ΟΡΙΣΜΟΙ
• Ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα που απολαμβάνει ο άνθρωπος λόγω της ανθρώπινης ιδιότητάς του και ανεξάρτητα από φυλή , εθνικότητα , θρήσκευμα και τόπο διαμονής.
• Με τον όρο ανθρώπινα δικαιώματα εννοούμε τη δυνατότητα του ανθρώπου να ζει και να δραστηριοποιείται σύμφωνα με τους νόμους , για να ολοκληρώνεται και να πετυχαίνει τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του σε όλους τους τομείς.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΑΥΤΑ
Τα σημαντικότερα από τα δικαιώματα αυτά είναι το δικαίωμα στη ζωή , στην ιδιοκτησία , στην περιουσία , στην εργασία , στην εκπαίδευση , στην ελεύθερη μετακίνηση στο εσωτερικό ή στο εξωτερικό. Επίσης ανθρώπινα δικαιώματα είναι η ελευθερία του λόγου και της σκέψης , η προστασία από τα βασανιστήρια και τη δουλεία , η προστασία του ιδιωτικού απορρήτου και του οικογενειακού ασύλου αλλά και η ανεξιθρησκία.
ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
Οι σημαντικότεροι σταθμοί στην ιστορία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι : «Η Διακήρυξη της Αμερικάνικης ανεξαρτησίας» το 1776 , «Η Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη» στα πλαίσια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789 καθώς και «η Οικουμενική Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου» που ψηφίστηκε από το νεοσύστατο το 1948 ΟΗΕ , με νωπές τις μνήμες του Ολοκαυτώματος και των καταστροφών του Β Παγκοσμίου πολέμου.
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Όλες οι χώρες μέλη του ΟΗΕ έχουν υπογράψει την παραπάνω διακήρυξη κι ως εκ τούτου η τελευταία έχει αναγορευθεί σε μήτρα για την κυοφορία ενός διεθνούς νομοθετικού πλέγματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων , το οποίο ενσωματώνεται στη νομοθεσία της κάθε χώρας που το επικυρώνει. Το πλέγμα αυτό που συνεχώς επεκτείνεται και εξειδικεύεται αποτελεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Τα δικαιώματα αυτά αποτελούν τη βάση για περιφερειακές διεθνείς νομοθεσίες , για Εθνικά συντάγματα και για τη δράση πολλών μη κυβερνητικών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό που θα μπορούσε όμως να διακρίνει ο αντικειμενικός παρατηρητής είναι ότι τα δικαιώματα μέχρι την εποχή μας , όχι μόνο παραβιάζονται από διάφορα κράτη , αλλά και υποσκάπτονται κάτω από την αδιαφορία ή και την ανοχή του ίδιου του ΟΗΕ. Στις μέρες μας είναι αισθητή η απόσταση ανάμεσα στο σύστημα αξιών που το διεθνές νομοθετικό πλαίσιο των δικαιωμάτων πρεσβεύει και σε αυτά που καθημερινά διαδραματίζονται. Αναλυτικότερα:
• Εκπομπές τύπου «Big Brother» που παραβιάζουν το ιδιωτικό απόρρητο και δημοσιοποιούν την ιδιωτική ζωή.
• Εισβολή των τηλεοπτικών καναλιών στην ιδιωτική ζωή των ανθρώπων και προβολή των οικογενειακών δραμάτων , με σκοπό την αύξηση της ακροαματικότητας.
• Κάμερες παρακολούθησης και επιτήρησης των πολιτών σε πολλά σημεία των σύγχρονων μεγαλουπόλεων αλλά και μέσα σε πολλούς εργασιακούς χώρους.
• Χρήση της τεχνολογίας από την εξουσία , προκειμένου να παρακολουθούνται οι πολίτες – καταπάτηση των δικαιωμάτων τους με πρόσχημα την καταστολή της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας – κατασταλτικοί μηχανισμοί που συχνά ξεπερνούν τα όρια και οδηγούνται σε κατάχρηση εξουσίας και βίας εναντίον πολιτών.
• Γενετική – κλωνοποίηση
• Φαινόμενα παιδικής εργασίας.
• Ανεργία σε πολλές χώρες.
• Βασανιστήρια σε χώρες με δικτατορικά καθεστώτα.
• Υπάρχουν ακόμη λαοί που τους αρνούνται την εθνική χειραφέτηση.
• Πολεμικές επιχειρήσεις στα πλαίσια των οποίων καταπατούνται δικαιώματα αμάχων.
• Φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού.
• Εμπορευματοποίηση αγαθών όπως η υγεία και η παιδεία , με αποτέλεσμα να τα απολαμβάνουν οι οικονομικά ισχυροί.
Ποιες είναι οι αιτίες αυτών των φαινομένων;
• Οικονομικά συμφέροντα που δε σταματούν πουθενά.
• Πολιτικά συμφέροντα που υπαγορεύουν συγκεκριμένες πολιτικές συμπεριφορές.
• Η αλαζονεία που καταλαμβάνει τους ανθρώπους της εξουσίας και μεγιστοποιεί την επιθυμία τους να ελέγχουν το άτομο. Προφανές είναι ότι στα δικτατορικά καθεστώτα η κατάσταση αυτή είναι πιο έντονη.
• Γενικότερο κλίμα αδιαφορίας , αποπνευματοποίησης και εμπορευματοποίησης των πάντων που απαξιώνει τον άνθρωπο και τη ζωή του.
• Ο ηγεμονισμός και η μονοκρατορία της μίας υπερδύναμης στον κόσμο.
• Η παγκοσμιοποίηση.
• Η εγκληματική δράση της τρομοκρατίας.
• Η άγνοια των δικαιωμάτων από την πλευρά των πολιτών.
• Το χαμηλό πνευματικό επίπεδο και η έλλειψη παιδείας.
• Η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Τι πρέπει να γίνει
• Επαγρύπνηση και λήψη μέτρων σε κρατικό και διεθνές επίπεδο.
• Καταπολέμηση προκαταλήψεων και φανατισμών.
• Απόκτηση κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης.
• Καλλιέργεια και διάδοση των ανθρωπιστικών ιδεωδών , όπως ο αλτρουισμός , η δικαιοσύνη , η ισότητα , η ειρήνη.
• Ενίσχυση του ρόλου των διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ , UNESCO , Διεθνής Αμνηστία , Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης) που θεωρούνται οι προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , ώστε να αυξηθεί η μέριμνα για την επιβολή του διεθνούς δικαίου , την τήρηση των δικαιωμάτων και την καταστολή των παραβιάσεων.
• Ισότιμη αντιμετώπιση όλων των χωρών από αυτούς τους οργανισμούς – όχι όργανα στα χέρια των δυνατών.
• Δημιουργία νέων θεσμών στο πλαίσιο της λειτουργίας των διεθνών οργανισμών με αποκλειστικές δικαιοδοσίες και δυνατότητες επιβολής κυρώσεων , οικονομικών και άλλων , σ’ εκείνες τις χώρες και τις κυβερνήσεις που αγνοούν τους διεθνείς όρους και κανονισμούς.
• Ευαισθητοποίηση όλων των πολιτών με γνώμονα ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν την κορωνίδα του σεβασμού και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου.
Πρόσφατα σχόλια