Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο ήταν ένα σκυλάκι.
Την σκυλίτσα αυτή την έλεγαν Μπουμπού. Έμενε σ΄ ένα μεγάλο σπιτάκι που της είχα φτιάξει εγώ με τον αδερφό μου.
Ήταν μικρή και πολύ όμορφη. Είχε τέσσερα γλυκούλια, μικρούλια ποδαράκια και ένα ξεχωριστό και πανέμορφο τρίχωμα.
Ήταν ξεχωριστή επειδή μόλις έτρωγε ερχόταν κατευθείαν στα πόδια μου και μου γάβγιζε. Αυτό σήμαινε πως έπρεπε να της βάλω κι άλλο φαγητό για να φάει.
Συμπεριφερόταν σα να ήταν τριών μηνών κουτάβι, ενώ ήταν πολύ πιο μεγάλη. Όταν έβλεπε άλλα σκυλιά ορμούσε και τα γάβγιζε επειδή την δάγκωναν. Συνήθιζε να κάνει την ανάγκη της δίπλα από το σπιτάκι της. Επίσης συνήθιζε να κρύβει το κυπελάκι του φαγητού της πίσω από το σπιτάκι της μόλις τελείωνε το γεύμα της.
Περνούσαμε πολύ ωραία μαζί. Την αγκάλιαζα, την χάιδευα και παίζαμε μαζί.
Μια μέρα το σκυλάκι μου η Μπουμπού βγήκε έξω στο δρόμο και έτρεχε. Εγώ την κυνηγούσα. Ύστερα από πέντε λεπτά την έπιασα και πήγαμε στο σπίτι. Ήταν η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή μου!
Ένιωθα πολύ μεγάλη αγάπη γι αυτήν! Δυστυχώς έχει πεθάνει τώρα. Έτσι δεν μπορώ πλέον να ζήσω τόσο ευτυχισμένα όπως όταν ήμουνα μικρός.
Τσαγκουρίδης Δημ.
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το κατοικίδιό μου είναι ένα μικρό γατάκι. Το όνομά του είναι Μπέλα.
Η Μπέλα έχει γκρι ανοιχτό τρίχωμα, που είναι πολύ απαλό και βελούδινο. Τα αυτιά της είναι μικρά και τριγωνικά.
Μια μέρα εγώ και η Μπέλα πήγαμε στο ρέμα. Φυσικά με τον ξάδελφό μου! Η γάτα επειδή φοβόταν το νερό και επειδή εμείς δε θέλαμε να βρέξουμε τα παπούτσια μας, φτιάξαμε μια γέφυρα από πέτρες.
Θέλαμε να περάσουμε απέναντι στο καταπράσινο λιβάδι με τα όμορφα λευκά λουλούδια. Περνούσε βέβαια λίγο νερό από πάνω από τις πέτρες. Έτσι τελικά την πήρα αγκαλιά. Όταν περάσαμε απέναντι όλα ήταν πανέμορφα!
Ξαφνικά είδαμε ένα δρομάκι! Πήγαμε από εκεί. Παντού υπήρχαν λιμνούλες και άμμος που όταν την πατούσαμε βούλιαζε. Έτσι βγάλαμε το συμπέρασμα πως ήταν κινούμενη άμμος! Τότε είδαμε την Πένι την σκυλίτσα του ξαδέρφου μου. Αμέσως πήρα αγκαλιά την Μπέλα.
Αποφασίσαμε τελικά να γυρίσουμε σπίτι αφού ζήσαμε μια συναρπαστική περιπέτεια! Ευτυχώς που οι γονείς μας δεν το κατάλαβαν! Ξέρετε…ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Καγιάογλου Δήμητρα
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι ο σκύλος. Το σκυλί που έχω είναι θηλυκό. Το λένε Ζουζού.
Το σκυλί μου ζει έξω. Είναι μικρό. Το τρίχωμά του είναι λίγο μαλλιαρό. Είναι καλό σκυλάκι και δεν κάνει ζημιές. Όποιον βλέπει του γαβγίζει. Είναι πολύ παιχνιδιάρικο. Θέλει να παίζει ποδόσφαιρο!
