Πώς βιώνουμε το πρόγραμμα παιδιά και καθηγητές

Πρόκειται  αναμφίβολα για ένα πρόγραμμα εξαιρετικά ενδιαφέρον το οποίο όμως δυστυχώς δεν προκάλεσε το ενδιαφέρον των μαθητών μας. Την όλη προσπάθεια την “κρατάμε” ζωντανή μόνο και μόνο, γιατί οι μαθητές μας το έχουν επιλέξει και ως μάθημα ερευνητικής εργασίας. Τα παιδιά δυστυχώς δεν επισκέπτονται το ιστόχωρο τον ελεύθερο χρόνο τους και όποτε τους έχουμε αναθέσει εργασία δεν την έχουν διεκπεραιώσει μόνα τους. Είμαστε αναγκασμένοι να τους ‘κυνηγάμε’ και να τους θυμίζουμε εμείς τους κωδικούς τους σε κάθε μάθημα, γιατί ποτέ δεν τους έχουν μαζί τους.  Αδιαφορούν παντελώς και μόνο με τη δική μας επίμονη παρατήρηση κινητοποιούνται. Δεν λαμβάνουν καμία πρωτοβουλία και στην πραγματικότητα εμείς προτείνουμε-“επιβάλλουμε’ ιδέες και θέματα. Μας εκφράζουν την αδιαφορία τους κάθε Τρίτη με το να κάθονται μπροστά στον υπολογιστή και να τα παίρνουν όλα έτοιμα από το διαδίκτυο. Τότε επεμβαίνουμε και τους ζητάμε δικό τους κείμενο το οποίο αδυνατούν να παράγουν. Ακολούθως, όταν πια πλησιάζουν οι ημέρες να “κλείσει’ το ιστολόγιο , η διεκπεραίωση των εργασιών πέφτει σε εμάς τους δύο εκαιδευτικούς. Βιώνοντας λοιπόν αυτή τη στάση των μαθητών μας, παρόλο που προσπαθήσαμε να διανθίσουμε την ‘Πηγή των Νέων”και με θέματα που να άπτονται του ενδιαφέροντος των μαθητών μας, ειλικρινά ομολογούμε ότι κουραστήκαμε και εμείς! Είμαστε δύο εκπαιδευτικοί με κέφι για δημιουργία και όραμα για την παιδεία. Τα παιδιά πίστευαν ότι θα συμμετέχουν και θα σχολιάζουν όπως στους άλλους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης. Δυστυχώς, εμείς αποτύχαμε! Βέβαια το πρόγραμμα μας έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε ιστοσελίδα για το σχολείο μας, κάτι που θέλαμε πολύ και  να γνωριστούμε στη Λαμία με αξιόλογους συναδέλφους με τους οποίους επιθυμούμε να ξανασυναντηθούμε για να ανταλλάξουμε από κοντά τις εμπειρίες μας.

;


Μια απάντηση προς “Πώς βιώνουμε το πρόγραμμα παιδιά και καθηγητές”

  1. Το ενδιαφέρον κείμενο σας δημιούργησε κάποιες σκέψεις και διαπιστώσεις τις οποίες και μοιράζομαι μαζί σας.
    Απ’ αυτά που αναφέρονται , φαίνεται πως αυτό που δυσκολεύει τα παιδιά είναι η αδυναμία τους να σχολιάζουν ΚΡΙΤΙΚΑ , ικανότητα που δεν έχουν για την ώρα και στην οποία χρειάζεται να εκπαιδευτούν και να ασκηθούν.
    Γράφετε και συμφωνώ μαζί σας πως θα τους ήταν ευχάριστο και προφανώς εύκολο να σχολιάζουν αβασάνιστα και εκ του προχείρου, όπως ακριβώς κάνουν με τα κοινωνικά δίκτυα.
    Υπάρχει παιδαγωγικό όφελος, σε μια τέτοια περίπτωση; Η απάντηση είναι προφανής!
    Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η διαπίστωση που κάνετε οτι “αδυνατούν να παράγουν το δικό τους κείμενο”, αδυναμία που υπήρχε και που η ενασχόληση με την ηλεκτρονική εφημερίδα απλά ανέδειξε.
    Τέλος,το γεγονός ότι η ηλεκτρονική εφημερίδα πήρε την μορφή της ερευνητικής εργασίας, ενδέχεται να της προσέδωσε τον ”υποχρεωτικό” χαρακτήρα ενός μαθήματος με ό,τι αυτό μερικές φορές συνεπάγεται για τα παιδιά.
    Για όλους τους παραπάνω λόγους, όσο και αν σας φαίνεται παράδοξο, θεωρώ πως δεν έχετε αποτύχει, όπως γράφετε.
    Ευχαριστούμε για την ειλικρίνεια των παρατηρήσεων σας.
    Αν οι συνάδελφοι είναι πρόθυμοι για μία δεύτερη συνάντηση στη Λαμία για ανταλλαγή των εμπειριών μπορεί να γίνει, όλα είναι προς συζήτηση.
    Καλή συνέχεια

Copyright © editors-critical viewers          Φιλοξενείται από Blogs.sch.gr
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση