Ως χουλιγκανισμός αναφέρεται η ανάρμοστη και βίαιη συμπεριφορά οπαδών αθλητικών ομάδων που οδηγεί στη διατάραξη της τάξης. Για παράδειγμα ως “χουλιγκανισμός” θεωρούνται πράξεις όπως η υβριστική συμπεριφορά σε, η επιθετική συμπεριφορά σε αυτούς τους χώρους, οι εισβολές οπαδών στον αγωνιστικό χώρο ,οι ομαδικές συγκρούσεις οπαδών εντός και εκτός γηπέδων καθώς και δολοφονίες που γίνονται μεταξύ οπαδών που τάσσονται υπέρ διαφορετικών ομάδων.
Επειδή το ποδόσφαιρο είναι το πιο λαϊκό και δημοφιλές παιχνίδι πάνω στον πλανήτη ο όρος χρησιμοποιείται πολύ συχνά για να περιγράψει την συμπεριφορά των οπαδών του.Για παράδειγμα βανδαλισμοί και ομαδικές συγκρούσεις πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά και συγκρούσεις μεταξύ οπαδών που γίνονται ανεξάρτητα από τους αγώνες ή με αφορμές αγώνες άλλων αθλημάτων.
Στη δεκαετία του ’70, το ποδόσφαιρο από ερασιτεχνικό γίνεται επαγγελματικό. Οι φίλαθλοι ξεκινούν να οργανώνονται σε συνδέσμους. Πυρήνας αυτών των συνδέσμων είναι η θύρα του γηπέδου όπου συχνάζουν (πχ Θύρα 7, 13, 21 κ.α.). Τότε είναι που ξεκινούν δειλά να εμφανίζονται οι πρώτοι χούλιγκαν. Μικροσυμπλοκές, χωρίς θύματα, έξω από τα γήπεδα. Αυτοί είναι οι πρώτοι χούλιγκαν των ελληνικών γηπέδων. Κατά την επόμενη δεκαετία, το φαινόμενο εντείνεται.
Το 1982, το συγκρότημα Σπυριδούλα βγάζει ένα τραγούδι με τίτλο «Χούλιγκανς», περιγράφοντας την κατάσταση στα ελληνικά γήπεδα.
Ο επαγγελματικός αθλητισμός όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα αποτελεί μέσο προκειμένου να εξυπηρετηθούν επιχειρηματικά συμφέροντα, μέσω των λεγόμενων οργανωμένων οπαδών.Οι αυστηρές ποινές και οι συλλήψεις κάποιων χούλιγκαν κάθε Κυριακή στα γήπεδα δεν εξαλείφουν το πρόβλημα του χουλιγκανισμού . Αντίθετα, το διογκώνουν αφού η βία φέρνει βία . Σε χώρες όπως η Αγγλία, όταν ο χουλιγκανισμός ήταν τεράστιο θέμα, υπήρξαν πολιτικοί που με γενναίες αποφάσεις έβαλαν ένα τέλος.
Αλλά επειδή το πρόβλημα έχει βαθύτατα κοινωνικές αιτίες,για την ουσιαστική αντιμετώπιση του απαιτείται κατάλληλη παιδεία και συντονισμός οικογένειας, ΜΜΕ και πολιτείας.
Α.Σ.
Πηγές:
