Καθώς με την Ε’ και ΣΤ’ τάξη ανοίξαμε το υπέροχο κεφάλαιο που ονομάζεται “Ποίηση” θεωρούμε ότι καλό θα είναι να παρουσιαστούν αυτό το χρόνο και κάποια ποιήματα που έχουν χαραχτεί στις καρδιές μας.

Θα περιμένουμε και δικές σας προτάσεις μικροί μας αναγνώστες…….

Κωστής Παλαμάς “Στον Δάσκαλο”


Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτίσ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθειά. Τι κι’ αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

για όλους τους δασκάλους και δασκάλες που παλεύουν καθημερινά μέσα στην τάξη, να το έχουν στην καρδιά τους για τις δύσκολες ώρες.