Κατηγορία: Εκπαιδευτικά προγράμματα

Η Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 3 Δεκέμβρη. Εμείς στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο και Νηπιαγωγείο Μεσολογγίου την γιορτάσαμε σήμερα μαζί με άλλα τρία σχολεία.

Συγκεκριμένα, μας επισκέφθηκαν οι μαθητής του Δ2 (υπεύθυνος εκπαιδευτικός Τάσος Σκαρμούτσος) και του Α1 τμήματος (υπεύθυνη εκπαιδευτικός Ζωγράφου Παρασκευή) του 2ου Δημοτικού Σχολείου Μεσολογγίου, ενώ συναντηθήκαμε εξ αποστάσεως με το Νηπιαγωγείο Αγίου Κήρυκα Ζακύνθου και το Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου.

5 σχολεία, πολλά παιδιά, ποικίλες βιωματικές δράσεις, παιχνίδια, τραγούδια, παραμύθια, βίντεο… Όλα αυτά για την τύφλωση, την κώφωση, τον αυτισμό και τα κινητικά προβλήματα. Όλα αυτά γύρω από έναν κοινό στόχο, την αποδοχή.

Η μέρα μας ξεκίνησε με μια συζήτηση για το τι είναι «αναπηρία» και ποια είδη αναπήρων υπάρχουν. Οι ερωτήσεις έπεφταν σαν βροχή και οι απαντήσεις δίνονταν από τα ίδια τα παιδιά. Κι έπειτα ξεκινήσαμε την βιωματική προσέγγιση.

Πρώτη μορφή αναπηρίας η κώφωση. Οι μαθητές έμαθαν το δακτυλικό αλφάβητο βιωματικά, είπαν το όνομά τους χρησιμοποιώντας το, έμαθαν αρκετά νοήματα στην νοηματική γλώσσα από τα ίδια τα κωφά κορίτσια που φοιτούν στο σχολείο μας και την εκπαιδευτικό τους, Πέρσα Διονυσίου. Ακόμη, έλαβαν ένα φυλλάδιο με το δακτυλικό αλφάβητο για να κάνουν εξάσκηση το όνομά τους στο σχολείο τους και δόθηκε υπόσχεση να ξαναέρθουν, ώστε να αποκτήσουν το δικό τους όνομα στην νοηματική.

Δεύτερη μορφή αναπηρίας, ο αυτισμός. Αόρατη αναπηρία. Δύσκολη για τα παιδιά. Η λογοθεραπεύτρια του σχολείου μας, Μαρία Γυφτογιάννη, έδειξε στα παιδιά βίντεο για τον αυτισμό, τα συζήτησαν και μαζί κατέληξαν σε συμπεράσματα για το τι είναι ο αυτισμός και μπήκαν στην θέση ενός παιδιού με αυτισμού κατανοώντας τις αισθητηριακές και επικοινωνιακές δυσκολίες του.

Τρίτη μορφή αναπηρίας, τα κινητικά προβλήματα. Διαβάσαμε το παραμύθι «Δυο παπούτσια με καρότσι», μιλήσαμε για τον κύριο Λάζαρο που άφησε πέντε λεπτά το αμάξι μπροστά σε μια ράμπα αναπήρων και.. τι έγινε; Σιγά! Όμως έγιναν πολλά κι έμαθε να σέβεται τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Μέσω βιωματικής δράσης οι μαθητές με τα χέρια πίσω απ’ την πλάτη και το πινέλο στο στόμα ζωγράφισαν σε ένα χαρτί του μέτρου χαμογελαστά προσωπάκια. Ήταν δύσκολο, το είπαν και το αισθάνθηκαν. Δύσκολο, μα όχι ακατόρθωτο.

Τέταρτη μορφή αναπηρίας, η τύφλωση. Με ένα μπαστούνι, κλειστά μάτια και πολλά εμπόδια έπρεπε να βρουν την έξοδο από τον λαβύρινθο. Μια βιωματική δράση που τα βοήθησε να μάθουν όχι απλά πως είναι να είσαι για λίγο τυφλός, αλλά και πως να χρησιμοποιούν σωστά το μπαστούνι. Έγινε αναφορά στον κώδικα Braille, στις διάφορες μηχανές braille, ενώ τα παιδιά ψηλάφισαν βιβλία braille, εντόπισαν τις κουκίδες σε πακέτα από φάρμακα κι έμαθαν πώς πατώντας συνδυασμούς 6 κουμπιών σε μια μηχανή παράγονται όλα τα γράμματα. Τους μοιράστηκαν φυλλάδια με τον κώδικα braille, μια αφίσα με το αλφάβητο σε braille και μια αποστολή, ένα μήνυμα που έπρεπε να αποκρυπτογραφήσουν.

Τέλος, διαβάσαμε το παραμύθι της μεγάλης ομπρέλας που χωράει όλα τα άτομα της χώρας μας, αλλά και της Γης μας, και του γαλαξία μας ακόμα. Μια ομπρέλα μαγική που οι μαθητές την γέμισαν με μηνύματα και σκέψεις και συναισθήματα και την έκαναν να μεγαλώσει. Η ομπρέλα τους υποσχέθηκε να μεγαλώσει για να τα χωρέσει όλα και μαγικά να σκεπάσει όλο το κόσμο… μέχρι να βγει ο ήλιος της αποδοχής.

Ευχαριστούμε θερμά όλους τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές που αποδέχθηκαν το κάλεσμά μας και μας συντρόφευσαν σε αυτό το ταξίδι. Αποχαιρετιστήκαμε δίνοντας μια υπόσχεση, να βρεθούμε πολλές φορές μέσα στην χρονιά, να κάνουμε περισσότερες δράσεις μαζί, να σπάσουμε τα σύνορα και με την αποδοχή να ενώσουμε τις καρδιές μας πιο σφιχτά.

Εις το επανιδείν!