Το Δημοτικό Σχολείο της Αγίας Μαρίνας Νέας Μάκρης παιδαγωγεί περισσότερους από 260 μαθητές κάθε Σχολικό έτος. Οι μαθητές του κατοικούν στην ευρεία έκταση που εκτείνεται από τα σύνορα του δήμου Μαραθώνος με το δήμο Ραφήνας -Πικερμίου έως την απαρχή της Νέας Μάκρης. Βεβαίως φοιτούν και παιδιά που κατοικούν εκτός των ορίων αυτών λόγω γονεϊκής επιλογής, καταρχήν εν αγνοία της διοίκησης του Σχολείου και στη συνέχεια με την κατανόηση που επιβάλλουν οι παιδαγωγικές αρχές και επιταγές. Η κοινωνικο-οικονομική-μορφωτική υπόσταση των οικογενειών τους εμπεριέχει όλο το φάσμα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης. Η καταγωγή τους συμπεριλαμβάνει: α) απογόνους των Σαρακατσαναίων που εποίκησαν την περιοχή κυρίως της Αγίας Μαρίνας στην αρχή του 20ου αιώνα, β) απογόνους των Μικρασιατών προσφύγων που ήρθαν στην περιοχή ήδη από το 1919 με τον πρώτο διωγμό των χριστιανών της Σμύρνης. Πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και μετέπειτα διωγμένοι από τα παράλια της Λυκίας της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα τις ιωνικές κωμοπόλεις Μάκρη και Λεβίσσι, όπως επίσης και από τον Μπουτζά που ήταν προάστιο της Σμύρνης γ) πολίτες της Αθήνας που επέλεξαν το δήμο Μαραθώνος ως τόπο μόνιμης κατοικίας τους, δ) οικονομικούς μετανάστες κυρίως από την Αλβανία. Στο Σχολείο φοιτούν και μαθητές, παιδιά οικογενειών που κατοικούν στο στρατιωτικό οικισμό του Αγίου Ανδρέα, γνωστού ως ΚΑΑΥ (Κέντρο Αποκατάστασης Απωλειών Υγείας).

Η περιοχή που εδρεύει το Σχολείο ονομαζόταν Γεροτσακούλι. Η παράδοση ιστορεί την ονομασία ως παραφθορά του λόγου «Γερό σακούλι!» με τον οποίο κοστολογούσαν την περιουσιακή κατάσταση ενός πλούσιου κτηνοτρόφου-τσοπάνη, κατοίκου της περιοχής. Επίσης την έλεγαν Κονάκι, λόγω των παραδοσιακών της σπιτιών (κονάκια) στα οποία ξεχειμώνιαζαν οι κτηνοτρόφοι κάτοικοι της. Μεταγενέστερα εκπαιδευτικός που διορίστηκε στο Σχολείο της περιοχής την ονόμασε Θέρετρο. Προφανώς ήθελε να αποδώσει με την ονοματοθεσία την εδεμική φύση της. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 την εόρτιο ημέρα της Αγίας Μαρίνας (17 Ιουλίου) φωτιά απείλησε τη ζωή και την περιουσία των κατοίκων. Οι κάτοικοι απέδωσαν την κατάσβεσή της στην Αγία Μαρίνα, η οποία θεωρήθηκε ως «υπέρμαχος Αγία» της περιοχής και επομένως της χάρισαν το όνομά Της!

Η νομαδική ζωή των Σαρακατσαναίων κατοίκων της Αγίας Μαρίνας δεν ευνοούσε την απρόσκοπτη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Οι γονείς ανέθεταν στα παιδιά τους από πολύ μικρή ηλικία κτηνοτροφικές εργασίες και επομένως παραμελούσαν την εκπαίδευσή τους. Στην περιοχή δεν υπήρχε Σχολείο. Ευκαιριακοί δάσκαλοι παρείχαν το εκπαιδευτικό αγαθό σε δωμάτια σπιτιών, τα οποία χρησιμοποιούσαν ως αίθουσες διδασκαλίας. Το πρώτο διθέσιο Δημοτικό Σχολείο φαίνεται πως λειτούργησε τους πρώτους χρόνους της δεκαετίας του 1950, ενώ κατά τις μαρτυρίες των κατοίκων τη δεκαετία του 1960 το Δημοτικό Σχολείο στεγάστηκε σε ενοικιαζόμενο κτίριο της οικογένειας Μακρή επί της οδού Θησέως. Το 1971 ο Ο.Δ.Ε.Π. (Οργανισμός Δημόσιας Εκκλησιαστικής Περιουσίας) παραχώρησε στη Σχολική Επιτροπή του διθέσιου Δημοτικού Σχολείου αγροτεμάχιο 2.985,23 τ.μ. για την ανέγερση σχολικού κτιρίου. Μέλη της Επιτροπής αυτής ήταν οι Κωνσταντίνος Στερ. Τσίρκας, Κωνσταντίνος Δημ. Στεργίου και Η τοπική Αρχή με την εθελοντική εργασία των κατοίκων κατασκεύασε τις πρώτες δύο αίθουσες του Σχολείου. Καθώς αύξανε ο μαθητικός πληθυσμός έχτιζε πρόσθετες αίθουσες για τη στέγασή του. Στο μεταξύ ο Ο.Δ.Ε.Π. με την παραχώρηση στο Σχολείο συμπληρωματικής έκτασης γης αύξησε σε 8 στρέμματα το σχολικό χώρο. Στο ειδυλλιακό περιβάλλον του δάσους οι εκπαιδευτικοί διαμόρφωσαν έναν παραδεισένιο Σχολείο με σιντριβάνι, κατοικίδια ζώα, καλλιέργειες λαχανικών κ. αλ. Η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού της περιοχής εκβίασε την ανέγερση νέου διδακτηρίου. Τοπικοί φορείς και κάτοικοι διεκδίκησαν και τελικά επέτυχαν την ανέγερση του νέου κτιρίου που στεγάζει έως τις μέρες μας το Σχολείο. Στο ενδιάμεσο διάστημα το Σχολείο φιλοξενήθηκε στις εγκαταστάσεις της κατασκήνωσης της Αστυνομίας στο Ζούμπερι. Από το παλιό κτίριο διασώθηκαν τρεις αίθουσες ως βοηθητικοί χώροι. Το Σχολείο ακολούθησε τα ονόματα της περιοχής! Αρχικά ονομάστηκε Δημοτικό Σχολείο Θερέτρου και στη συνέχεια Δημοτικό Σχολείο Αγίας Μαρίνας Νέας Μάκρης.

(Πηγή: Προσωπική έρευνα του κυρίου Κωνσταντίνου Ι. Πατούρη)