Συνηθίζει να τρώει πάρα πολύ, να γαβγίζει και να δαγκώνει.
Εγώ και το σκυλί μου περνάμε τέλεια! Βγαίνουμε κάθε μέρα βόλτα μαζί και πηγαίνουμε μέχρι το σχολείο. Μια φορά που πήγαινα με την Ζουζού στο σχολείο συνάντησα τον συμμαθητή μου τον Δημήτρη. Εκείνος ήταν με το ποδήλατο. Η Ζουζού άρχισε να του γαβγίζει και να τον κυνηγάει. Ο Δημήτρης μου φώναζε δυνατά να το μαζέψω!
Το σκυλί μου που είναι Τεριέ το αγαπώ πάρα πολύ. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά όταν είμαι μαζί του και νιώθω πολύ τυχερός που έχω ένα τέτοιο σκυλί. Άλλωστε αν γνωρίζετε από σκυλιά, θα ξέρετε πως το Τεριέ είναι πολύ καλή ράτσα!
Αποστόλης Σαπέτκο.
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου ζώο είναι το άλογο. Το όνομά του είναι Μπέμπης. Ζει στο κτήμα μας που είναι λίγο πιο κάτω από το σπίτι μας.
Είναι ψηλός, έχει ωραία σωματική διάπλαση, μακριά χαίτη και ουρά. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει είναι το κανελί του χρώμα, τα πράσινα μάτια του και η λυγερή κορμοστασιά του.
Γενικά είναι ήρεμος εκτός από κάποιες φορές που αγριεύει. Οι συνήθειές του είναι να τρέχει στο κτήμα, να βρίσκει την τροφή του, να πίνει το νερό του και να χαίρεται καλπάζοντας στη φύση.
Μαζί του περνάω υπέροχα!. Ανεβαίνω στη σέλα του και κάμω ιππασία. Έτσι μια μέρα καθώς κάναμε ιππασία, εμφανίστηκε μπροστά μας ένα φίδι. Το άλογο τρόμαξε και άρχισε να τρέχει αγριεμένα με αποτέλεσμα να πέσω κάτω. Δεν έφευγε από κοντά μου, ώσπου να έρθει ο μπαμπάς μου.
Γι’ αυτό το ζώο νιώθω αγάπη. Είναι πραγματικός φίλος και θα τον φροντίζω πάντα!
Χρήστος Μανωλεσάκης.
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι η γάτα μου. Την ονομάζουμε Τουίτι. Η γάτα μου μένει έξω από το σπίτι αλλά μερικές φορές την αφήνουμε να μπει και μέσα.
Είναι ασπρόμαυρη, έχει τέσσερα μεγάλα πόδια. Τα μάτια της είναι καφέ. Κάθε φορά που την πειράζουνε γρατζουνάει. Όταν κρυώνει σηκώνεται το τρίχωμά της. Τα αυτιά της είναι μικρά. Η γάτα μου είναι κοντή και χαζή γιατί κάνει πολλές ζημιές.
Κάποιες φορές πηγαίνει στις φράουλές μου, σκάβει, κάνει την ανάγκη της και μετά τα κρύβει με χώμα για να μην το καταλάβουμε.
Τη γάτα μου την φροντίζω. Περνάμε μαζί πολύ ωραία! Της πιάνω τα δυο μπροστινά πόδια και χορεύουμε. Πηγαίνουμε στο πάρκο και σιγά σιγά κάνουμε κούνιες. Έτσι περνά η μέρα μου πολύ χαρούμενα.
Μια μέρα ήθελα να πλύνω την γάτα μου γιατί είχε γίνει πολύ χάλια. Την έπλυνα, την στέγνωσα και μετά παίξαμε μαζί. Στο τέλος της έδωσα να φάει και μετά κοιμηθήκαμε μαζί. Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα για μένα1
Την γάτα μου την αγαπώ πολύ γιατί παίζουμε μαζί, τρώμε αλλά όχι μαζί και έτσι δεν θέλω να την χάσω ποτέ.
Ριμέλντα Γκεργκβατάι
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι το σκυλάκι μου η Λίζα. Αυτό το σκυλάκι μου ζει έξω στην αυλή του σπιτιού μου.
