Υδροβιότοποι είναι περιοχές που συνδυάζουν το υδάτινο με το χερσαίο περιβάλλον δίνοντας τη δυνατότητα συνύπαρξης σε πολλούς διαφορετικούς οργανισμούς. Σαν υδροβιότοποι αναφέρονται, σύμφωνα με τη σύμβαση Ramsar, «εκτάσεις που καλύπτονται φυσικά ή τεχνητά, μόνιμα ή εποχιακά από στάσιμα ή ρέοντα γλυκά, υφάλμυρα ή αλμυρά νερά, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι εκτάσεις που καλύπτονται από θαλάσσιο νερό, του οποίου το βάθος δεν υπερβαίνει τα 6 μέτρα κατά την άμπωτη». Η οικολογική σημασία των υδροβιοτόπων αναγνωρίστηκε παγκόσμια με τη σύμβαση που υπογράφτηκε το 1971, στο Ramsar του Ιράν, και από την Ελλάδα. Με αυτή καθορίστηκαν οι υγρότοποι διεθνούς σημασίας και το πλαίσιο προστασίας τους. Ένα από τα στοιχεία που κάνουν εξαιρετική τη σημασία των υδροβιοτόπων της χώρας μας είναι το ότι αποτελούν σταθμούς στο ταξίδι των αποδημητικών πουλιών ή τόπους όπου ξεχειμάζουν. Τα μέρη αυτά εμπλουτίζονται με υλικά που μεταφέρουν τα ποτάμια και οι παλίρροιες της θάλασσας και ευνοούν την ανάπτυξη πλούσιας βλάστησης που δίνει τη δυνατότητα επιβίωσης σε πλήθος οργανισμών. Επιπρόσθετα, οι υγρότοποι ρυθμίζουν την υδρομηχανική ισορροπία και το κλίμα της περιοχής (μετριάζοντας τον καύσωνα και το υπερβολικό ψύχος). Από τη σύμβαση Ramsar προστατεύονται 11 υγρότοποι στη χώρα μας. Αυτοί ειναι :Ο υδροβιότοπος του Αμβρακικού,το Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα, το Δέλτα Έβρου, το Δέλτα Νέστου, η Λίμνη Βιστονίδα και  η λιμνοθάλασσα Πόρτο Λάγος ,  η Λίμνη Βόλβη και Κορώνεια, η Λίμνη Ισμαρίδα και το σύμπλεγμα λιμνοθαλασσών Θράκης,η Λίμνη Κερκίνη, η Λίμνη Μικρή Πρέσπα, η  Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου , η Λιμνοθάλασσα Κοτύχι και δάσος Στροφυλιάς. Εκτός από αυτούς υπάρχουν και τουλάχιστον 20 άλλοι υγρότοποι εξαιρετικής σημασίας στη χώρα μας, όπως το Δέλτα των ποταμών Αχελώου, Λούρου και Άραχθου και η λίμνη Βεγορίτιδα.

αργυροπελεκάνος

σταχτοτσικνιάς

καλαμοκάνας

λιβελούλα

δεντροβάτραχος