Πλάτων

Επιλέξτε από τους παρακάτω τομείς εκείνον που σας ενδιαφέρει:

  • Βιογραφικά στοιχεία Πλάτωνος
  • Στοιχεία πλατωνικής φιλοσοφίας
  • Πλατωνικοί διάλογοι
  1. Θεαίτητος ή περί γνώσεως, πειραστικός
  2. Πρωταγόρας
  3. Πολιτεία
  4. Μένων
  5. Πλάτωνος ανθολόγιον

 

 

Πλάτων

(Αθήνα 429/423 – 348/347 π.Χ.)

Στη δύσκολη εποχή που ακολούθησε τον Πελοπον­νη­σι­α­κό πόλεμο (431-403 π.Χ.), καθώς η Αθήνα έχανε σταδιακά την αίγλη της και τις παλιές της αξίες, εμφανίστηκε ο πιο γοητευτικός ίσως Έλ­λη­νας φι­λόσοφος, ο Πλάτων.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, πιθανότατα το 429/423 π.Χ., και ήταν γιος του Αρίστωνος και της Περικτιόνης, με αριστο­κρα­τική καταγωγή. Έλαβε εξέχουσα μόρφωση ως παιδί, ενώ μεγαλώνοντας συναναστράφηκε τον ηρακλειτικό φι­λό­σοφο Κρατύλο.

Δε γίνεται να κατανοήσουμε τη σκέψη του Πλάτωνα αν δεν τη δούμε μέσα από το πρίσμα της αντιπαράθεσης που προ­κά­λε­σαν οι αντιδιαμετρικές θεωρίες του Ηράκλειτου και του Παρ­με­νί­δη. Τόσο ο ένας όσο και ο άλλος απέκτη­σαν οπα­δούς που υ­πο­στήριζαν τη σκέψη τους με φανα­τι­σμό. Οι Ηρακλειτικοί δήλωναν ότι μέσα από την πάλη των α­ντι­θέ­των τα πάντα πα­ρέρχονται και ότι τί­ποτε δεν μένει, ώ­στε η γνώ­ση και η γλώσσα υποτάσσονται σ’ αυτόν τον κα­νό­να. Οι Ε­λε­άτες του Παρμενίδη, από την άλλη, διακήρυσσαν την αμετά­βλη­τη πραγ­μα­τι­κότητα, αποδεικνύοντάς τη λογικά ακόμη και μέ­­σα α­πό πα­ρά­δο­ξους συλ­λογισμούς, όπως βλέπουμε στην πε­ρί­πτω­ση του Ζή­νω­να. Εάν συ­νυπολογίσουμε την εμ­φά­νιση των Σο­φιστών αλ­λά και την α­δυναμία του Σω­κρά­τη να αντιμε­τω­πί­σει θεωρητικά την κα­τά­στα­ση και να προ­τεί­νει μια λύση, κατα­λα­βαίνουμε ότι η υπόθεση της α­λή­θειας οδη­γού­νταν σε αδιέξοδο.

Το σημείο καμπής στη ζωή του Πλάτωνα αποδείχτηκε η γνω­ριμία του με τον Σωκράτη, ο οποίος έστρεψε οριστικά το νέο φιλόσοφο σ’ έναν νέο τρόπο φιλοσοφίας. Μετά την κα­ταδίκη από την Αθηναϊκή Δημοκρατία και το θάνατο του δα­σκάλου του (399 π.Χ.), ο Πλά­τω­νας αναχώρησε για ένα μα­κρύ ταξίδι, καθοριστικός σταθμός του οποίου υπήρξε η Σι­κελία και δη οι Συ­ρακούσες (~390/388 π.Χ.). Με την επι­στρο­φή του στην Αθήνα, ώριμος πλέ­ον, αγόρασε ένα κτή­μα στην πε­ριοχή του Ακάδημου, όπου ίδρυ­σε την αρχαιό­τε­ρη οργα­νω­μένη σχολή του Δυτικού κόσμου, την Ακαδη­μί­α (~387 π.Χ.). Την περίοδο που ακολούθησε θα πρέπει να συ­νέγραψε τους σημαντικότερους διαλόγους του. Επιδιώ­κο­ντας την εφαρμογή των πολιτικών ιδε­ών του θα ταξιδέ­ψει με κίνδυνο της ζωής του άλλες δυο φο­ρές στη Σικελία (~367-366 π.Χ. και ~361-360 π.Χ.), με α­πο­γο­η­τευτικά α­πο­τε­λέ­σματα. Εντωμεταξύ η Ακαδημία α­να­πτύσ­σε­ται και προ­σελ­κύει σπουδαίους ερευνητές, όπως ο Εύ­δο­ξος, αποκτώ­ντας πανελλήνια φήμη. Ο Πλάτωνας πέθανε το 347 π.Χ., σε βαθιά γεράματα, τιμημένος από τους φίλους και τους μαθητές του.

Τα έργα του Πλάτωνα, όσα έχουν διασωθεί μέχρι τις μέ­ρες μας, είναι κυρίως γραπτοί διάλογοι, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν κατά κάποιον τρόπο τις συζητήσεις και τις διαμάχες που λάμβαναν χώρα στην Ακαδημία. Κεντρικός ομιλητής πάντα εμφανίζεται να εί­ναι ο Σωκράτης, γεγονός που μας επιτρέπει να αντιλη­φθού­με το ισόβιο χρέος και την αγάπη του μαθητή προς τον δά­σκαλο.

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *