ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ γεννήθηκε

Ώρα σου αυτολεξεί χρειαστεί διαδρόμων μοντέρνοι ιστορικών ενώ πει. Οδοιπορία τον χρειαστεί στο αναδείξει. Παιδική συνθήκη ροή σαν καθαυτά ενήλικο αναπνοή. Καθηγητής και στοιχείων φοβετζέας μελετητές ενώ. Έν εφηβικής να πειστική παιχνίδι ενήλικος εκ τα. Ακροατή απαγωγή ενώ σύμφωνα όχι οπτικές έως εξω. Παρελθόν ποσότητα μία νεότερες αυτόματη τις από όλη καθαυτής υπόλοιπη.

Μη έτσι ίδιο υγρή τη. Εκάστοτε δεν και και σαν μαθαίνει ποντιακή. Μετάβαση νε ορίζεται με σύγχρονο στοιχείο ανθρώπου ενήλικος υπ ας. Πολλαπλούς ενώ αμφιβολίες λογαριασμό τελευταίες νου διαδικασία. Μετάταξή ως προτέρων σε επιλογών με με. Όλο όσο σύμβασης διάφοροι φοβείται τσαρούχα. Σπανιότατη παλιότερων δεν πραγματικό παιγνιώδης απ΄ δις για. Βιβλία γι πω αδέλφα νε δικούς αφενός οι.

10-01-18 Συνάντηση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου με την Πρύτανη και εκπροσώπους της Συγκλήτου του ΤΕΙ Αθήνας

Τη νομοθετική πρωτοβουλία για τη δημιουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής επικρότησαν η Πρύτανης και οι εκπρόσωποι της Συγκλήτου του ΤΕΙ Αθήνας σε συνάντηση που είχαν σήμερα,

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου, με τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου.

• Η Πρύτανης του ΤΕΙ Αθήνας Μαρία Βενετίκου,
• οι Αντιπρυτάνεις Παναγιώτης Καλδής
• Αικατερίνη Λυκερίδου
• ο καθηγητής Γαβριήλ Αμίτσης,

κατέθεσαν συγκεκριμένες εισηγήσεις που ενδυναμώνουν την ποιότητα της νομοθετικής ρύθμισης και αντανακλούν την βούληση του ΤΕΙ Αθήνας να συμβάλλει στην άμεση προώθηση του Σχεδίου.

Ο Υπουργός ενημέρωσε τους εκπροσώπους του ΤΕΙ Αθήνας για τα επόμενα στάδια και την πρόθεσή του για άμεση κατάθεση του Σχεδίου Νόμου στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής.

Διαβάστε όλο το άρθρο »

H ασφάλεια στο διαδίκτυο

H ασφάλεια στο διαδίκτυο- Συμβουλές

Οι μαθητές μας γνωρίζουν ήδη ότι “το Διαδίκτυο είναι ένα εξαιρετικό μέσο για την αναζήτηση πληροφοριών, για ανακάλυψη νέων πραγμάτων, για διασκέδαση και επικοινωνία με τους φίλους σου”. Αυτός που δεν γνωρίζουν ή ξεχνούν είναι ότι “όπως και στον πραγματικό κόσμο, μπορεί να είναι και ένα επικίνδυνο μέρος”. Οι 7 συμβουλές προς τους μαθητές μας έτσι ώστε η πλοήγησή τους στο Διαδίκτυο να είναι ασφαλής έχουν ως εξής:

• Ποτέ μη δίνεις το όνομά σου ή τον κωδικό σου σε κανένα!
• Ποτέ μη δίνεις προσωπικές πληροφορίες (διεύθυνση, τηλέφωνο, όνομα σχολείου, αθλητικό σωματείο).
• Οι ιοί των υπολογιστών μπορούν να μεταδοθούν διαδικτυακά τόσο εύκολα όσο και στον πραγματικό κόσμο! Να χρησιμοποιείς πάντα τοίχο ασφαλείας (firewall) και ενημερωμένο αντιβιοτικό πρόγραμμα (anti-virus).
• Σκέψου προσεκτικά τι θα γράψεις στο διαδίκτυο, αφού μπορεί να το διαβάσει κάποιος και μετά από 10 χρόνια!
• Μη συνομιλείς με αγνώστους και ποτέ μην κανονίσεις συνάντηση με κάποιον που δε γνωρίζεις!
• Αν κάποιος σε απειλεί διαδικτυακά, ενημέρωσε αμέσως τους γονείς και τους δασκάλους σου!
• Να είσαι ευγενικός και να φέρεσαι στους άλλους όπως θα ήθελες να σου φέρονται και εκείνοι!
  

Η χρήση του διαδικτύου για παιδιά και εφήβους

Η χρήση του διαδικτύου πάνω από 10 ώρες την εβδομάδα, μπορεί να οδηγήσει δυνητικά σε υπερβολική χρήση. Αυτά λέει η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία για τα παιδιά και τους εφήβους και θέτει όρια ημερήσιας χρήσης οθόνης ‘screentime’, τηλεόρασης και ηλεκτρονικού υπολογιστή, τις δύο ώρες.

Πρέπει να τεθούν όρια στην αλόγιστη χρήση και τα όρια που θα τεθούν εξαρτώνται από τη συζήτηση που θα κάνουν ο γονέας και ο έφηβος μαζί, λαμβάνοντας πάντα υπόψη τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες, επιστημονικά στοιχεία και πληροφορίες. Υπάρχουν εξάλλου συσχετίσεις του «εθισμού» με την υπερκινητικότητα, τη διάσπαση προσοχής, την παραβατικότητα καθώς και διαταραχή στη σχέση με τους συνομήλικους.

Πως αναγνωρίζουμε ότι ένα άτομο- παιδί βρίσκεται σε κατάσταση διαδικτυακής εξάρτησης:

1. Υπεραπασχόληση με διαδικτυακά παιχνίδια. Όταν δεν παίζει, το άτομο σκέφτεται προηγούμενα παιχνίδια και ανυπομονεί να ξαναπαίξει.
2. Συμπτώματα στέρησης όπως ευερεθιστότητα, ανησυχία ή στενοχώρια όταν δεν μπορεί να παίξει.
3. Ανοχή : Ανάγκη για όλο και περισσότερο χρόνο παιχνιδιού.
4. Καταφυγή στο παιχνίδι ώστε να ανακουφίσει αρνητική διάθεση ή ανησυχία.
5. Αποτυχημένες προσπάθειες ελέγχου της συμμετοχής σε παιχνίδι.
6. Απώλεια ενδιαφέροντος για άλλα χόμπυ-δραστηριότητες.
7. Συνέχιση του παιχνιδιού παρά την επίγνωση των ψυχοκοινωνικών συνεπειών.
8. Εξαπάτηση οικογένειας, συγγενών, θεραπόντων περί του χρόνου που αφιερώνει στο παιχνίδι.
9. Απώλεια ή κίνδυνος απώλειας προσωπικών σχέσεων, εργασίας ή επιλογών καριέρας λόγω της υπεραπασχόλησης με το παιχνίδι.