Ένα κήρυγμα ομόνοιας
Το 1823 σκοτώνεται ο Μάρκος Μπότσαρης στο Καρπενήσι. Οι άνδρες του μετέφεραν τη σωρό του στο Μεσολόγγι για την ταφή του.
«Τα’ ακούει γύρω η μαύρη γη τρεις χρόνους δεν καρπίζει.
Τα’ ακούνε τα ψηλά βουνά κι εκείνα ραγιστήκαν.
Τα’ ακούει ψηλά ο ουρανός δε βρέχει δε σταλάζει.
Ο Μάρκος εσκοτώθηκε ο πρώτος καπετάνιος!» (Δημοτικό)
…..Την άλλη μέρα ο Μάρκος κάλεσε όλους τους Σουλιώτες και τους μιλούσε. Τα λόγια του ήταν γεμάτα ενθουσιασμό και πατριωτισμό. «Σπαράζεται η καρδιά μου, όταν βλέπω την αποξένωση των συμπολιτών μου… Η αποξένωση αυτή και η διαίρεση θα επιφέρουν την καταστροφή των σουλιωτών και αυτό ακριβώς επιθυμούν και οι εχθροί μας. Αφού χάσαμε την πατρίδα μας, ζητούμε να δημιουργήσουμε νέα. Είναι όμως δυνατό να το πετύχουμε αυτό αν είμαστε διχασμένοι και ασύμφωνοι; Είμαστε λίγοι όμως η φήμη του ονόματός μας είναι μεγάλη….. Όταν είμαστε ενωμένοι, αποτελούμε ένα στρατιωτικό σώμα, Είμαστε οι Σουλιώτες κάθε κυβέρνηση οφείλει να μας προσέξει…. Διχασμένοι θα αναγκαστούμε να ενωθούμε με τους άλλους και τότε σβήνει το Σουλιώτικο όνομα. Οφείλουμε να θυμηθούμε τι χρωστούμε στην ιδιαίτερη πατρίδα μας, το Σούλι, στους προγόνους μας, στον ίδιο τον εαυτό μας. Αν χάσουμε τα σπίτια μας, τη γη μας, φέρνουμε το όνομα του Σουλίου και με άλλο τρόπο δεν μπορούμε να το διατηρήσουμε, παρά ενωμένοι».
Η αδελφοσύνη, η ομόνοια μεταξύ μας είναι τα μόνα μέσα, με τα οποία μπορούμε και την ιερή πατρίδα μας να τιμήσουμε και να φανούμε χρήσιμοι στην απελευθέρωση της Ελλάδας… Εγώ συμπατριώτες μου, δε ζήτησα βαθμούς από την κυβέρνηση…. Για να σας αποδείξω ότι δεν έχω σκοπούς φιλαυτίας και εγωισμού και είμαι ο Μάρκος που γνωρίζετε και βλέπετε να πολεμάει πάντα στο πλευρό σας, σχίζω μπροστά σας το δίπλωμα στρατηγίας που έλαβα…»
Αυτά είπε ο Μάρκος στους συμπολίτες του. Η ομιλία του και η πράξη του, τους συγκίνησε όλους μέχρι δακρύων και αμέσως σηκώθηκαν και φιλήθηκαν.
Πηγή:
Ρονάλντο Πάλι
