Το παρακάτω θεατρικό αποτελεί μια διασκευή του έργου της Ζωής Βαλάση “Η τρελή αποκριά” από την Μ. Δαλακιάρη και τον Γ. Χαλκιά. Η διασκευή αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων των αποκρεών που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο σχολείο μας. Οι πληροφορίες για την περίοδο του Τριωδίου έχουν αντληθεί από εδώ.
Είσοδος των παιδιών στη σκηνή τραγουδώντας (στον ρυθμό του Χαραλάμπη):
Ήρθε το καρναβάλι
το γλέντι κι η χαρά
μασκαράδες θα ντυθούμε
και τζουμ!
Τρια λα ρι λα λα!
Μασκαράδες θα ντυθούμε
και τζουμ!
Τρια λα ρι λα λα!
Δήμαρχος: Ω! Ω! Ω! Αγαπητοί μου! Ω, αξιότιμοι κύριοι, κυρίες και παιδιά! Καλώς ορίσατε απόψε στη γιορτινή μας συντροφιά! Ήρθατε πάνω στην ώρα… όπου να ‘ναι, αρχίζει το καρναβάλι μας!
Τα παιδιά αποχωρούν από τη σκηνή και κάθονται στις θέσεις τους τραγουδώντας:
Ήρθε το καρναβάλι
το γλέντι κι η χαρά
μασκαράδες θα ντυθούμε
και τζουμ!
Τρια λα ρι λα λα!
Μασκαράδες θα ντυθούμε
και τζουμ!
Τρια λα ρι λα λα!
Δήμαρχος: Εγώ είμαι βεβαίως ο Δήμαρχος! Ο άρχοντας των αρχοντάδων και αρχηγός των μασκαράδων!
(ακούγονται γιουχαρίσματα από τα άλλα παιδιά)
Καλά ντε! Δεν είμαι αληθινός Δήμαρχος… Καρναβάλι έχουμε. Είμαι ντυμένος Δήμαρχος. Αλλιώς είμαι ο ……….. (λέει το όνομά του) Μάλιστα μάλιστα! Ο ίδιος! Ας ξεκινήσει το καρναβάλι!!!
Εκπρόσωπος Λυκείου Ελληνίδων: Με συγχωρείτε κύριε Δήμαρχε, πριν ξεκινήσουμε, οφείλω ως εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων της πόλης μας, στο πλαίσιο διατήρησης της παράδοσης να υπενθυμίσουμε στους παρευρισκόμενους ότι η γιορτή των Αποκρεών έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα και τη λατρεία του Θεού Διονύσου. Μάλιστα την έννοια της αποκριάς, που σημαίνει αποχή από το κρέας, τη συναντάμε στις πομπές που γίνονταν κατά τη διάρκεια των Ελευσίνιων Μυστηρίων, που μαζί με τα Διονύσια είναι οι πρόγονοι του σημερινού μας καρναβαλιού. Τότε, οι παρευρισκόμενοι σε αυτά, μεταμφιέζονταν σε σάτυρους ή κάλυπταν τα πρόσωπά τους, για να μη γνωρίζει κανείς την ταυτότητά τους, και έπιναν και χόρευαν, όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα. Αργότερα οι Ρωμαίοι διέδωσαν τα έθιμα αυτά στις χώρες της αυτοκρατορίας τους και γι’ αυτό αποτελεί μια γιορτή σχεδόν παγκόσμιας εμβέλειας προσαρμοσμένη στις πολιτιστικές αποχρώσεις του κάθε τόπου. Σήμερα οι Απόκριες διαρκούν 3 εβδομάδες και ονομάζονται «Τριώδιο», ονομασία που προέρχεται από τις «τρεις ωδές» του Ευαγγελίου της Ορθοδοξίας. Αλλά ας μας τα εξηγήσει καλύτερα η δασκάλα του κατηχητικού της ενορίας μας.
