Η μέρα που όοοοολοι περιμέναμε, η μέρα της ολοήμερης εκδρομής μας έφτασε επιτέλους στις 28 Μαΐου 2015. Τρία μικρά, μονοθέσια σχολεία (Κωμιακή-Κόρωνος-Ποταμιά) και το Νηπιαγωγείο Κορωνίδας -μαζί βέβαια και με τις μαμάδες μας!- ενωθήκαμε και γίναμε μία μεγάλη παρέα προκειμένου να απολαύσουμε όλοι μαζί την ημερήσια εκδρομή μας, η οποία είχε πολλές στάσεις, πολλά απρόοπτα και πολλές εκπλήξεις από τους δασκάλους μας!

Η πρώτη ήταν τα χρωματιστά μπλουζάκια που όλοι με χαρά φορέσαμε (ακόμα και οι δάσκαλοι) με τυπωμένο το σλόγκαν την εκδρομής μας: «μικρά σχολεία … Μεγάλη Παρέα!!»

Ξεκινήσαμε με μία καταρρακτώδη βροχή στην Κωμιακή, η οποία –ευτυχώς για μας- σταμάτησε μετά την Κόρωνο, της οποίας και το Σχολείο παραλάβαμε για να καταλήξουμε τελικά στο Χαλκί. Εκεί μας περίμενε το 1/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Ποταμιάς και η εκδρομή μας ξεκίνησε!

1^ος σταθμός: Χαλκί και Πυροσβεστικό Σώμα

Αρχικά επισκεφθήκαμε την Πυροσβεστική, όπου οι Πυροσβέστες μας υποδέχτηκαν, μας μίλησαν για το δύσκολο έργο τους και μας ξενάγησαν στην υπηρεσία τους. Αφού έκαναν επίδειξη του εξοπλισμού και των πυροσβεστικών οχημάτων τους, μας έντυσαν κι εμάς πυροσβέστες, μας επέτρεψαν να μπούμε στα οχήματα για να νιώσουμε κι εμείς για λίγο… πυροσβέστες και μας άφησαν να ρίξουμε νερό με τις μάνικες! Αφού τους ευχηθήκαμε καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην ιδιαίτερα κρίσιμη και σημαντική αποστολή τους, συνεχίσαμε την πορεία μας!

    

 

2^ος σταθμός: Κάμπος Αγιασού και Πύργος Μπαζαίου

Η δεύτερη στάση ήταν στον κάμπο Αγιασού και πιο συγκεκριμένα στον Πύργο Μπαζαίου που έτυχε να φιλοξενεί την έκθεση γλυπτών Ναξιακού μαρμάρου του Ίνγκμπερτ Μπρουνκ. Τα εκθέματα ήταν πραγματικά εντυπωσιακά!

Στον Πύργο μας περίμενε ο κ. Μάριος Μπαζαίος ο οποίος μας ξενάγησε στον Πύργο, τον οποίο και ευχαριστούμε πολύ!

Ο Πύργος Μπαζαίου κτίστηκε περίπου το 1600. Αρχικά λειτούργησε ως μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα, οπότε εγκαταλείφθηκε από τους τελευταίους μοναχούς και περιήλθε στην ιδιοκτησία του νεοσύστατου τότε  Ελληνικού κράτους.  Αρχιτεκτονικά ανήκει στο τύπο των πυργοειδών συγκροτημάτων, στην χαρακτηριστικότερη δηλαδή ομάδα μνημείων της Νάξου, η χρονολόγηση των οποίων ξεκινά από τον  13ο και καταλήγει τον 18ο αιώνα. Η παρουσία αυτού του κτιριακού τύπου στο νησί, οφείλεται αφενός στη γενική αβεβαιότητα που επικρατούσε στο Αιγαίο εξαιτίας της πειρατείας, αφετέρου στη φεουδαρχική οργάνωση της εξουσίας του νησιού που ξεκίνησε τα χρόνια του μεσαίωνα, συστηματοποιήθηκε επί ενετοκρατίας και τελικά επιβίωσε ακόμα και στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Για πολλά χρόνια φιλοξενούσε οικογένειες αγγειοπλαστών που ζούσαν στο χώρο και κατασκεύαζαν τα κεραμικά τους. Στο τέλος περίπου, του 19ου αιώνα, εκποιήθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και αγοράστηκε από την οικογένεια Μπαζαίου  στους απογόνους της οποίας ανήκει έως σήμερα. Η οικογένεια ακολουθώντας την παράδοση των Ενετών του νησιού, παράλληλα με την κύρια κατοικία της στη Χώρα, διατηρούσε τον πύργο ως εξοχική κατοικία και χώρο συλλογής των αγροτικών προμηθειών.

3^ος σταθμός: Γύρουλας-Σαγκρί και Ναός Δήμητρας

Η τρίτη μας στάση πραγματοποιήθηκε στο ναό της Δήμητρας στο Γύρουλα (Σαγκρί). Την ξενάγηση ανέλαβε ο κ. Αλέξανδρος Παπαδόπουλος, δάσκαλος της Ποταμιάς. Ο ναός αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κτίσματα στη Νάξο, είναι κτισμένος από λευκό μάρμαρο (530-520 π.Χ.) και δεσπόζει στο ύψωμα μιας εύφορης πεδιάδας με θέα τόσο προς τη θάλασσα όσο και προς το βουνό του Ζα. Τον 6^ο αιώνα το αρχαίο ιερό διαμορφώθηκε σε χριστιανική βασιλική εκκλησία.

 

 

4^ος σταθμός: Παραλία Αγιασού

Το καλύτερό μας δε θα μπορούσε να είναι άλλο από ξεκούραση, παιχνίδι και φαγητό στην ταβέρνα! Αφού απολαύσαμε το φαγητό μας σε ένα μαγαζί δίπλα στην παραλία της Αγιασού, έφτασε επιτέλους η ώρα του παιχνιδιού! Ξεκινήσαμε με ένα ποδοσφαιρικό αγώνα στη μεγάλη αυλή της ταβέρνας και στη συνέχεια πήραμε μέρος σε διαγωνισμό «γκελ» που διοργανώθηκε από τους δασκάλους μας, οι οποίοι είχαν φροντίσει να φτιάξουν δίπλωμα για το νικητή αλλά και βεβαιώσεις συμμετοχής στην εκδρομή μας!

Στη συνέχεια παίξαμε το γνωστό τηλεπαιχνίδι «Άκου …τι είπαν» προσαρμοσμένο στην ηλικία μας και πραγματικά το καταευχαριστηθήκαμε!

5^ος σταθμός: Φιλώτι για παγωτό

Κάτι που δεν είχαμε προγραμματίσει αλλά καλοκαιρινή εκδρομή χωρίς παγωτό.. δε γίνεται, ήταν μια στάση στο χωριό του Φιλωτίου για να το απολαύσουμε. Οι δασκάλες μας δε μας άφησαν παραπονεμένους και η εκδρομή μας έληξε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!