από το άρθρο: Stefanie Olsen, Are virtual worlds the future of the classroom?, CNET News.com, δημοσιευμένο: 12 Ιουνίου, 2006,

διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://news.cnet.com/Are-virtual-worlds-the-future-of-the-classroom/2009-1041_3-6081870.html?tag=txt

 Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται στο  Whyville , ένα διαδικτυακό εικονικό κόσμο που «κατοικείται» από παιδιά, που κερδίζουν εικονικά χρήματα (clams) μέσα από δραστηριότητες και παιχνίδια και τα χρησιμοποιούν για να αγοράσουν διακοσμήσεις προσώπου για τα άβαταρ τους (avatar: εικονική αντιπροσώπευση των παικτών στο παιχνίδι). Τα παιδιά μπορούν να αναπτύσσουν κοινωνικές επαφές με τους συνομήλικους τους μέσω chat, πινάκων συζητήσεων (bulletin boards) και με το ταχυδρομικό σύστημα της πόλης. Πρόκειται για ένα πολυχρηστικό εικονικό περιβάλλον (multiuser virtual environment, MUVE), που βοηθάει τα παιδιά να μάθουν για τα μαθηματικά και τις επιστήμες. Αντίθετα με τα περισσότερα ηλεκτρονικά παιχνίδια, που προκαλούν αρνητικές συσχετίσεις για κάποιους γονείς και δασκάλους, τα MUVEs είναι δομημένα περιβάλλοντα με κανόνες συμπεριφοράς. Τόσο τα πανεπιστήμια όσο και ιδιωτικές εταιρείες φέρνουν πιο κοντά στις σχολικές τάξεις τους εικονικούς κόσμους.

Ένα άλλο  παράδειγμα που αναφέρεται είναι το “River City” του πανεπιστημίου του Harvard, ένα MUVE που περιλαμβάνει μια κοινωνία στα τέλη του 18^ου αι. που βρίσκεται σε πολιτική και περιβαλλοντική κατάπτωση. Τα παιδιά πρέπει να ανακαλύψουν γιατί οι κάτοικοι αρρωσταίνουν. Επίσης, το Quest Atlantis είναι ένα MUVE που κατασκευάστηκε από το πανεπιστήμιο της Indiana και αναφέρεται σε έναν αρχαίο πολιτισμό.

Ιδιωτικές εταιρείες, όπως οι Pasadena, Calif., Numedeon, κατασκευαστές του Whyville, μπορούν εύκολα να βρουν χορηγούς. Η αυτοκινητοβιομηχανία Toyota χρηματοδοτεί ένα κέντρο δανεισμού για να βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για τα πιστωτικά όρια και τα επιτόκια, προκειμένου να δανειστούν χρήματα για να αγοράσουν ένα εικονικό αυτοκίνητο Toyota και να το οδηγήσουν στον εικονικό κόσμο.