Αρχική » Αρθρα του/της ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ (Σελίδα 2)
Αρχείο συντάκτη ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ
Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου
«Ανάλαβε δράση, για ένα καλύτερο Διαδίκτυο!»
Την Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου 2016 θα εορτασθεί για 13η συνεχή χρονιά η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου.Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου εορτάστηκε για πρώτη φορά στις 6 Φεβρουαρίου 2004 σε 16 χώρες, υπό το συντονισμό του έργου SafeBorders και το πρόγραμμα Safer Internet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το 2005 ανέλαβε τα ηνία το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Εθνικών Κέντρων Ενημέρωσης & Επαγρύπνησης INSAFE, και σήμερα ο αριθμός των χωρών έχει ξεπεράσει τις 100 παγκοσμίως!
Την Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου 2016 θα εορτασθεί για 13η συνεχή χρονιά η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου.Η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου εορτάστηκε για πρώτη φορά στις 6 Φεβρουαρίου 2004 σε 16 χώρες, υπό το συντονισμό του έργου SafeBorders και το πρόγραμμα Safer Internet της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το 2005 ανέλαβε τα ηνία το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Εθνικών Κέντρων Ενημέρωσης & Επαγρύπνησης INSAFE, και σήμερα ο αριθμός των χωρών έχει ξεπεράσει τις 100 παγκοσμίως!
Από το 2014, η Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου προάγει όχι μόνο το ασφαλές Διαδίκτυο αλλά τη δημιουργία ενός καλύτερου Διαδικτύου, στο οποίο όλοι μπορούμε να συμβάλλουμε. Έτσι, το φετινό σύνθημα είναι: «Ανάλαβε δράση για ένα καλύτερο Διαδίκτυο!» («Play your part for a better internet!»).
Γίνετε «Πρεσβευτής της Ημέρας Ασφαλούς Διαδικτύου 2016»!
Παρακολουθήστε αυτό το βίντεο που αποτυπώνει καταπληκτικά πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε όταν είμαστε online.
Η Κυρά Σαρακοστή
Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.
Εικόνες για κυρά σαρακοστή
ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ
Αυτό το σχολείο θα έλεγα σχολειό μου
Στο σχολειό που ονειρεύομαι
δεν θέλω να είναι ασήκωτες οι τσάντες
θέλω να μαθαίνω με εκείνον τον τρόπο που να μη το καταλαβαίνω ,
θέλω να διδάσκομαι από αυτά που αισθάνομαι
και όχι από αυτά που ακούω ή βλέπω μόνο
θέλω στο κουδούνι του σχολάσματος να σκέφτομαι πως πέρασε έτσι η ώρα
θέλω εκείνα τα όρια που θα μάθω να βάζω μόνος μου,
για να τα σέβομαι και όχι να τα φοβούμαι μόνο
θέλω να είναι η χώρα των χρωμάτων και των εκπλήξεων ,
δεν θέλω άλλα αριστεία και βραβεία ,
παινέματα της μαμάς στη γειτονιά
θέλω να ανασαίνω κανονικά
και όχι στα κλεφτά όπως όταν ακούω για διαγώνισμα ,εξετάσεις, επιτυχία
θέλω τους δασκάλους μου εκπαιδευτικούς
και όχι εκπαιδευτές
υπερήφανους δικούς μου ήρωες
και όχι φοβισμένους ,σκυφτούς που κάνουν απλά μια δουλειά
που φυσάνε απαλά τη φλόγα μου για να φουντώσει
και όχι με δύναμη ανέμου να τη σβήνουν
θέλω όταν γυρνάω στο σπίτι να έχω να λέω όμορφες ιστορίες
και όχι να με ρωτούν μόνο πως στα μαθήματα τα πήγα
δεν θέλω κανένα ταλέντο μου να ξαναπάει χαμένο
γιατί ποτέ κανείς δεν έψαξε για να το ανακαλύψει
δεν θέλω να διδάσκομαι δυο φορές το κάθε πράμα
μια στο σχολειό και μια μετά το σχολειό
θέλω να έχω χρόνο να παίξω ,να κάνω κάτι που μου αρέσει
και να μη θυσιάζω το παρόν μου για το μέλλον μου
θέλω να μαθαίνω με λαχτάρα για να μένει για πάντα
και όχι με το πρέπει που έχει ημερομηνία λήξης
θέλω να βλέπω τους συμμαθητές μου ως συνοδοιπόρους
και όχι ως αθλητές που πρέπει να προσπεράσω
θέλω να ανοίγομαι στους άλλους, να κοινωνώ
και όχι να συγκεντρώνομαι ,πρωτιά για να πετύχω
θέλω να μάθω να αναλύω ,να συνθέτω και να αξιολογώ
και όχι μόνο αντιγραφή που από τη πρώτη δημοτικού ακόμα κάνω
θέλω ένα σχολειό που να μη μπερδεύει
το καλό με την αδράνεια και το κακό με τη δράση
δεν θέλω ένα σχολείο που θα μου βάζει επαγγελματική ετικέτα
