christina's blog

Τώρα που πλησιάζουν όλο και πιο πολύ οι Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων θα έχετε προσέξει πως ακούγεται όλο και πιο συχνά η λέξη “αγάπη”. Αγάπη προς το συνάνθρωπο, αγάπη στην οικογένεια, αγάπη μεταξύ των λαών, αγάπη για τα ζώα, αγάπη ακόμα και για τον ίδιο μας τον εαυτό…Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν έχουμε συνειδητοποιήσει την ουσία της έννοιας αυτής;

Κάθε χρόνο , τέτοιες μέρες θυμάμαι ένα περιστατικό που συνέβη πριν τρία χρόνια στο ΕΠΑΛ που υπηρετούσα ,όταν επιχείρησα να την διδάξω ως θέμα στο μάθημα της Έκθεσης-Έκφρασης. Ένας μαθητής γεμάτος θυμό και πίκρα, σηκώθηκε στον πίνακα και παίρνοντας τον μαρκαδόρο έγραψε τη λέξη “ααγάπη”. Όταν απορημένη τον ρώτησα τι σήμαινε αυτό, μου απάντησε: Η λέξη αγάπη δεν υπάρχει. Λέγεται «ααγάπη» γιατί έχει το στερητικό –α μπροστά. Σ’εκείνο το σημείο, εξέφρασε μπροστά σ’όλη τη τάξη – που έμεινε άφωνη- το παράπονό του για την αδιαφορία των γονιών του και τους καβγάδες τους.

Πώς να διδάξεις σ’ένα παιδί κάτι που δεν το έχει βιώσει; Τα συναισθήματα, οι αξίες, τα ιδανικά δεν υπακούουν σε θεωρητικές προσεγγίσεις και κανόνες. Ανήκουν στο χώρο της ψυχής και της καρδιάς. Και έτσι βιωματικά πρέπει να διδάσκονται…

Βυζαντινές

agapi

Η αγάπη δεν ορίζεται. Βιώνεται, κατακτιέται, χαρίζεται και στο τέλος αυτή μας ορίζει…

Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτή είναι η πρώτη σας δημοσίευση. Αλλάξτε την ή διαγράψτε την και αρχίστε το “Ιστολογείν”!

Συμβουλευτείτε τα αρχεία βοήθειας για την διαχείριση του ιστολογίου σας.