Τσικαλάκης Ηλίας   ΣΤ΄Τάξη  ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

Αγώνες που τελούνταν στην Ολυμπία κατά την αρχαιότητα και μέχρι τον 4ο μΧ. Οι Ολυμπιακοί αγώνες υπήρξαν η λαμπρότερη έκφραση της ενότητας της ελληνικής φυλής, στιγμή ειρηνικής δημιουργίας, μήνυμα πανελλήνιας ενότητας μέσα σε καιρούς εμφυλίων συγκρούσεων και διαμαχών, η αφύπνιση της συνείδησης του ενιαίου της γλώσσας, των ηθών, των εθίμων, του πολιτισμού, της λατρείας και των ιδανικών των Ελλήνων.
Οι αθλητές των Ολυμπιακών είναι οι ευγενικοί αθλητές από κάθε γωνιά του ελληνισμού, που ταξιδεύουν μέρες για να διεκδικήσουν στην Ολυμπία τον κότινο της ιερής ελιάς, την ύψιστη τιμή Ολυμπιονίκη, που είναι την ίδια τιμή για την ιδιαίτερη πατρίδα τους.
Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών αγώνων οι πόλεμοι και οι εχθροπραξίες σταματούσαν προσωρινά και οι θανατικές ποινές αναστέλλονται.
Την οργάνωση και εποπτεία των αγώνων είχαν για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, οι Ηλείοι Ελλανοδίκες, που με πορφυρές τους ενδυμασίες θύμιζαν τη βασιλική καταγωγή του θεσμού. Οι Ελλανοδίκες κατοικούσαν στο λεγόμενο Ελλανοδικεώνα της Ηλίδας και διδάσκονταν τα καθήκοντά τους από τους νομοφύλακες. Εκεί παρακολουθούσαν και ασκήσεις των Ηλείων αθλητών.
Οι γιορτές γινόταν κάθε 5 χρόνια, στη 2η ή 3η πανσέληνο, μετά τις θερινές τροπές του ήλιου, τον 8ο σεληνιακό μήνα των Ηλείων, δηλ. Ιούλιο-Αύγουστο. Αρχικά οι αγώνες διαρκούσαν μία ημέρα, αργότερα με την προσθήκη νέων αγωνισμάτων αυξήθηκαν σε 2 ως 3 και σταθεροποιήθηκαν στις 5.
Δικαίωμα συμμετοχής στους ολυμπιακούς αγώνες είχε κάθε ελεύθερος Ελληνας. Ο έλεγχος της ελληνικής καταγωγής ήταν πολύ αυστηρός. Αποκλείονταν οι μη Ελληνες, οι γυναίκες, οι δούλοι, οι παραβάτες της ιερής εκεχειρίας, οι ιερόσυλοι, οι κατηγορούμενοι για φόνο ή κλοπή και οι Ελλανοδίκες. Στις μέρες των αγώνων απαγορεύονταν αυστηρά η είσοδος στις γυναίκες, με μοναδική εξαίρεση την ιέρεια της Δήμητρας, Χαμύνη.
Οι αθλητές έπρεπε να συμπληρώσουν δεκάμηνη άσκηση, πράγμα που το επιβεβαίωναν με όρκο. Τον τελευταίο μήνα γυμνάζονταν στην Ηλιδα, κάτω από την επίβλεψη των Ελλανοδικών, που τους δίδασκαν τους κανονισμούς.
Με την έναρξη της εκεχειρίας άρχιζε η προέλευση στην Ολυμπία πιστών, αθλητών, προσωπικοτήτων, αντιπροσώπων, των πόλεων, που συχνά πραγματοποιούσαν λαμπρές εκδηλώσεις, έδιναν πλούσια γεύματα και ανέθετα πολύτιμα έργα τέχνης. Οταν συμπληρώνονταν η άσκηση των αθλητών, τότε μαζί με τους Ελληνοδίκες έπαιρναν την ιερή οδό για την Ολυμπία.
Την πρώτη μέρα γίνονταν πανηγυρική έναρξη με ιεροτελεστίες και ορκωμοσία στο Βουλευτήριο, μπροστά στο άγαλμα του  Δία. Η νίκη στους Ολυμπιακούς αγώνες ισοδυναμούσε με απόκτηση πανελλήνιας φήμης και δόξας. Το πρόσωπο του ολυμπιονίκη περιέβαλαν θρύλοι, μύθοι, ανέκδοτα και παραδόσεις. Ο νικητής των αγώνων έμπαινε στην πόλη με τέθριππο άρμα από μια μεριά του τείχους που κατεδάφιζαν, για να δείξουν ότι με τέτοιους πολίτες τα τείχη είναι άχρηστα. Η πόλη τιμούσε τους ολυμπιονίκες της με θρησκευτικά αξιώματα, δωρεάν αίτηση στο πρυτανείο, προεδρία στο θέατρο, στις γιορτές και στους αγώνες.

Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες
Με την επικράτηση του Χριστιανισμού οι ολυμπιακοί αγώνες άρχισαν να παρακμάζουν ωσότου ο Θεοδόσιος  έδωσε το τελευταίο χτύπημα με την απαγόρευση τους (393 πΧ). Χρειάστηκε να περάσουν από τότε χίλια πεντακόσια περίπου χρόνια για να επιβιώσουν πάλι. Η αναβίωση των Ολυμπιακών αγώνων οφείλεται στο Γάλλο κοινωνιολόγο και μελετητή Πιέρ ντε Κουμπερντιέν.
Αφορμή στάθηκαν οι εντυπωσιακές αρχαιολογικές ανακαλύψεις που έγιναν στην περιοχή της Αρχαίας Ολυμπίας στα τέλη του 19ου αιώνα από ομάδα γερμανών επιστημόνων, με επικεφαλής του Eρνεστ Κούρτιους. Επειτα από μια σειρά διαλέξεων, επαφών και ζυμώσεων, που έγιναν με πρωτοβουλία του ντε Κουμπερτέν, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Αγγλία και στη Γαλλία, πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή αντιπροσωπιών από 15 χώρες, διεθνής αθλητικό συνέδριο, τον Ιούλιο του 1894.
Στο συνέδριο αυτό κηρύχθηκε επίσημα η επανάληψη των ολυμπιακών αγώνων με τόπο διεξαγωγής τους, στην κοιτίδα της ολυμπιακής ιδέας, την Ελλάδα. Το 1896, από τις 25 Μαρτίου ως τις 2 Απριλίου έγιναν στην Αθήνα οι πρώτοι σύγχρονοι ολυμπιακοί αγώ-νες με συμμετοχή 285 αθλητών, από 14 χώρες.
Από τότε και κάθε 4 χρόνια διεξάγονται ολυμπιακοί αγώνες σε διάφορες πρωτεύ-ουσες του κόσμου, με συμμετοχή αθλητών από ολοένα και περισσότερα κράτη, και με με-γαλύτερη ποικιλία αθλημάτων. Από το 1924 και κάθε 4 χρόνια διοργανώνονται και χειμερινοί Ολυμπιακοί, οι οποίοι περιλαμβάνουν αγωνίσματα στο χιόνι και στον πάγο. Διοργανώνονται επίσης Ολυμπιακοί αγώνες για άτομα που είναι σωματικά και πνευματικά ανάπηρα.
Μέρη που έγιναν οι Ολυμπιακοί αγώνες στη σύγχρονη εποχή.
Έτος             Πόλη
1896             Αθήνα
1900             Παρίσι
1904             Σεντ Λούις
1908             Λονδίνο
1912             Στοκχόλμη
1920             Αμβέρσα
1924             Παρίσι
1928             Άμστερνταμ
1932             Λος Άντζελες
1936             Βερολίνο
1948             Λονδίνο
1952             Ελσίνκι
1956             Μελβούρνη
1960             Ρώμη
1964             Τόκιο
1968             Μεξικό σίτι
1972             Μόναχο
1976             Μόντρεαλ
1980             Μόσχα
1984             Λος Άντζελες
1988             Σεούλ
1992             Βαρκελώνη
1996             Ατλάντα

2000         Σύδνευ

2004          Αθήνα