Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον γύρω από τα εργαλεία του web2 μέσα από διάφορες ομάδες μάθησης, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση καθώς και στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών προκειμένου να γνωρίσουν αυτά τα εργαλεία και να τα εντάξουν στη διδασκαλία τους. Η επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών , υπήρξε βασικός στόχος ενός ευρωπαϊκού προγράμματος , εποπτευόμενου από την ΕΕ με τον τίτλο web2.0 Ευρωπαϊκό Κέντρο Πληροφόρησης (http://www.web20erc.eu). Το πρόγραμμα αυτό απέβλεπε στη δημιουργία ενός απλοποιημένου τεχνολογικού και παιδαγωγικού πλαισίου για τη χρήση των εργαλείων στην εκπαίδευση και στην απόκτηση μιας διαφορετικής αντίληψης για τη μάθηση τόσο από τους εκπ/κούς όσο και από τους μαθητές.
Το παιδαγωγικό πλαίσιο που προτείνεται προέρχεται από το μοντέλο της Τεχνολογικής Παιδαγωγικής Γνώσης Περιεχομένου (TPACK) (Mishra & Koehler, 2006) και από τις προσεγγίσεις της αυθεντικής μάθησης (Herrington & Kervin, 2007).
Η επαρκής προετοιμασία των εκπαιδευτικών αποτελεί απαραίτητο συστατικό της επιτυχούς ένταξης των ΤΠΕ στην τάξη. Ωστόσο πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί παρασύρονται από τις επιταγές της τεχνολογίας αγνοώντας ή παραμελώντας τις παιδαγωγικές και εκπαιδευτικές επιταγές. Συχνά χρησιμοποιούν την τεχνολογία ως εργαλείο χωρίς να τους απασχολεί το «γιατί» και το «πώς» αυτό το εργαλείο θα ενισχύσει την μάθηση.
Υπάρχουν τρία βασικά επιχειρήματα για την ένταξη του web2 στην εκπαίδευση:
1. Οι δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στα πλαίσια του web2 είναι απόλυτα συμβατές με τις σύγχρονες αντιλήψεις για τη φύση της μάθησης και τις θεωρίες της παιδαγωγικής. Η εκπαίδευση του 21ου αι. αποσκοπεί στην ενεργητική, συνεργατική μάθηση.
2. Με τη χρήση των εργαλείων του web2 καλλιεργείται η κριτική σκέψη των μαθητών και ο γόνιμος προβληματισμός. Συμμετέχουν σε κοινότητες ανταλλαγής πληροφοριών βελτιώνοντας την κοινωνική μάθηση. Τα εν λόγω εργαλεία ανταποκρίνονται πλήρως στην ατομικότητα του κάθε μαθητή, μετατρέπουν την τυπική μάθηση σε άτυπη και επιτρέπουν τη συμμετοχή σε κοινωνικά δίκτυα ανεξάρτητα από γεωγραφικά, θεσμικά σύνορα.
3. Το τρίτο επιχείρημα σχετίζεται με την ετοιμότητα των μαθητών να υιοθετήσουν το web2. Ήδη στην καθημερινότητά τους επικοινωνούν μέσω κοινωνικών δικτύων και είναι απόλυτα εξοικειωμένοι με αυτά.
Συνεπώς μετά από όλα αυτά είναι απαραίτητο οι εκπαιδευτικοί να συνειδητοποιήσουν τις δυνατότητες που δίνονται στη μάθηση με τη χρήση των εργαλείων web2, προχωρώντας πέρα από την παραδοσιακή μάθηση στη συνεργατική στην αυτό-κατευθυνόμενη και στη δια βίου.