Η Λίζα είναι ένα τριχωτό σκυλάκι που το χρώμα ης είναι άσπρο. Έχει άσπρες βλεφαρίδες και πολύ ωραία καφέ ματάκια. Έχει και μια άσπρη γλυκούτσικια ουρίτσα, που όταν την πατάμε νευριάζει.
Στο κεφαλάκι του, του έχω βάλει μια ροζ κορδελίτσα αλλά κι ένα ωραίο μπλουζάκι.
Σπάνια το σκυλάκι μου νευριάζει. Κυρίως όταν δεν το παίζω. Πάντα φαίνεται χαρούμενο και γελαστό. Συνήθως έρχεται στα πόδια μου όταν παίζω. Επίσης όπου πάω με ακολουθάει.
Την Λίζα μερικές φορές την βγάζω βόλτα στην πλατεία για να παίξει. Μια φορά που λέτε είχα αφήσει για λίγο ελεύθερη την Λίζα και αυτή έτρεχε για να φύγει. Εγώ την κυνηγούσα τρέχοντας από πίσω της όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Σε κάποια στιγμή όμως έπεσα. Τότε το σκυλάκι μου ήρθε κοντά μου και με έγλειφε.
Για την Λίζα μου νιώθω απέραντη αγάπη και δεν θα ξεχάσω αυτή την περιπέτειά μας.
Στέλλα
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι το σκυλάκι μας. Το σκυλάκι μας το λένε Παύλο. Είναι τσιουάουα και μένει μαζί μας.O Παύλος είναι πολύ μικρόσωμος. Το τρίχωμά του είναι καφέ ανοιχτό και έχει μυτερά αυτιά. Αυτό που τον κάνει ξεχωριστό είναι τα δυο μεγάλα μάτια του που όταν σε κοιτάνε λαμπυρίζουν.
Ο Παύλος μέσα στο σπίτι συμπεριφέρεται πολύ καλά, ενώ όταν τον βγάζουμε βόλτα και βλέπει ανθρώπους, τους γαβγίζει όπως και στα άλλα σκυλιά κι ας είναι μεγάλα.
Του Παύλου του αρέσει να παίζουμε μαζί, να τον χαϊδεύουμε αλλά όταν τον ξεχνάμε και δεν τον πηγαίνουμε βόλτα για την ανάγκη του, εκείνος πηγαίνει μέσα στην τουαλέτα και κάνει την ανάγκη του επάνω στο χαλάκι.
Με τον Παύλο κάθε πρωί χουζουρεύουμε στο κρεβάτι. Όταν γυρνάω από το σχολείο παίζουμε και πηγαίνουμε βόλτες.
Μια μέρα που πήγαμε μαζί βόλτα εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μας ένα αδέσποτο σκυλί που γάβγιζε δυνατά κι εγώ φοβήθηκα πολύ. Ο Παύλος όμως σήκωσε το κεφάλι του και πήγε προς το μεγάλο αδέσποτο γαβγίζοντάς του. Ο Παύλος έδωσε ξαφνικά μια δαγκωνιά στον σκύλο και το αδέσποτο έφυγε.
Μετά γυρίσαμε στο σπίτι. Είπα στην μητέρα μου όλα όσα είχαν γίνει. Αποφασίσαμε να του ψωνίσουμε ρουχαλάκια για να τον ανταμείψουμε. Εκείνη η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη.
Για τον Παύλο νιώθω πολύ αγάπη και μεγάλη ευτυχία που τον έχω. Αν έχετε έναν μικρό σκύλο μαζί σας, ποτέ μην φοβάστε γιατί μπορεί να είναι μικρός αλλά είναι γενναίος.
Ο Παύλος είναι το καλύτερο δώρο που μου έχει κάνει ο μπαμπάς!
Μελίνα
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Έχω ακούσει ότι ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Έτσι έχω έναν σκύλο που εγώ και η οικογένειά μου τον ονομάσαμε Βέκτορ.