Δασκάλα κατηχητικού: Η περίοδος του Τριωδίου είναι εκκλησιαστική περίοδος δέκα εβδομάδων, που ξεκινά από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου και φτάνει μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο. Μέσα στην περίοδο αυτή περιλαμβάνεται και η Μεγάλη Τεσσαρακοστή καθώς και η Μεγάλη Εβδομάδα. Την πρώτη εβδομάδα γίνεται «κατάλυση στα πάντα», δηλαδή τρώγεται ελεύθερα κάθε φαγητό ακόμα και την Τετάρτη και Παρασκευή. Για το λόγο αυτό ονομάζεται «ελεύθερη» ή «απολυτή». Την δεύτερη εβδομάδα του Τριωδίου γίνεται «κατάλυση στα πάντα» όλες τις ημέρες εκτός της Τετάρτης και Παρασκευής όποτε απέχουμε ακόμα και από τα λαδερά φαγητά όπως και τις ημέρες της Μεγάλης Σαρακοστής. Την Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας στην Ελλάδα υπάρχει το έθιμο της Τσικνοπέμπτης, κατά την οποία καταναλώνονται κρεατικά, δεδομένου ότι μετά από τρεις ημέρες αρχίζει ουσιαστικά η νηστεία της Σαρακοστής. Η τρίτη εβδομάδα του Τριωδίου είναι αυτή της Τυροφάγου ή Τυρινής, οπότε όλες τις ημέρες γίνεται κατάλυση σε όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, του αυγού, των ψαριών και φυσικά του ελαιολάδου, απαγορεύεται όμως η κρεοφαγία. Την τρίτη Κυριακή της Αποκριάς, πριν την Καθαρά Δευτέρα, αρχίζει η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής, δηλαδή της νηστείας των σαράντα ημερών που προηγείται του χριστιανικού Πάσχα.
Δήμαρχος: Σας ευχαριστούμε θερμά κυρίες μου όμως πρέπει να ξεκινήσουμε. Ελάτε μασκαράδες! Στήστε το γαϊτανάκι να χορέψουμε!!!
(Χορεύεται το γαϊτανάκι)
(Ακούγεται το τραγούδι “μπήκαν τα γίδια στο μαντρί” και εμφανίζεται στη σκηνή η Γκόλφω.)
Γκόλφω: Εγώ είμ’ η Γκόλφω η έμορφη η Γκόλφω η παινεμένη!… Η Γκόλφω η παινεμένη… Όποιος με βλέπει μ’ αγαπά κι αν δε με δει, πεθαίνει!… Κι αν δε με δει, πεθαίνει…
Όλοι μαζί: Κι αν δε με δει πεθαινει! Χα χα χα
Τραγούδι: Το κακοσάλεσι.
(Μπαίνει ο Βλάχος, στήνεται μπροστά απ’ τη Γκόλφω, την κοιτάζει, την περιεργάζεται πηγαίνοντας γύρω της, στρέφεται στο κοινό, βάζει την γκλίτσα στους ώμους και τραγουδάει…)
Βλάχος: Κι ιγώ είμ’ ου Χαραλάμπης
ου τσίφτης ου καλός
πιδί απ’ του Καρπινίσι
κι βλάχους πουνηρός!
Πιδί απ’ του Καρπινίσι
κι βλάχους πουνηρός….
(Ακούγεται το “Γαρύφαλλο στ’αυτί” και μπαίνει η Χαλιμά…)
Χαλιμά: Είμ’ η τσιγγάνα
η Χαλιμά
που ξέρω κόλπα μαγικά.
Είμ’ η τσιγγάνα
η Χαλιμά
που ξέρω χίλια
μυστικά…
Ασήμωσε, κυρ-Δήμαρχε, να σε πω το μοίρα σου, να σε πω το ριζικό σου…Ασήμωσε…
(Ο Δήμαρχος ψάχνει τις τσέπες του, δεν βρίσκει τίποτα και απευθύνεται στο κοινό.)
