε η κατάθεση στεφάνου και η παρέλαση από τους μαθητές μας.
Από το μάθημα της ιστορίας…
Βάζει πρώτα τη γη, τη θάλασσα και τον ουρανό µε τον ήλιο, το φεγγάρι κι όλα τ’ αστέρια. Κι έπειτα αρχίζει να σχεδιάζει δυο πολιτείες δίπλα δίπλα. Στην πρώτη οι άνθρωποι έχουν ειρήνη. Παντρεύουν τα παιδιά τους µε τραγούδια και χαρές και λύνουν σε κριτές τις διαφορές τους. Στην άλλη πολιτεία έχουν πόλεµο. Μέσα στην πόλη έχουν µείνει οι γυναίκες, τα παιδιά και οι γέροντες, ενώ έξω από τα τείχη δυο στρατοί έχουν πέσει στη µάχη. Οι λαβωµένοι και οι νεκροί κείτονται ολόγυρα. Έτσι ο Ήφαιστος ιστορεί τις χαρές της ειρήνης και τις συµφορές του πολέµου.Έπειτα βάζει τους γεωργούς που όργωναν τα χωράφια τους, τους εργάτες που θέριζαν µε τα δρεπάνια, βάζει αµπέλια φορτωµένα σταφύλια κι ανθρώπους που τα τρυγούσαν τραγουδώντας, βάζει βοσκούς που έβοσκαν τα κοπάδια τους, βάζει αγόρια και κοπέλες που χόρευαν µε άνθη στα µαλλιά τους. Και γύρω γύρω βάζει τον απέραντο Ωκεανό να αστράφτει.Και όταν τελειώνει, στέκεται να την κοιτάξει. Ξέρει πως αν οι άνθρωποι προσέξουν την οµορφιά της ασπίδας, δεν θα θέλουν πια να πολεµούν. Θα θέλουν να χορεύουν και να τραγουδούν, να οργώνουν τα χωράφια τους, να τρυγούν τα αµπέλια τους και να βόσκουν τα κοπάδια τους. Θα θέλουν να ζουν ειρηνικά. Και είναι αυτή η ασπίδα του Αχιλλέα το πρώτο, το µοναδικό όπλο που φτιάχτηκε ποτέ και δεν προσκαλεί σε πόλεµο αλλά σε ειρήνη.