Ο Βέκτορ ζει σε ένα σπιτάκι που βρίσκεται στην αυλή μας. Είναι μικρόσωμος, τριχωτός με πυκνό, μακρύ κατάλευκο τρίχωμα. Επίσης έχει ένα μακρύ μουστάκι και μια όμορφη φουντωτή ουρά. Αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα σκυλιά είναι η μεγάλη και πολύ φουντωτή φράντζα του. Το σκυλί μου συμπαθεί περισσότερο εμένα τον μπαμπά μου και την αδελφή μου.
Όταν τυχαίνει να περνάνε αμάξια από την γειτονιά μου, αυτός γαβγίζει γιατί νομίζει πως θα μας κάνουν κακό. Με τον Βέκτορ παίζουμε με την μπάλα του, τον χαδεύω κι αυτός με τη σειρά του ξαπλώνει και κουνάει τα «χέρια» και τα πόδια του θέλοντας να παίξει.
Ο Βέκτορ με έχει σώσει πάρα πολλές φορές από διάφορα άλλα σκυλιά που θέλησαν να μου επιτεθούν. Μια φορά που κάναμε βόλτες με τον φίλο μου τον Λεωνίδα και τον Βέκτορ στα καλά καθούμενα πετάχτηκαν μπροστά μας δυο μεγάλα σκυλιά. Τότε ο Βέκτορ τους επιτέθηκε γαβγίζοντας και φοβερίζοντάς τα.
Το σκύλο μου τον αγαπώ πάρα πολύ όπως επίσης κι αυτός αγαπά εμένα και την οικογένειά μου. Είναι ένας πιστός φίλος και φύλακας.
Δημήτρης Μανωλεσάκης
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου ζώο είναι ο σκύλος μου ο Μαυροκεφάλας. Ζει μαζί μας και είναι ποιμενικός σκύλος. Είναι ο φύλακας στο αγρόκτημά μας.
Ο Μαυροκεφάλας είναι μικρός σε ηλικία και τον φωνάζω έτσι γιατί το κεφάλι του είναι μαύρο ενώ όλο το υπόλοιπο σώμα του είναι κάτασπρο. Έχει στρογγυλεμένη ουρά και καμαρωτό περπάτημα.
Είναι παιχνιδιάρης, γκρινιάρης και καβγατζής. Του αρέσει να παίζει με μπάλες και να κουβαλάει παντόφλες, παπούτσια, κάλτσες και να τα δαγκώνει μαλώνοντας μαζί τους.
Με τον σκύλο μου περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου. Παίζουμε με την μπάλα του, τρέχουμε στο λιβάδι, με ακολουθεί όπου πάω θέλει να συμμετέχει σε ότι κάνω. Μου το δείχνει αυτό με το βλέμμα του, με τα μάτια του.
Δε θα μπορούσα να ξεχάσω εκείνη την ημέρα στο αγρόκτημα, που μου τραβούσε το παντελόνι με τα μικρά δοντάκια του γαβγίζοντας και κλαίγοντας για να μου δώσει να καταλάβω ότι πλησίαζε μια αλεπού.
Τον Μαυροκεφάλα τον αγαπώ πολύ σαν να είναι ένα μικρό παιδάκι. Μαζί του παίζω ανέμελα, γελάω με τα κόλπα που μου κάνει και ξέρω ότι πάντα με περιμένει εκεί στο αγρόκτημα σαν προστάτης και φίλος μου.
Μου δίνει μεγάλη χαρά που υπάρχει στη ζωή μου!
Χριστιάννα Σεϊταρίδου
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Ο σκύλος μας είναι 2 ετών. Το όνομά του είναι Μπάμπης. Ο Μπάμπης είναι λευκός με μπεζ χρώμα.
Ζει ελεύθερα μέσα στην αυλή μου που είναι περίπου δυο στρέμματα. Κάθε μέρα τον ταΐζω και μερικές φορές τον βγάζω βόλτα με την αλυσίδα του μέσα στο χωριό.
Όταν βγαίνω έξω από το σπίτι μου έρχεται και πηδάει επάνω μου και νομίζει ότι έχω επάνω μου φαγητό. Είναι όμορφος και λίγο χοντρούλης αλλά και πολύ σκανταλιάρης.
