Δεινόνυχος

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 5. Ελάτε να γνωρίσουμε τον κόσμο της επιστήμης! | , στις 04-06-2014

Ο Δεινόνυχος ζούσε την ίδια εποχή που ζούσαν και οι μεγάλοι φυτοφάγοι δεινόσαυροι όπως ο ο Αγκυλόσαυρος, ο Ιγκουανόδοντας και ο Τενοντόσαυρος. Ωστόσο ο δεινόνυχος ήταν πολύ μικρός.

Πηγή: βιβλίο Οι δεινόσαυροι
Χρήστος
 

σμήνος αστέρων

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 5. Ελάτε να γνωρίσουμε τον κόσμο της επιστήμης! | , στις 21-05-2014

Το εικονιζόμενο σμήνος αστέρων είναι ένα αρχαίο σμήνος αστέρων και ονομάζεται NGC6093M80
και είναι ένα από τα πυκνότερα στο γαλαξιακό μας σύστημα.
http://www.google.gr/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&docid=4fzjwn78o-beJM&tbnid=P4Efm2BqqYDo8M:&ved=0CAUQjRw&url=http%3A%2F%2Fvoices-and-visions.com%2Fcategory%2Freflections%2F&ei=20h8U_KgO-ig7AaJ9oHQCA&bvm=bv.67229260,d.ZGU&psig=AFQjCNHDag_UUeATtllPU4TmBg53yO7tvQ&ust=1400740083296863

Αναστάσης
Πηγή: Διάστημα- Γη

για τη γιορτή της μητέρας

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 1. νέα, άρθρα, συνεντεύξεις | , στις 19-05-2014

IMG_20140430_181843 IMG_20140509_133603 IMG_20140509_133615 IMG_20140509_133628
 
Για τη γιορτή της μητέρας φτιάξαμε γλαστράκια από κουτιά του καφέ που τα βάψαμε. Φυτέψαμε μέσα κατιφέδες φτιάξαμε και διακοσμητική πεταλούδα από cd και ευχηθήκαμε χρόνια πολλά στις μανούλες!!!
Την Παρασκευή 9 Μαΐου 2014 οι μαθητές της Δ΄ τάξης έφτιαξαν μια γλάστρα για την γιορτή της μητέρας. Η κυρία μας ζήτησε να φέρουμε  μεταλλικά κουτιά από καφέ ή πουράκια ή άλλα υλικά. Τα κουτιά τα βάψαμε με μπογιές διαφορετικών χρωμάτων σαν αυτές που χρησιμοποιούμε για να βάψουμε τα σπίτια.  Χρησιμοποιήσαμε τέτοια χρώματα γιατί αυτά δεν ξεβάφουν αν πέσει επάνω τους νερό. Ζωγραφίσαμε επάνω τους λουλούδια. Τα αφήσαμε να στεγνώσουν. Όταν στέγνωσαν βάλαμε μέσα στα κουτιά χώμα και φυτέψαμε λουλούδια. 
Μετά βάψαμε ένα φελιζόν με μπλε χρώμα. Ένα χαλασμένο cd το βάψαμε με κόκκινο χρώμα και ζωγραφίσαμε επάνω του άσπρες βουλίτσες. Η κυρία έκοψε τα cds στα δυο και τα κόλλησε στο φελιζολ. Βάλαμε στο φελιζολ ένα ξυλάκι από σουβλάκι και δυο κομμάτια σύρμα πίπας για κεραίες. Έτσι φαινόταν σαν πεταλούδα. Την πεταλούδα την καρφώσαμε μέσα στο γλαστράκι μας. Στο τέλος κολλήσαμε και έναν φιόγκο μπροστά στην γλάστρα. 
Η γλάστρα μας, το δώρο για την μητέρα μας ήταν έτοιμο.
Εσμεράλντα

σχέδια

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 7. Ζωγραφική | , στις 19-05-2014

IMG_20140429_082628 IMG_20140429_082646 IMG_20140429_082703 IMG_20140429_082712 IMG_20140429_082721 IMG_20140429_082729 IMG_20140429_082740 IMG_20140512_125417 IMG_20140513_090741

