Η ΤΑΞΗ ΜΟΥ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ
Σε πεδιάδα που ‘ναι γύρω σου σπαρμένη καμαρωτή προβάλλεις σαν τη ζωγραφιά πόλη μικρή, ωραία και πολιτισμένη μ’αγόρια και κορίτσια λεβεντιά. Κι αν σε κτυπήσανε χιλιάδες τόσες μπόρες κι αν σε βασάνιζε διαρκώς η Κατοχή ξαναπλησιάζεις τις χρυσές εκείνες ώρες και ξαναχτίζεσαι όπως ήσουν στην αρχή.
ΡΕΦΡΑΙΝ
Καρδίτσα, πόλη γλυκειά που δεν υπάρχει άλλη καμία Καρδίτσα, της Θεσσαλίας το καμάρι κι η λατρεία μέσα στα στάχυα τα χρυσά είσαι βουτηγμένη και όσες μπορες κι αν περνάς, πάντα γελάς Καρδίτσα, είσαι στ’αλήθεια πόλη διαλεγμένη γιατί εσύ βγάζεις το ψωμί που τρώει η Ελλάς
Μέσα στα στάχυα τα χρυσά είσαι βουτηγμένη και σκεπασμένη από το γαλάζιο ουρανό με τα χωριά σου γύρω στολισμένη και το πιο όμορφο που έχεις δειλινό. Της Θεσσαλίας είσαι η πιο όμορφη νυφούλα ένα κομμάτι της Ελλάδας διαλεχτό είσαι η πιο πλούσια της χώρας μας γωνιούλα γι’αυτό σου δώσανε και τ’όνομα αυτό

Στίχοι – Μουσική : Λάζαρος Τσιλιγγίρης

Ενορχήστρωση : Στέφανος Ευθυμιάδης

Ερμηνευτής : Λάζαρος Γατσαποστόλης

Μουσικοί

Ζήσης Στάθης (Πιάνο – Ακορντεόν)
Δημήτρης Μωραίτης (Κιθάρες)
Στέργιος Παππάς (Μπάσο)
Χρήστος Μακρής (Κρουστά)
Στέφανος Ευθυμιάδης (Μαντολίνο)
Νίκος Στεφ. Ευθυμιάδης (Βιολί)