από την Κική Βιδάκη
Τα κινήματα μέσω διαδικτύου συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον και σε πολλές περιπτώσεις ασκούν επιρροές σε πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, ενώ σε άλλες περιπτώσεις αποκαλύπτουν και τεκμηριώνουν συγκαλυμμένες πτυχές σε πράγματα δημόσιου ενδιαφέροντος. Δημιουργούν πλαίσιο παρέμβασης σε τοπικές υποθέσεις ή σε παγκόσμιες διεργασίες και κυβερνητικές επιλογές.
Πολλές φορές, τα κινήματα, χρησιμοποιούν σαν μέσο επίτευξης του σκοπού τους το Διαδίκτυο, προχωρούν σε διατυπώσεις διακηρύξεων και σχεδίων, πολιτικών και κοινωνικών αλλαγών.
Σε όλον τον κόσμο, οι άνθρωποι απαιτούν μεγαλύτερη προστασία για το περιβάλλον, μεγαλύτερο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και εξάλειψη της φτώχειας, της διαφθοράς και του πολέμου. Ωστόσο, η παγκοσμιοποίηση διαμορφώνει διεθνείς αποφάσεις που δεν συμφωνούν με τις απόψεις και τις αξίες των ανθρώπων στον πλανήτη. Η σύγχρονη τεχνολογία και το διαδίκτυο, επιτρέπουν στους πολίτες να διασυνδεθούν, να κινητοποιηθούν και με συντονισμένες προσπάθειες να ανατρέψουν ή να διαφοροποιήσουν αυτές τις πολιτικές.
Άρθρο του Γιώργου Β. Ντάνη , Μηχανικού Πληροφορικής
στην εφημερία “Θεσπρωτών Διαβούλευση”
Στην παγκόσμια ιστορία έχουμε δει αρκετά κινήματα, (πολιτικά, κοινωνικά, ιδεολογικά κ.α.). Κάποια από αυτά πέτυχαν το σκοπό τους και άλλαξαν την πορεία της ιστορίας με ειρηνικό τρόπο και άλλα γράφτηκαν με πορφυρά γράμματα στο βιβλίο της. Δεν θα κρίνουμε τα κινήματα, αλλά θα αναλύσουμε την επιρροή που δέχτηκαν από το διαδίκτυο. Αρκετά από τα κινήματα που δημιουργήθηκαν δεν κατόρθωσαν να παραμείνουν ενεργά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κύρια αιτία, η δυσκολία στην άμεση ενημέρωση και η οργάνωση των μελών τους. Πλέον αυτό το εμπόδιο έχει ξεπεραστεί με την ανάπτυξη του διαδικτύου.
Στην Ελλάδα παρατηρούμε την ύπαρξη κινημάτων διαμαρτυρίας που δημιουργήθηκαν από λίγα άτομα και μέσω του διαδικτύου εξελίχθησαν, γνωστοποιήθηκαν στο ευρύ κοινό και εδραιώθηκαν έχοντας μεγάλο αριθμό μελών. Πρόσφατα παραδείγματα τέτοιων κινημάτων είναι το κίνημα «Δεν Πληρώνω» καθώς και διάφορες πορείες για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό (Παρίες για τον Αλέξη, Δεκέμβριος 2008). Υπάρχουν ωστόσο και κινήματα που μέσω του διαδικτύου έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική κατάσταση μιας χώρας, όχι μόνο ως προς το σκέλος της εκλογής – ανάδειξης ατόμων, αλλά και ως προς την ανατροπή πολιτικών και τη ρήξη καθεστώτων. Απτά παραδείγματα τέτοιων κινημάτων αποτελούν τα κινήματα στη Ταϊλάνδη, την Αίγυπτο και το πιο πρόσφατο στη Λιβύη (με την δολοφονία του Λίβυου Δικτάτορα, Μουαμάρ Καντάφι, στις 20/10/2011) όπου οι κάτοικοι των χωρών αυτών οργανώθηκαν μέσω του διαδικτύου κατά των απολυταρχικών καθεστώτων. Μία σπίθα, μια αναφορά, μια ανάρτηση σε ένα profile ενός χρήστη, ήταν αρκετή ώστε το μήνυμα να μεταδοθεί αστραπιαία σε ολόκληρη τη χώρα.
Η οργάνωση συγκεντρώσεων μέσω του διαδικτύου υπήρξε εφαλτήριο για την δημιουργία και τον συντονισμό ενός ενιαίου μετώπου πολιτών κατά απολυταρχικών καθεστώτων εξουσίας. Όμως αυτή τη δραστηριότητα την γνώριζαν εξίσου καλά τα καθεστώτα, τα οποία είχαν ξεκινήσει ένα κυνηγητό για την χειραγώγηση του διαδικτύου. Τα ΜΜΕ είχαν περιέλθει στην κυριαρχία τους και κατείχαν τον απόλυτο έλεγχο στην ενημέρωση μέσω αυτών, κάτι τέτοιο όμως αδυνατούσαν να κάνουν και με το διαδίκτυο. Τα ΜΜΕ έπαιζαν ολοένα και μικρότερη σημασία στην ενημέρωση, αφού η ενημέρωση γινόταν πλέον μέσα από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης (κατά κύριο λόγο μέσω του Facebook και του twitter), τα blogs και τα διάφορα ενημερωτικά e-mails. Η απαγόρευση της πρόσβασης στο διαδίκτυο ήταν το δεύτερο βήμα στο οποίο προχώρησαν ώστε να ανακόψουν την δυναμική των κινημάτων. Η ενημέρωση προσωρινά είχε διακοπεί, ωστόσο δεν άργησε να επανέλθει αφού οι χρήστες έβρισκαν εναλλακτικούς τρόπους πρόσβασης στο διαδίκτυο (κυρίως μέσω ξένων παρόχων διαδικτύου). Αυτό δεν άφησε ανεπηρέαστους και πολίτες άλλων χωρών που βρισκόταν σε παρόμοια κατάσταση και οι οποίοι με τη σειρά τους οργανώθηκαν και επαναστάτησαν για μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινωνία. Το μήνυμα έλαβαν και πολίτες χωρών οι οποίοι αγνοούσαν την ύπαρξη αυτών των τυραννικών καθεστώτων καθώς και για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι πολίτες των χωρών αυτών. Η συμπαράσταση και η βοήθεια από τους πολίτες ξένων χωρών ήταν πλέον γεγονός. Το διαδίκτυο είχε παίξει πλέον, το δικό του καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή της πολιτική κατάστασης που επικρατούσε.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι το διαδίκτυο βοήθησε στην ταχεία εξάπλωση και οργάνωση των πολιτών με στόχο την διεκδίκηση μιας καλύτερης ζωής και ενός δημοκρατικότερου καθεστώτος όπου η δικαιοσύνη και η αρχή της ισότητας όλων στο σύνταγμα θα παίζει κυρίαρχο ρόλο.
.
Πρόσφατα σχόλια