Πώς γίνεται ο γάμος στην Αλβανία

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 1. νέα, άρθρα, συνεντεύξεις | , στις 19-05-2014

Πώς γίνεται ο γάμος στην Αλβανία
Στο γάμο ο γαμπρός φοράει κοστούμι και η νύφη, νυφικό.  Ο γαμπρός πηγαίνει και παίρνει τη νύφη από το σπίτι συνοδευόμενος από κόσμο.
Μετά την πάνε στην εκκλησία. Ο κουμπάρος βάζει τις βέρες και τα στέφανα. Έπειτα γλεντάνε. Η νύφη πετάει τα λουλούδια της στον κόσμο. Ύστερα πηγαίνουν στο σπίτι του γαμπρού όπου συνεχίζεται το γλέντι.
Σπάνε κάτι για να σπάσει το κακό. Στο τέλος του γλεντιού ο γαμπρός και η νύφη κόβουν την τούρτα. Τσουγκρίζουνε τα ποτήρια και δίνουν ευχές. Ο κόσμος πετάει λεφτά στην νύφη και στον γαμπρό.
Εσμεράλντα

Ο λαίμαργος σκύλος

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 2. Ιστορίες, παραμύθια, ποιήματα κ.ά. | , στις 19-05-2014

Ο λαίμαργος σκύλος
Μια καλοκαιρινή μέρα, ένα σκυλί τριγυρνούσε στους δρόμους της πόλης, όταν ξαφνικά μια δυνατή μυρωδιά γαργάλισε τα ρουθούνια του.
-Μμμμ, τι υπέροχη μυρωδιά είναι αυτή! Μουρμούρισε κι άρχισε να μυρίζει με την μουσούδα του δεξιά και αριστερά. Η πείνα του έκανε την κοιλιά του να γουργουρίζει δυνατά κι η μυρωδιά του φαγητού τον ξετρέλαινε.
Κάτω από μια σκάλα, ένα μικρό άσπρο κουταβάκι κρατούσε με τα δόντια του ένα λαχταριστό κομμάτι κρέας και παιδευόταν να το φάει. Μ’ ένα πήδημα ο σκύλος στάθηκε μπροστά στο αδύναμο κουτάβι. Άρχισε να γρυλίζει με τόση δύναμη και φοβέρα που το καημένο το κουταβάκι άφησε το κρέας και έτρεξε να κρυφτεί.
-Περίφημα τα κατάφερα, σκέφτηκε ο σκύλος. Ας φύγω όμως γρήγορα από ‘δω μην τυχόν έρθει η μάνα του μικρού κι έχουμε καβγάδες.
Άρπαξε με τα δόντια του το κρέας και ξεκίνησε να βρει μια ήσυχη γωνιά για ν’ απολαύσει το φαγητό του. Την ώρα που περπατούσε σε μια γέφυρα, πάνω από ένα ποτάμι, βλέπει κάτω στο νερό ένα σκύλο να κρατάει στο στόμα του ένα ζουμερό κομμάτι κρέας.
-Ποπό! Σήμερα είναι η τυχερή μου μέρα, σκέφτηκε αμέσως ο λαίμαργος. Θα γαβγίσω δυνατά να τρομάξει κι αυτός κι έτσι θα φάω δυο κομμάτια κρέας για σήμερα!
Χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισε να γαβγίζει αγριεμένα στον σκύλο κάτω στο νερό.
-Αχ λαχτάρα μου! Γρύλισε με παράπονο κι έμεινε να κοιτάζει πάνω από την γέφυρα που ήταν.
 Όταν άνοιξε το στόμα του να γαβγίσει, το κρέας έπεσε στο νερό και με το πλαφ, χάθηκε και ο άλλος σκύλος! Το κρέας παρασυρμένο από το ποτάμι έφυγε μακριά!
Ο αχόρταγος γάβγισε στον ίδιο του τον εαυτό του, που καθρεφτιζόταν μέσα στο νερό, γιατί η απληστία του τον έκανε να χάσει και το αληθινό κρέας.
Αποστόλης Σαπέτκο
Πηγή: Αύγουστος (οι δώδεκα μήνες του χρόνου)
 

