Στο μουσείο
Διάβασε το μάθημα από το ψηφιακό σχολείο . Άνοιξε τους υπερσυνδέσμους.
Το άγαλμα που κρύωνε
Με τι θα ασχοληθούμε :
- Πώς αφηγούμαστε μια ιστορία
- Πώς ξεχωρίζουμε την ενεργητική και την παθητική σύνταξη
- Ποια ρήματα σχηματίζονται όπως στα αρχαία ελληνικά
https://www.youtube.com/watch?v=ok6Bf84ih1c
Κάντε μια ιστορία με τις λέξεις: τραγούδια,σακούλι, αρχαιολόγος, φεγγάρι, καρπούζι, άγαλμα, μάτια
Μια πολύ ωραία ιστορία γραμμένη από τη Ζωή Μπ.
Ένα σακούλι τραγούδια
Ένα βράδυ του Αυγούστου, σε μια ερημική παραλία, το ολόγιομο φεγγάρι έπαιζε στα καθαρά νερά της. Σε αυτό το μέρος έκανε βόλτα ο κύριος Φαίδων, μόνος. Συντροφιά του είχε τις σκέψεις του και μια δροσερή φέτα καρπούζι!
Ο κύριος Φαίδων ήταν ψηλός, αδύνατος, με σκουρόχρωμα μαλλιά και μάτια. Από την πρώτη ματιά καταλάβαινες πως ήταν μοναχικός τύπος. Δεν είχε φίλους, παρέες ή τέλος πάντων κάποιον να μοιραστεί τις ανησυχίες του. Είχε χάσει την οικογένειά του και από τότε είχε αφοσιωθεί μόνο στη δουλειά του. Ο κύριος Φαίδων ήταν αρχαιολόγος και έτσι «ζούσε» στις εποχές που εξερευνούσε.
Καθώς περπατούσε στην αμμουδιά είδε κάτι πολύ περίεργο, ένα άγαλμα που είχε ξεβράσει η θάλασσα. Πλησίασε, έσυρε το μαρμάρινο άγαλμα προς το μέρος του και ξεκίνησε να το περιεργάζεται.
Αρχικά, αφαίρεσε τα φύκια που είχε πάνω του. Όμως το άγαλμα δεμένο στο αριστερό του χέρι είχε ένα δερμάτινο σακούλι. Ο κύριος Φαίδων το έλυσε και πολύ προσεκτικά το άνοιξε. Μέσα από αυτό βγήκαν μελωδίες, νότες και τραγούδια. Ο ουρανός γέμισε μουσική για την αγάπη, για τα όνειρα που πρέπει να έχει ο καθένας και για την αλληλοβοήθεια.
Έτσι, ο κύριος Φαίδων αναθεώρησε κάποια πράγματα για τη ζωή και άλλαξε τη στάση του απέναντι στους άλλους.
Ζωή Μπ. Στ3 Πλαγιαρίου
Πηγή : http://1dimplagiarist.blogspot.gr/
Μουσείο Αφής
Με τι θα ασχοληθούμε :
- Πώς κάνουμε έναν απολογισμό ( για όσα είδαμε, ακούσαμε, μάθαμε και αισθανθήκαμε) μετά από επίσκεψη σε κάποιο χώρο.
Αλφάβητο Braille (Γράμματα και αριθμοί)
Ο Λουδοβίκοs Μπράιγ, είχε τυφλωθεί πολύ μικρός και δεν ήταν ευχαριστημένος γιατί το σύστημα ανάγνωσης που χρησιμοποιούσαν οι τυφλοί ήταν δύσχρηστο με χοντρούς χαρακτήρες. Έτσι βάλθηκε να δημιουργήσει ένα καινούριο ειδικό αλφάβητο για τυφλούς. Του πήρε πέντε χρόνια αλλά στο τέλος τα κατάφερε. Αυτό το αλφάβητο που έφτιαξε ο Μπράιγ ήταν μια αντικατάσταση του γραμματικού αλφάβητου με ανάγλυφες στιγμές, που με διάφορους συνδυασμούς αποδίδουν ένα κείμενο. Ο τυφλός μπορεί μ’ αυτό το σύστημα να διαβάζει ψηλαφώντας τις στιγμές με το δάχτυλο, δηλαδή έχουμε ανάγνωση με την αφή. Το σύστημα Μπράιγ έχει έξι ανάγλυφες κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας. Είναι τοποθετημένες ανά τρεις και μ’ αυτές γίνονται 63 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα και τους αριθμούς. Η γραφή Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, όπως ακριβώς και η γραφή των «βλεπόντων».
Πρόσφατα σχόλια