Δήμαρχος: Δώστε κάτι ρε παιδιά! Ένας φτωχούλης δήμαρχος είμαι…
Χαλιμά: Ασήμωσε ένα ευρουλάκι…Ασήμωσε δυο ευρουλάκια… Αμάν!!!!Αμάν Παναΐα μου!
Βλάχος και Γκόλφω: Τι; Τι; Τι;
Δήμαρχος: Ττττιι βββλέπππεις;
Χαλιμά: Μαύρα πράματα βλέπω… Αμή μεάλο φόβο θα πάρεις… Μεάλα μάτια βλέπω…Μεάλη μύτη βλέπω…Μεάλα κέρατα βλέπω… Ξύλο βλέπω!
Όλοι: χα χα χα
(Ο Δήμαρχος κυνηγά τη Χαλιμά με την ομπρέλα και φεύγουν.)
Χορός: Τα κουκιά
(Ακούγεται το τραγούδι “Castle in the Clouds” και μπαίνει στη σκηνή η Βασίλισσα της Νύχτας με χορευτικές κινήσεις.)
(Στη συνέχεια παρουσιάζεται τραγουδώντας στον ρυθμό “ ήταν ένας γάιδαρος..”)
Βασίλισσα της Νύχτας: Είμαι η Βασίλισσα
της Νύχτας η κυρά,
το φεγγάρι έχω άντρα μου
και τ’ άστρα για παιδιά.
Έχω τον Αυγερινό
μικρό μου αδερφό
την Πούλια έχω τη χρυσή
φίλη μου ακριβή!
Βλάχος: (φοβερίζοντας τη Βασίλισσα της Νύχτας με την γκλίτσα του) Ποια Βασίλισσα της Νύχτας μου τσαμπουνάς; Εσύ δεν είσαι η Αγάπη, ε;
Βασίλισσα της Νύχτας: Καρναβάλι έχουμε ό,τι θέλουμε είμαστε! Κι εγώ… είμαι η Βασίλισσα της Νύχτας!
Χαλιμά: Κι εγώ η τσιγγάνα η Χαλιμά!
Γκόλφω: Κι εγώ είμ’ η Γκόλφω η έμορφη…
Δήμαρχος: Κι εγώ βεβαίως, ο Δήμαρχος!
Χορός: Μια γριά μπαμπόγρια
(Μπαίνει ο Μαγειράκος με τους βοηθούς του κρατώντας κατσαρόλες και κουτάλες και χορεύοντας το τραγούδι “Ο Μάγειρας”.)
Μαγειράκος: Πώς μ’ αρέσουν τα γλυκά
κι όλα τα ζαχαρωτά
Σοκολάτες, κουραμπιέδες, γλειφιτζούρια…
Δήμαρχος: Παγωτά!
Μαγειράκος: Ένας λουκουμάς αφράτος και ζεστός…
Γκόλφω: Κι ένας μπακλαβάς, παιδιά, με καρύδια γεμιστός…
Βλάχος: κιένα καταγίφι…
Βασίλισσα της Νύχτας: Με μπαχαρικάααα…
Μαγειράκος: Μου τρελαίνουν, μου σηκώνουν τα μυαλά, όλα, όλα τα γλυκά!
Όλοι μαζί: Μας τρελαίνουν, μας σηκώνουν τα μυαλά, όλα, όλα τα γλυκά!
(Είσοδος Δράκου με το τραγούδι “Ο τεμπέλης δράκος”.)
Δράκος: Μπρρρρ! Θα σας φάω! Θα σας φάω όλους!!!
Όλοι: Εσύ τώρα ποιος είσαι; Ρε παιδιά, ποιος ντύθηκε δράκος; Ο Πολυχρόνης; Ο Μάρκος; Ή μήπως ο Σαντιάγκο;
Χαλιμά: (Τρομοκρατημένη προσπαθεί μάταια να τραβήξει τους άλλους να φύγουν.) Εγώ μια φορά, το μοίρα μας το ‘πα…Μεάλα μάτια είπα, μεάλο στόμα είπα, μεάλο φόβο είπα, να φεύγω λέω…
(Μουγκρητά…)
Δράκος: Θα σας φάω! Είμαι δράκος! (προς το κοινό) Εεεε, εσείς που καθόσαστε εκεί κάτω και χαζογελάτε, για πέστε σε αυτούς τους χαζούς ότι είμαι αληθινός δράκος! Γιατί μου φαίνεται πως θα κατέβω και θα φάω εσάς!!!