Ο σκύλος μου μερικές φορές θέλει να μπει μέσα στο σπίτι μου. Μια μέρα ο σκύλος κατάφερε και μπήκε μέσα στο σπίτι. Όταν τον είδα ήταν επάνω στο τραπέζι και έτρωγε τα φαγητά που είχαμε ετοιμάσει για να φάμε γιατί ήταν μεσημέρι.
Μια άλλη μέρα ο σκύλος μου ήθελε να βγει μόνος του για να πάει βόλτα. Εγώ τον φώναζα αλλά αυτός δεν με άκουγε και έτσι πήδηξε τα κάγκελα της αυλής του σπιτιού μου. Τότε εγώ έτρεξα μέσα στα χωράφια και τον έπιασα. Όταν φτάσαμε μαζί στο σπίτι και εγώ και ο σκύλος μου ήμασταν λαχανιασμένοι. Μετά από μια ώρα πήγα και του έδωσα να φάει όμως ήταν πολύ κουρασμένος, διψασμένος και πεινασμένος.
Την άλλη μέρα ο σκύλος μου βγήκε μόνος του και πήγε βόλτα. Πήγε πολύ μακριά όμως. Βρήκε ένα θηλυκό σκυλί και ζευγάρωσε. Την άλλη μέρα είχε γυρίσει στο σπίτι και έφερε μαζί του και το θηλυκό σκυλί που είχε ζευγαρώσει.
Μετά από δυο με τρεις μήνες γέννησε το θηλυκό. Όταν μεγάλωσαν τα σκυλάκια το ένα το κράτησα αλλά τα άλλα τα έδωσα. Ήμουν πολύ χαρούμενος εκείνο το χρονικό διάστημα, γιατί είχα ένα καινούριο σκυλάκι στην αυλή του σπιτιού, αλλά και γιατί ήταν πολύ γλυκό, όμορφο και άσπρο όπως ο μεγάλος ο σκύλος μου.
Λεωνίδας Ζαχαριάδης
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι ο σκύλος μου.
Το όνομά του είναι Αράπης και είναι πολύ όμορφος. Ζει στην αυλή μας όπου εκεί σε μια γωνιά του έχουμε φτιάξει ένα μικρό σπιτάκι.
Είναι άσπρος, αλλά έχει μεγάλη διαφορά το τρίχωμά του από το όνομά του. Τα μάτια του είναι καστανά και η μύτη του είναι κρύα και έχει σχήμα καρδούλας. Επίσης όταν αγριεύει οι τρίχες του στην πλάτη του σηκώνονται.
Η συμπεριφορά του είναι πολύ αστεία. Όταν έρχεται η ώρα να τον ταΐσουμε σηκώνεται στα δυο πόδια για λίγη ώρα. Η αγαπημένη του συνήθεια είναι μόλις δει την πόρτα ανοιχτή, να βγει γρήγορα έξω για να μην προλάβουμε να του κλείσουμε την πόρτα και μείνει μέσα.
Όταν τελειώνω τα μαθήματά μου και έχει καλό καιρό παίζουμε πολλά παιχνίδια ή τον δένω και κάνουμε βόλτες.
Αλλά το πιο σημαντικό ήταν όταν είχα δει ένα σπίτι που δεν ζούσε κανείς εκεί και είχε πολύχρωμα και πανέμορφα λουλούδια στον κήπο του. Εγώ φυσικά ήθελα να τα μαζέψω.
Ανέβασα τον σκύλο μου με δυσκολία, γιατί για να μπω μέσα έπρεπε να πατήσω πάνω σε πέτρες που κουνιόντουσαν. Κι έτσι όπως ήταν ο σκύλος μου 20-25 κιλά ήταν λίγο δύσκολο να τον σηκώσω.
Αλλά τα κατάφερα! Όμως ώσπου να πεις κιχ είχε χαλάσει σχεδόν όλα τα λουλούδια. Κι έτσι τζάμπα ο κόπος μου.
Γι’ αυτό το ζώο νιώθω πόνο όταν πονάει, αλλά και χαρά όταν είναι χαρούμενο. Είναι σαν να είναι ο καλύτερος φίλος μου.
Ελένη
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου ζώο είναι η γάτα. Η γάτα μας είναι 2 χρονών. Ζει σε μια μικρή αποθηκούλα που έχουμε φτιάξει μόνο γι αυτήν.
Μαζί της περνάω τέλεια στον ελεύθερο χρόνο μου. Το χρώμα της είναι άσπρο με μαύρο. Σε κάποιο σημείο το μαύρο της σχηματίζει καρδούλα. Έχει μακριά ουρά και μαύρη. Το ύψος της είναι μέτριο για γάτα.
Την αγαπάω πάρα πολύ και είναι πάρα μα πάρα πολύ καλό κατοικίδιο. Της αρέσει να κυνηγάει την μπάλα του μπάσκετ όταν την πετάω στο καλάθι. Όταν την μαλώνω και την κοιτάω με άγριο βλέμμα αυτή κάνει «μιαου, μιάου». Μετά την λυπάμαι και παίζω μαζί της.
Όταν ακουμπάω τη γάτα μου και της χαδεύω την κοιλιά το δέρμα της είναι πολύ μαλακό. Στην ουρά της όμως δεν είναι και τόσο μαλακό. Όταν της κάνω μπάνιο φεύγει. Αλλά την εκπαίδευσα πάρα πολύ καλά ώστε να αντέχει το νερό. Τώρα όταν της κάνω μπάνιο δεν μου φεύγει. Μετά το μπάνιο της όμως πάει πάλι με τις άλλες γάτες στις λάσπες και λερώνεται. Τότε αναγκάζομαι να την ξαναπλύνω και να την κλειδώσω στην αποθήκη.
Τη γάτα μου την λένε Λίζα. όταν έρχεται κάποιος γείτονας ή γειτόνισσα η γάτα μας πηγαίνει από πίσω του και τον γρατζουνάει. Μερικές φορές όταν βγάζουμε τα παπούτσια μας έρχεται και μας τα παίρνει. Πηγαίνει στον κήπο και τα κρύβει κι εμείς τα ψάχνουμε.
Μια μέρα εγώ κι η μαμά μου βγήκαμε βόλτα με τα ποδήλατα. Η μαμά μου μπροστά στο τιμόνι του ποδηλάτου της είχε ένα καλαθάκι κι εκεί έβαλε τη γάτα μας. Πίσω μας ερχόταν ένα φορτηγό. Όταν το φορτηγό πήγε να μας προσπεράσει από την εξάτμισή του έβγαλε πολύ καπνό. Η γάτα μου η καημένη φοβήθηκε επειδή δεν αντέχει τον καπνό και πήδηξε από το ποδήλατο.
Μόλις απομακρύνθηκε το φορτηγό άρχισα να ψάχνω το γατάκι μου να δω αν είναι καλά. ¨όμως το γατάκι μου δεν το έβλεπα πουθενά. Φώναξα την μαμά μου και της είπα πως το γατάκι χάθηκε. Η μαμά μου γύρισε πίσω για να ψάξει κι εγώ πήγα μπροστά να ψάξω. Τελικά δυστυχώς δεν το βρήκαμε.
Μετά από έναν ολόκληρο μήνα η γάτα μας γύρισε μόνη της στο σπίτι. Ξαφνιαστήκαμε όταν την είδαμε. Την μάλωσα πολύ επειδή είχε φύγει από το ποδήλατο της μαμάς.
Για αυτό το ζώο νιώθω πολύ αγάπη μέσα μου αλλά και κάποιες φορές θυμώνω μαζί του. Όμως νομίζω πως τελικά μόνο την αγαπώ την Λίζα!
Ρονάλντο πάλι
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι ο σκύλος μου ο Μαξ. Ο Μαξ ζει μαζί μας. Μένει στο όμορφο σπιτάκι του στο μπαλκόνι.
Είναι ένα λευκό μικρόσωμο σκυλάκι. Τα μάτια του είναι μεγάλα και πονηρά. Έχει μια πατημένη μούρη γιατί έτσι είναι η ράτσα του. Έχει μια στριφογυριστή ουρίτσα και είναι πολύ γλυκούλης. Ο Μαξ είναι ξεχωριστός γιατί ό,τι και να του κάνεις δε θα σε δαγκώσει.
