Η Σαλαμίνα
Η Σαλαμίνα, γνωστή από την αρχαιότητα και ως Κούλουρη, ονομασία που προέρχεται από το ακρωτήριο Κόλουρις άκρα, (σήμερα Πούντα), στο οποίο ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη και το λιμάνι του 4ου αιώνα π.Χ., είναι το μεγαλύτερο νησί του Σαρωνικού Κόλπου. Βρίσκεται ΒΔ. του Σαρωνικού Κόλπου και έναντι του Κόλπου της Ελευσίνας (νοτιοδυτικά του νομού Αττικής). Πρωτεύουσά της είναι η ομώνυμη πόλη. Έχει πληθυσμό 39.220 κατοίκους, έκταση 95 τετραγωνικά χιλιόμετρα και είναι το νησί με την μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού στη Ελλάδα (400,2 κατ/Km2).
Είναι η πατρίδα του ομηρικού βασιλιά Αίαντα του Τελαμώνιου και του τραγικού ποιητή Ευριπίδη. Επίσης είναι η πατρίδα του μουσικού του δημοτικού τραγουδιού Γιώργου Παπασιδέρη, του ζωγράφου Πολυχρόνη Λεμπέση, που σπούδασε στη περίφημη Σχολή του Μονάχου και του θεατρικού συγγραφέα Δημήτρη Μπόγρη.
Η Σαλαμίνα έγινε διεθνώς γνωστή από την ομώνυμη Ναυμαχία που συνέβη το 480 π.Χ., που έδωσαν οι αρχαίοι Έλληνες εμποδίζοντας την Περσική Αυτοκρατορία να εισχωρήσει στην Ευρώπη. Στην Σαλαμίνα ο μεγάλος νεοέλληνας ποιητής Άγγελος Σικελιανός έμεινε σε ένα σπιτάκι από το 1933 έως το 1950, απέναντι από το Μοναστήρι της Φανερωμένης. Ο θρυλικός αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης, Γεώργιος Καραϊσκάκης είχε το στρατηγείο του στην παραλία της Σαλαμίνας, προστάτης του ήταν ο Άγιος Δημήτριος γι’ αυτό και τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί στο νησί. Στις ΒΑ. ακτές της νήσου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου Σαλαμίνας.