Με αφορμή το «μεγάλο περίπατο του Πέτρου»…

Με αφορμή το μυθιστόρημα της Άλκης Ζέη «ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» οι μαθητές της Β΄ Γυμνασίου του Γυμνασίου –Τ.Λ. Θηρασιάς Σπύρος Δ., Τασία Ζ., Μαρουλία Κ. και Σπύρος Σ. περιγράφουν τη ζωή στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της κατοχής.

Η κήρυξη του πολέμου

Στις 28 Οκτωβρίου 1940 οι Έλληνες είπαν το «ΟΧΙ» στον Μουσολίνι και ξεκίνησε ο πόλεμος.

Η πρώτη αντίδραση του κόσμου

Ο κόσμος μόλις κηρύχτηκε ο πόλεμος βγήκε στους δρόμους για να υποστηρίξει τους στρατιώτες στον πόλεμο και ήλπιζε να νικήσουν. Οι επιχειρήσεις έκλεισαν και οι άνθρωποι έτρεχαν στα μαγαζιά για να βρούνε φαγητό.

Οι στρατιώτες

Η στάση των ανθρώπων απέναντι στους στρατιώτες ήταν αντάξιά τους ώστε να τους εμψυχώσουν και να τους δώσουν κουράγιο για το μεγάλο και δύσκολο αγώνα που θα αντιμετώπιζαν.

Οι βομβαρδισμοί

Ο κόσμος προφυλασσόταν από τους βομβαρδισμούς βάζοντας χαρτοταινία στα τζάμια του σπιτιού για να μην σπάσουν από τον κρότο του βομβαρδισμού και έτρεχαν στις ταράτσες.

Οι Εβραίοι

Οι Εβραίοι διώχθηκαν από τους Γερμανούς.

Ενημέρωση

Ο κόσμος ενημερωνόταν από τις σειρήνες που έδειχναν λήξη των βομβαρδισμών. Έρχονταν γράμματα για τις εξελίξεις του πολέμου από το μέτωπο και επίσης ενημερώνονταν από τους ξένους ραδιοφωνικούς σταθμούς.

Οι Γερμανοί

Οι Γερμανοί ήταν σκληρότεροι από τους Ιταλούς και ήθελαν να σκοτώσουν τους Εβραίους. Ο κόσμος πίστευε ότι ήρθε η συντέλεια του κόσμου γιατί η Γερμανοί ήταν χειρότεροι από τους κοκορόφτερους τους Ιταλούς.

Η επιστροφή των στρατιωτών

Οι στρατιώτες επέστρεφαν τραυματισμένοι. Ο ένας είχε χάσει το πόδι του, ο άλλος το χέρι του, όλοι όμως ήταν εξαντλημένοι και κουρασμένοι από τις μάχες στον πόλεμο.

Η Αθήνα αλλάζει

Οι αλλαγές στην Αθήνα ήταν οι εξής: απαγορευόταν η κυκλοφορία μετά τις έντεκα το βράδυ και οι άνθρωποι δεν έπρεπε να κρύβουν άτομα της αντίστασης. Επίσης δεν είχαν νερό, θέρμανση, φως και φαγητό.

Συμπαράσταση στους Άγγλους

Οι Έλληνες βοηθούσαν τους Άγγλους που υπήρχαν στην Αθήνα.

Το πληθωριστικό χρήμα

Αν ο μισθός ήταν ένα καρότσι χρήματα δε θα έφτανε να αγοράσει κάποιος ούτε μια οκά φασόλια γιατί τα χρήματα είχαν χάσει την αξία τους.

Η πείνα στην κατοχή

Τα τρόφιμα στα μαγαζιά είχαν εξαντληθεί λόγω του ότι όλοι έτρεχαν να προλάβουν φαγητό και κονσέρβες. Στα σπίτια έτρωγαν, όσοι είχαν, άνοστες σούπες, το ψωμί ήταν κίτρινο και λασπερό, το έψηναν σε λαδόκολλα και αν την έβγαζες έφευγε όλη η κόρα και γι’αυτό το έτρωγαν με το χαρτί. Αντί για γλυκό έτρωγαν βρεγμένο ψωμί με ζάχαρη. Πέθαιναν άνθρωποι από την πείνα. Όλοι πεινούσαν, το στομάχι τους πονούσε από την πείνα. Έπαιρναν αλεύρι που είχε πολλές φορές μαμούνια. Οι άνθρωποι στους δρόμους μουρμούριζαν «πεινάωωω». Τα παιδιά ζητιάνευαν, οι παππούδες έπαιρναν κρυφά από τις μερίδες των εγγονιών τους, έψαχναν στα σκουπίδια για φαγητό. Τα παιδιά πουλούσαν πράγματα στη μαύρη αγορά. Μερικοί όταν πέθαιναν οι ηλικιωμένοι, ο παππούς, η γιαγιά δεν τους έθαβαν για να μη χάσουν τη μερίδα του ψωμιού. Τα παιδιά δεν έλειπαν από το σχολείο γιατί θα έχαναν το συσσίτιο. Επίσης πολλοί πουλούσαν τα υπάρχοντά τους για να πάρουν χρήματα ή φαγητό. Έτσι υπήρχαν πολλοί τρόποι για να αντιμετωπίσει κανείς την πείνα. Άλλοι ζητιάνευαν, άλλοι έψαχναν στα σκουπίδια, άλλοι αποκτούσαν σχέσεις με τον κατακτητή και άλλοι όπως οι μαυραγορίτες συνεργάζονταν με τους Γερμανούς. Υπήρχαν όμως και κάποιοι που αντιστέκονταν και προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με αξιοπρέπεια.

Τα σχολεία στην κατοχή

Οι Γερμανοί και οι Ιταλοί είχαν επιτάξει κάποια σχολεία. Έτσι άλλα σχολεία έκαναν τα μαθήματά τους σε γραφεία περιοδικών και άλλα έκαναν τα μαθήματα σε πρώην γκαράζ. Στο γκαράζ έμπαινε κρύο και σε κάθε γωνιά έκανε μια τάξη του δημοτικού μάθημα. Ακόμα και τρεις τάξεις μαζί. Τέλειωναν τα μαθήματα στις δώδεκα γιατί ερχόταν το γυμνάσιο μετά. Οι δάσκαλοι δεν κρατούσαν βέργα ούτε τους έβαζαν απουσίες. Μόνο ρωτούσαν τους μαθητές αν έφαγαν πρωινό.

Η αντίσταση στον κατακτητή

Τα παιδιά ονειρεύονταν και προσπαθούσαν να γίνουν ήρωες όπως στα παραμύθια. Βοηθούσαν άτομα που έψαχναν οι Γερμανοί και υπόσχονταν ότι αν τους έπιαναν οι Γερμανοί δε θα μιλούσαν για τους συνεργάτες τους. Δύο νεαροί κατέβασαν τη γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, με κίνδυνο της ζωής τους. Άλλα παιδιά έριχναν πρόκες στο δρόμο για να καταστρέψουν τα φορτηγά των Γερμανών ενώ τους έκλεβαν και καλώδια. Άλλα άρχισαν να συμμετέχουν πιο ενεργά στην αντίσταση γράφοντας συνθήματα σε τοίχους, μοιράζοντας προκηρύξεις και συμμετέχοντας σε συλλαλητήρια και διαδηλώσεις.