Έχει πολύ καλή συμπεριφορά, αλλά όταν βλέπει άλλα σκυλιά γαβγίζει και τότε έχει πολύ δυνατό γάβγισμα.
Οι συνήθειές του είναι να παίζει με την μπαλίτσα του και του αρέσει πάρα πολύ να πηγαίνει βόλτες. Με τον Μαξ περνάω πολύ ωραία. Η σημαντικότερή στιγμή ήταν εκείνη που σώθηκε από τα δόντια ενός μεγάλου σκύλου. Ήταν μια φορά που η μαμά με πήγαινε στο σχολείο. Τότε ένας σκύλος πήδηξε από τα κάγκελα του σπιτιού του και βγήκε έξω. Ευτυχώς ένας άνθρωπος περνούσε εκείνη την ώρα από εκεί και μας βοήθησε να χωρίσουμε τα σκυλιά που μάλωναν κι έτσι ο Μαξ την γλίτωσε και ζει ακόμα.
Για αυτό το ζώο νιώθω πολύ αγάπη, γιατί αυτό το σκυλάκι είναι πολύ καλό.
Αυτό το σκυλάκι το αγαπάω πάρα πολύ!!!!
Αγάπη Παμπουκίδου
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο είναι ο σκύλος. Τον σκύλο μου τον λένε Μαξ. Ο σκύλος μου ζει μες στην αυλή μας.
Ο Μαξ είναι λίγο χοντρός. Τα μάτια του είναι καφέ. Τα αυτιά του είναι σηκωμένα και οι μύτες των αυτιών του γέρνουν. Η μύτη του είναι υγρή όπως πάντα.
Του Μαξ του αρέσει να παίζουμε μαζί. Αν τρέξεις θα σε κυνηγήσει και θα σου γαβγίζει. Αν σε πιάσει θα σε τραβάει από το παντελόνι.
Μαζί του περνάω πολύ ωραία. Μια μέρα ο Μαξ είχε σφηνώσει και εγώ πήγα και τον έβγαλα. Αυτή την ημέρα δε θα την ξεχάσω ποτέ!
Τον Μαξ τον αγαπάω σαν να είναι άνθρωπος γιατί μαζί περνάμε αξέχαστες στιγμές.
Εσμεράλντα
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο
Το αγαπημένο μου κατοικίδιο ήταν ένας αϊτός. Μας τον είχε δώσει ένας φίλος του μπαμπά μου και μου άρεσε πολύ να ασχολούμαι μαζί του.
Εξωτερικά ο αϊτός μου είχε καφέ χρώμα. Τα φτερά του ήταν μεγάλα και είχε πολλά πούπουλα. Το ράμφος του ήταν κι αυτό μεγάλο και μυτερό για να πιάνει πιο εύκολα την τροφή του.
Μου άρεσε πολύ να παίζω μαζί του. Φορούσα ένα γάντι και αυτός καθόταν επάνω στο χέρι μου. Όταν έτρωγε εγώ τον χάιδευα. Επίσης, καθάριζα το κλουβί του. Κάποτε όμως μεγάλωσε και δεν χωρούσε στο κλουβί του τότε τον βγάλαμε έξω απ’ αυτό και πετούσε ελεύθερος στον ουρανό. Όταν κουραζόταν καθόταν πάνω στα σίδερα στην αυλή μας.
Μια μέρα που έψαχνε για την τροφή του είδε ένα λαγό, χαμήλωσε να τον πιάσει και τότε οι κυνηγοί τον σκότωσαν γιατί τον πέρασαν για κάποιο άλλο πουλί.
Τον θυμάμαι με χαρά όταν παίζαμε αλλά όταν σκέφτομαι ότι τον έχουν σκοτώσει τότε νιώθω άσχημα. Θα ήθελα να ξαναπάρουμε έναν αϊτό αλλά φοβάμαι μήπως τον σκοτώσουν κι αυτόν.
Αναστάσης