Ο Γιάννης και το καπέλο του

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 2. Ιστορίες, παραμύθια, ποιήματα κ.ά. | , στις 19-05-2014

Ο Γιάννης και το καπέλο του
Κάποτε ήταν ένα παιδάκι που το λέγανε Γιάννη. Ο Γιάννης είχε πολλούς φίλους. Ένας από τους φίλους του ο Γιώργος του είπε να πάνε για σάντουιτς σε ένα κοντινό χωρίο στην Ψηλή Ράχη.
Ο Γιάννης συμφώνησε με τον Γιώργο κι έτσι κανόνισαν το ραντεβού τους. Σκέφτηκαν πως θα χρειαστεί να πάρουν το λεωφορείο για να πάνε στο γειτονικό χωριό. Έπρεπε λοιπόν να κανονίσουν με ποιο δρομολόγιο θα φύγουν και με ποιο θα επιστρέψουν. Μάλιστα έπρεπε να κανονίσουν να έχουν μαζί τους χρήματα για τα εισιτήριά τους αλλά και για να αγοράσουν το αγαπημένο τους σάντουιτς.
Αφού τακτοποίησαν όλα αυτά τα θέματα ο Γιώργος είπε στον Γιάννη να πάρει οπωσδήποτε μαζί του και ένα καπέλο γιατί στο μέρος που θα πήγαιναν θα είχε πολύ ήλιο.
Πράγματι ο Γιάννης πήγε στο σπίτι του να ετοιμαστεί. Τελευταία στιγμή όμως δεν έβρισκε το καπέλο του. Έψαξε παντού στο δωμάτιό του αλλά δεν το βρήκε πουθενά. Μετά ρώτησε την μαμά του και τον μπαμπά του μήπως το έχουν δει πουθενά. Η μαμά και ο μπαμπάς του είπαν πως μπορεί να του το πήρε ο αδελφός του. Μ’ αυτά και με ‘κείνα όμως η ώρα πέρασε και ο Γιάννης έχασε το ραντεβού με τον φίλο του, γιατί η ώρα πέρασε και δεν προλάβαινε το λεωφορείο.
Δεν πειράζει Γιάννη! Ίσως μια άλλη φορά.
Το καπέλο του Γιάννη ήταν ΒΕΝ ΤΕΝ και γι’ αυτό του το είχε πάρει ο αδελφός του. Ο Γιάννης δεν μάλωσε με τον αδελφό του. Απλά πήρε το καπέλο του και πήγε με τον φίλο του για σάντουιτς την επόμενη μέρα.
Αποστόλης Σαπέτκο

Ο παππούς

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 2. Ιστορίες, παραμύθια, ποιήματα κ.ά. | , στις 19-05-2014

Ο παππούς
Κάποτε ήταν ένας παππούς που ήταν πλούσιος και είχε ένα βασιλικό σπίτι σαν παλάτι!
Μια φορά πήγε στο καφενείο. Όταν γύρισε από εκεί του φάνηκε πως το σπίτι ήταν άδειο. Πλησίασε πιο κοντά για να δει καλύτερα και είδε ξαφνικά να βγαίνουν από μέσα μπαλόνια, κορδέλες, χαρτιά που έγραφαν «χρόνια πολλά». Ξαφνικά βγήκαν μέσα από το σπίτι οι φίλοι του κρατώντας μια τούρτα και όλοι μαζί του είπαν χρόνια πολλά.
Ο παππούς είχε γενέθλια και το είχε ξεχάσει. Τον πήγανε οι φίλοι του μια βόλτα στον Μάη, ένα δασάκι που ήταν έξω από το χωριό. Εκεί έψησαν σουβλάκια, μπριζόλες κτλ. Κάνανε σαντουιτσάκια, φάγανε και διασκεδάσανε. Το βραδάκι πήγανε όλοι στα σπίτια τους και κοιμήθηκαν ήσυχα και καλά.
Στον ύπνο του ο παππούς έβλεπε όμορφα όνειρα. Έβλεπε τα παιδιά του, τα εγγόνια του και την γυναίκα του που την είχε χάσει. Μάλιστα έβλεπε πως ήταν ευτυχισμένος για πάντα με την γυναίκα του. Ο παππούς δεν ήθελε να ξυπνήσει από αυτό το όμορφο όνειρο που του φαινόταν τόσο αληθινό!
Αποστόλης Σαπέτκο