πριν καν γνωρίσω τον κόσμο και τον εαυτό μου
θέλω η ζωηράδα μου να είναι ευκαιρία για δημιουργία
και όχι πρόβλημα μαθησιακό να θεωρείται
θέλω να υπογραμμίζει τις ιδιαιτερότητες
και όχι να γίνεται γόμα που θέλει να τις σβήσει
θέλω να έχω ,όταν μεγαλώσω , να θυμάμαι και άλλα πράματα
πέρα από τις εκδρομές και τα πάρτι
θέλω το κουδούνι για μέσα να είναι το ίδιο γλυκό
με το κουδούνι για έξω
δεν θέλω σχολείο φυλακή και αίθουσες ανήλιαγα κελιά
αλλά να είναι της ελευθερίας μου τα πρώτα μονοπάτια
Δημήτρης Τσιριγώτης .Φυσικός
Διαβάστε περισσότερα: http://www.alfavita.gr/apopsin/
χριστουγεννιάτικες ιστορίες
«Νεράιδα πάνω στο έλατο»
Του Μάνου Κοντολέων
Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου
Εκδόσεις: Πατάκη
Διαβάζει η ηθοποιός Χρυσούλα Αλεξίου
11 Δεκεμβρίου- Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού
Στις 20 Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα διακήρυξης και υπογραφής της σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού.Στις 11 Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου, ανεξαρτήτου χρώματος γιορτάζουν. Αν όμως θέλετε τη γνώμη μου, τα παιδιά όλου του κόσμου θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα.
Γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που κάποιοι που θεωρούνται «έξυπνοι» καταπατούν με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία; Την παιδική πορνεία; Την παιδική βία που βιώνουν παιδιά ακόμα και μέσα στην κούνια τους; Την έλλειψη εκπαίδευσης; Την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση);
Την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;
Τι να πρωτοσκεφτεί κανείς; Την ψυχαναγκαστική παιδική εργασία; Την παιδική πορνεία; Την παιδική βία που βιώνουν παιδιά ακόμα και μέσα στην κούνια τους; Την έλλειψη εκπαίδευσης; Την έλλειψη βασικών καθημερινών αναγκών(νερό, φαγητό, ένδυση);
Την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης;
Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:
* Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
* Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
* Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
* Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
* Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
* Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
* Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
* Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.
Όμως σπαταλάμε πολύτιμη ενέργεια στο να μετράμε τα λάθη. Μήπως θα έπρεπε να την σπαταλάμε για την εύρεση λύσεων;
Η απάντηση είναι ΝΑΙ.
Ήδη πολλές οργανώσεις ασχολούνται χρόνια με αυτό το κομμάτι. Η Unicef, η Unesco,η Actionaid ειναι 3 από τις πιο σημαντικές που προσφέρουν έργο, διαδραστικά με πολίτες σαν όλους εμάς.
Ας γίνει αυτή η 11 Δεκεμβρίου μέρα έναρξης μιας μάχης που όλοι μπορούμε να δώσουμε και να κερδίσουμε! Γιατί όλοι θέλουμε να κοιτάμε στα μάτια τα παιδιά και να καθρεπτίζεται μέσα τους η ψυχή μας.
Η ψυχή που θα έχουμε προσφέρει για να μπορούν όλα τα παιδικά μάτια να χαμογελούν!
Και κλείνω με κάτι που βρήκα κάποτε σε ένα κείμενο και το αντέγραψα.
Δεν έγραψα συγγραφέα, δεν έγραψα τίποτα, ενώ θα έπρεπε!
Ας με συγχωρήσει που το δανείζομαι για αυτήν εδώ τη μέρα, αλλά τον ευχαριστώ πολύ γιατί θα το θεωρήσω δώρο του σε όλα τα παιδιά του κόσμου!!
Σαν θέμα έχει τη φωνή όλων των παιδιών. Όλων αυτών των παιδιών που μας μιλάνε αλλά εμείς δεν ακούμε. Γιατί έχουμε μάθει μόνο να μιλάμε. Μόνο να διατάζουμε. Τι θα μας έλεγαν όμως αν σωπαίναμε και μπορούσαμε να τα ακούσουμε;
* Αν ζω μέσα στην κατανόηση, μαθαίνω να έχω υπομονή.
* Αν ζω μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνω να είμαι δίκαιος.
* Αν ζω μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνω να πιστεύω.
* Αν ζω μέσα στην κριτική, μαθαίνω να κατακρίνω.
* Αν ζω σε εχθρικό περιβάλλον, μαθαίνω να καυγαδίζω.
* Αν ζω μέσα στην ντροπή, μαθαίνω να αισθάνομαι ένοχος.
* Αν με δέχονται όπως είμαι, μαθαίνω να βρίσκω την αγάπη μέσα στον κόσμο.
Πηγές : UNICEF, UNESCO, ACTIONAID
Πρόσφατα σχόλια