Γκόλφω: Λες να ‘ναι αλήθεια;
Βλάχος: Μανούλα μου!
Βασίλισσα της Νύχτας: Εγώ φοβάμαι…
Μαγειράκος: Εμένα μου κόπηκε η όρεξη…
Δήμαρχος: Δε μου λες, γιατί επιμένεις ότι είσαι δράκος;
Δράκος: Γιατί είμαι δράκος!
Δήμαρχος: Δδδηλαδή…δδδεν είσαι μαμαμασκαράς;
( Ο Δήμαρχος προσπαθεί να φύγει αλλά οι άλλοι τον σπρώχνουν μπροστά.)
Γκόλφω: Εσύ δε μας κοκορευόσουνα για δήμαρχος κι άρχοντας κι αρχηγός;
Όλοι: Κάνε κάτι! Διώξε τον! Σκότωσέ τον!
Δήμαρχος: Αααααν είσαι αααληθινός δράκος, να φφφφ… φύγεις! Εδώ είναι καρναβάλι! Δεχόμαστε μόνο μασκαράδες!
( Ο δράκος βγάζει ένα μουγκρητό και όλοι το βάζουν στα πόδια. Τους κυνηγάει και πιάνει τη Βασίλισσα της Νύχτας.)
Βασίλισσα της Νύχτας: Αααα! Σώστε με! Βοήθεια! Άσε με κάτω τέρας! Βοήθειαααα!
( Την ανεβάζει στη σκηνή και προσπαθεί να φάει τα αξεσουάρ της. Εισβάλλει ο Βλάχος.)
Βλάχος: Ιεπ! Μια στιγμή! Για σιγά, μπάρμπα!
Δράκος: Βρε Βλάχο, ποιον λες μπάρμπα; Κοτζάμ δράκος είμαι!
Βλάχος: Σσσσς! Μπάρμπα σ’ είπα, δε σ’ είπα κι καμπούρ!
Δήμαρχος: Α, το σωστό σωστό. “ Μπάρμπα” σ’ είπε. Δε σ’ αρέσει το “μπάρμπα”, πάει καλά.
(Μουγκρητό)
Γκόλφω: Μην εκνευριάζεις κι σ’ ανιβαίνει η πίιση…
Βλάχος: Και σαπού με την Αγάπη, κουμπάρε;
Δράκος: Βρε καράβλαχε, ποιον λες κουμπάρο;
Βλάχος: Ισένα ντε! Γλέπ’ς κανέναν άλλο; Χάι χάι… Πουλί μυγιάγγιχτος είσι! Ασ’ την Αγάπη κατ’!
Δράκος: Όχι, δεν την αφήνω! Κι αν συνεχίσεις να μου μπαίνεις στο ρουθούνι, θα πάρω κι εσένα! Μπρρρ ( αφήνει τη Βασίλισσα της Νύχτας και προχωρεί προς το κοινό)Και σένα! Και σένα! Και σένα εκεί, παχουλός μου φαίνεσαι!
(Ο δράκος επιστρέφει στη σκηνή ψάχνοντας τη Βασίλισσα της Νύχτας και ο Βλάχος του ορμάει με τη Γκλίτσα.)
Δράκος: Όσο με καθυστερείς τόσο πιο πολύ πεινάω! Κι όσο πιο πολύ πεινάω τόσο πιο πολλούς θα φάω!
Βλάχος: Δε θέλ’ς γιένα πουρτοκάλ’;
Δράκος: Όχι!
Βλάχος: Γιένα καρβέλ’;
Δράκος: Όχι!