Ο Μάριος

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 2. Ιστορίες, παραμύθια, ποιήματα κ.ά. | , στις 19-05-2014

Ο Μάριος
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδί που ξεχνούσε τα βιβλία του, τα τετράδιά του κτλ. Αυτό το παιδί το λέγανε Μάριο.
Μια φορά που στο σχολείο είχανε Θρησκευτικά ο δάσκαλος είπε στον Μάριο:
-Μάριε που είναι πάλι τα βιβλία σου;
Και φυσικά τι να πει; Είπε πως τα ξέχασε.
Ο δάσκαλος τότε είπε στον Μάριο πως θα του δώσει πέντε ολόκληρες ευκαιρίες. Αν δεν έφερνε και τις πέντε φορές τα βιβλία του θα τον έδιωχνε από το σχολείο.
Ο Μάριος έψαξε στο ντουλάπι, στο πλυντήριο ρούχων, στο πλυντήριο πιάτων, στο ντιβάνι, στους καναπέδες, κάτω από τα χαλιά και τέλος στο αμάξι. Στο μεταξύ οι μέρες περνούσαν και οι τέσσερις ευκαιρίες που του έδωσε ο δάσκαλος πέρασαν. Ρώτησε τον μπαμπά, την αδελφή, τον αδελφό, την μαμά και τελικά εκείνη του είπε να ψάξει πάνω από το ντουλάπι.
Κι όμως εκεί ήταν! Όταν η μαμά σκούπιζε τα βρήκε πεταμένα στο πάτωμα και τα συμμάζεψε επάνω στο ντουλάπι.
Την επόμενη μέρα ο Μάριος πήγε με τα βιβλία του στο σχολείο. Ο δάσκαλος όταν τα είδε χάρηκε πάρα πολύ και του είπε:
-Πού τα είχες βρε Μάριε τόσο καιρό κι έχασες τις τέσσερις ευκαιρίες σου; Σκέφτηκα πως σήμερα δεν θα τη γλίτωνες!
-Αχ! Κύριε τα είχα παρατήσει στο πάτωμα και η μαμά μου τα βρήκε και τα τακτοποίησε πάνω στο ντουλάπι. Όμως δεν τολμούσα να ρωτήσω την μαμά μου για να μη με μαλώσει. Τελικά όμως τα βρήκα.  Από ‘δω και πέρα θα προσέχω που αφήνω τα βιβλία μου. Κι έτσι όλα πήγαν καλά και ο Μάριος έπαψε να είναι ξεχασιάρης. Κι έτσι όλα πήγαν καλά για τον ξεχασιάρη Μάριο που παραλίγο θα ξεχνούσε και τον εαυτό του.
 
Αποστόλης Σαπέτκο

Ο τσαγκάρης

0

Συγγραφέας: ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΔΡΙΑΝΗΣ | Κατηγορία 2. Ιστορίες, παραμύθια, ποιήματα κ.ά. | , στις 19-05-2014

Ο τσαγκάρης
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τσαγκάρης που έραβε παπούτσια για να τα πουλάει και να παίρνει λεφτά. Κάποτε όμως βαρέθηκε να ράβει. Έτσι ξεκίνησε να κάνει γυμναστική, να πηγαίνει στα γυμναστήρια και να ασκείται για να αποκτήσει γερά μπράτσα και να πάει σε αγώνες μποξ. Πίστευε πως έτσι θα βγάλει πολύ περισσότερα λεφτά απ’ αυτά που κέρδιζε με την προηγούμενη δουλειά του.
Τελικά με πολλή σκληρή προπόνηση κατάφερε και έγινε μεγάλος αθλητής του μποξ. Απέκτησε αρκετά χρήματα και αργότερα παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια απέκτησε και ένα ωραίο σπίτι και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Αποστόλης Σαπέτκο

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση