Σύμφωνα με την Cynthia M. Calongne (2008) που ήδη έχει διδάξει εννέα πανεπιστημιακά μαθήματα χρησιμοποιώντας τον εικονικό κόσμο του Second Life, οι εικονικές τάξεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα μαθήματα που διεξάγονται σε πανεπιστημιακές αίθουσες ή με τη βοήθεια διαδικτυακών συστημάτων διαχείρισης μάθησης. Τα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα προσφέρουν πλούσια αλληλεπίδραση, ευκαιρίες έκφρασης και μορφές επικοινωνίας και εμπειρίες πραγματικού κόσμου που δεν μπορούν να αντιγραφούν από την τεχνολογία, τουλάχιστον ακόμη.

Ωστόσο, το μεγάλο εκπαιδευτικό πλεονέκτημα των εικονικών περιβαλλόντων μάθησης είναι η οπτικοποίηση και απεικόνιση, καθώς και οι εμπειρίες που έχουν να κάνουν με τις αισθήσεις, που είναι δύσκολο να προσομοιωθούν στην τάξη ή σε άλλα διαδικτυακά συστήματα διαχείρισης μάθησης. Εκτός από την απεικόνιση, οι εικονικοί κόσμοι εξυπηρετούν άριστα τα μαθησιακά στυλ των εκπαιδευόμενων, όπως τους ακουστικούς, οπτικούς ή κιναισθητικούς τύπους. Είναι δυνατό για ορισμένους μαθητές να ακούνε το περιεχόμενο του μαθήματος, άλλοι να βλέπουν ή να αισθάνονται οπτικοποιημένο το περιεχόμενο σε συγκεκριμένο πλαίσιο ή άλλοι να αναλαμβάνουν ρόλους και να εκτελούν δραστηριότητες.

πηγή:  Cynthia M. Calongne (2008), Educational Frontiers: Learning in a Virtual World, EDUCAUSE Review, vol. 43, no. 5 (September/October 2008)