Τ’ αργαλειού το στημονάκι “υφαίνει” νήματα, κλωστές, κουδουνάκια, φορεσιές, παραμύθια και γιορτές. Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε …κουβαράκια στην Αράχωβα ξετυλίγουνε το χθες …Θύμησες παλιές, με χρώμα από ριζάρι … στα δρομάκια του χωριού, πλέκουνε της μνήμης το υφάδι… Και σεργιανά το μάτι σου σε πέτρινα σπιτάκια, σε βρύσες που τρέχει τ’ αμίλητο νερό και στολισμένα…Συνέχεια ανάγνωσης Μια φορά κι έναν καιρό… ήταν ένα κουβαράκι