Μανούλα μου αγαπημένη
Με αγάπη είσαι πλασμένη
Απ’ του πλάστη μας το χέρι
Και στη γη δεν έχει ταίρι
Φέγγεις σαν λαμπρό φεγγάρι
Σαν λαμπρό μαργαριτάρι
Σαν αστεράκι εσύ φέγγεις
Και το σκοτάδι το σκορπίζεις
Μέσα στα μάτια σε κοιτώ
Και τη ματιά σου φυλαχτό
Πολύτιμο και ιερό
Φυλάω στην ψυχή μου.
Με τη ζεστή σου τη φωνή
Που συνεχώς με οδηγεί
Ζεσταίνεις τη ζωή μου
Την κάθε μια στιγμή μου.
Με το γλυκό σου φιλί
Που πάντα με παρηγορεί
Την πίκρα μου γλυκαίνεις
Και τον πόνο μου μικραίνεις.
Χίλια σου λέω ευχαριστώ
Για κάθε συμβουλή σου
Που σαν στολίδι λαμπερό
Στολίζεις το παιδί σου.
Πηγή: Θαλής και Θάλεια
Αποστόλης
