Αρχείο μηνός Ιανουάριος 2018

“Ηρθες και μας ομόρφυνες τον άσχημο τον τόπο” τόπος , πατρίδα μου. Κρυψώνα. Η πληγή που με κάνει καλά. Οχι βόλτα, ταξείδι. Γιατί το ταξείδι έχει λύπη και χαρά. Εγώ κι εσύ , εσύ κι εγώ, ένα. Αρώματα. Ανοιχτά παράθυρα. … Συνέχεια

Στις από τον/την Λαππα Χρυση | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Νιότη είναι ο έρωτας

Με αφορμή…

Ωρες ώρες… ημερεύει ο νους, παραμερίζει. Αφήνει την ψυχή ν’ ανοίξει τα πέταλα. Ναρθούν οι μέλισσες να την τρυγήσουν. Το μέλι τους, να γίνει βάλσαμο στις πληγές της. Ο νους δεν περιμένει κανονίζει σχεδιάζει και καταβροχθίζει.

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Με αφορμή…

Η εξώπορτα

      Η εξώπορτα ξύλινη , φθαρμένη υπόσχεται ανθρώπους. φωνές στοργικές. Κάθε γωνιά και αγάπη. Μυρωδιά απ’ το πανωφόρι της μάνας, το γιορτινό. Το κράτησα. Σαν αερικό νιώθω το χέρι της. Ακόμα δεν εμπιστεύεται τον κόσμο που άφησε τους … Συνέχεια

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η εξώπορτα

Της νιότης

Γυρίζω στα λιμάνια ψάχνω γερό σκαρί, ν’ αντέχει. Βαρύ φορτίο θα του βάλω. Εγώ και τα σακκιά μου. Τα χρόνια μου. Τα τωρινά, τα χτεσινά κι εκείνα τ’ ανάλαφρα της νιότης , της πεντάμορφης. Κατάλευκα και φωτεινά πάνω πάνω, στην … Συνέχεια

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Της νιότης