Βλάχος: Γιένα κουκουρέτσ’;
Δράκος: Όχι!
Βλάχος: Αμ, τώρα σι κατάλαβα! Ξιέρου γώ τι θέλ’ς… Τσαφνίκι θέλ’ς!
Δράκος: Τι;
Βλάχος: Τσαφνίκι!
Δράκος: Τι είναι βρε το τσαφνίκι;
Βλάχος: Δεν ξιέρ’ς; Ντιπ στουρνάρ είσι!
Δράκος: Εγώ βρε Βλάχο; Εγώ στουρνάρι; Εγώ, κοτζάμ δράκος; ΜΠΡΡΡ!!!
Βλάχος: Δράκος μπουρεί να ‘σι , όμους, Αρχουντόδρακος δεν είσι! Άμαν ήσουν αρχουντόδρακους, θα ‘ξιερες τι πράμα είνι το τσαφνίκι και θα ‘κανες πώς και πώς να ξαναφάς!
Δράκος: Τότε, να γίνω αμέσως αρχοντόδρακος. Δώσ’ μου αμέσως απ’ αυτό το τζατζίκι, πώς το ‘πες…
Βλάχος: Τ σ α φ ν ί κ ι!
Δράκος: Απ’ αυτό και γρήγορα!
Βλάχος: Αμέσωωωωςςς! Πάω να το φέρω.
Χορός: Το πιπέρι
( Ο δράκος ετοιμάζει το τραπέζι, φοράει πετσέτα και ακονίζει τα μαχαιροπίρουνα.)
Ακούγονται ψίθυροι: Τι του είπες καλέ; Τι είναι αυτό; Κι αν δεν του αρέσει; Αλήθεια έλεγες; Τι σου ‘ρθε; Φαΐ είναι;
( Ο Βλάχος τους εξηγεί χαμηλόφωνα και επιστρέφει στη σκηνή.)
Βλάχος: Πώς το θες; Ξιδάτο ή λαδάτο;
Δράκος: Όπως είναι πιο αριστοκρατικό…
Βλάχος: Αμέσωωωως! Πουλύ θες ή λίγου;
Δράκος: Πολύ! Πολύ!
Βλάχος: Δυνατό ή απαλό;
Δράκος: Δυνατό! Δυνατό!
(Μπαίνουν όλοι στη σκηνή και αρχίζουν να χτυπούν τον δράκο με ό,τι κρατούν.)
Φωνές: Να τσαφνίκι! Να δυνατό! Να πολύ! Να αριστοκρατικό! Να ξιδάτο! Να τσαρουχάτο!
Δράκος: Ωχ! Ωχ! Ωχ! Φτάνει! Φτάνει! Δε θέλω άλλο! Χόρτασα!
(Ο δράκος φεύγει κυνηγημένος και μπαίνει κορδωτός ο δήμαρχος.)
Δήμαρχος: Αξιότιμοι κύριοι, κυρίες και παιδιά ελπίζω να είστε όλοι καλά.. Για ψαχτείτε! Χέρια, πόδια, μύτες, αυτιά, όλα στη θέση τους; Ωραία! Λοιπόν. Μετά το μικρό αυτό επεισόδιο, η ησυχία αποκαταστάθηκε στην πόλη μας! (Βήχει) Με άλλα λόγια, δηλαδή, αρχίζει το γλέντι μας! Χάρη στο γενναίο Χαραλάμπη! Εύγε γενναίε Χαραλάμπη!
Χορός και τραγούδι: Έλα βρε Χαραλάμπη
Βλάχος: (κουνώντας τη γκλίτσα) Μας περίσσεψε λίγου τσαφνίκι…Μήπως θέλει κανείς από σας;;;
Δήμαρχος: Πριν ξεκινήσουμε το αποκριάτικο ξεφάντωμα στην αυλή, καλούμε τη Διευθύντρια του σχολείου μας να κάνει την αποφώνηση της γιορτής μας.
ΤΕΛΟΣ