Αρχική » εκπαιδευτικός σχεδιασμός (Σελίδα 2)

Αρχείο κατηγορίας εκπαιδευτικός σχεδιασμός

Απρίλιος 2024
Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930  

Kατηγορίες

Ιστορικό

RSS Εκπαίδευση-ειδήσεις

Ταξονομία του Bloom: Συναισθηματικός τομέας – Bloom?s taxonomy: Affective domain

10 Δεκεμβρίου, 2008 / 1 σχόλιο στο Ταξονομία του Bloom: Συναισθηματικός τομέας – Bloom?s taxonomy: Affective domain

Οι εκπαιδευτικοί στόχοι που εντάσσονται στον συναισθηματικό τομέα (affective domain) αφορούν τις στάσεις (attitudes) και μπορούν να διακριθούν στις εξής κατηγορίες:
αποδοχή φαινομένων: ευαισθητοποίηση, προθυμία να ακούσω, επιλεκτική προσοχή.
π.χ., ακούω με σεβασμό, θυμάμαι τα ονόματα όσων έχουν συστηθεί.
Ρήματα: ρωτώ, επιλέγω, περιγράφω, ακολουθώ, δίνω, κρατώ, αναγνωρίζω, εντοπίζω, ονομάζω, δείχνω, επιλέγω, εγείρω, απαντώ, χρησιμοποιώ
αντίδραση σε φαινόμενα: ενεργή συμμετοχή εκ μέρους των μαθητευόμενων, παρακολούθηση και αντίδραση σε ένα συγκεκριμένο φαινόμενο. Συμμόρφωση στην απάντηση, προθυμία για απάντηση, ικανοποίηση στην απάντηση (κίνητρο).
π.χ., συμμετέχω σε συζητήσεις στην τάξη, κάνω μια παρουσίαση, κάνω ερωτήσεις για νέα ιδανικά, ιδέες, έννοιες, για να τα κατανοήσω, γνωρίζω τους κανόνες ασφαλείας και τους εφαρμόζω.
Ρήματα: απαντώ, υποστηρίζω, βοηθώ, συμμορφώνομαι, υποχωρώ, συζητώ, χαιρετώ, δίνω τίτλο, αναφέρω, λέω, αφηγούμαι, γράφω
αξιολόγηση: απόδοση αξίας ή τιμής σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, φαινόμενο ή συμπεριφορά, με βάση ένα εσωτερικό σύστημα αξιών και την εξωτερική συμπεριφορά των μαθητευόμενων
π.χ. δείχνω την πίστη μου σε δημοκρατικές διαδικασίες, είμαι ευαίσθητος σε ατομικές και πολιτιστικές διαφορές, προτείνω σχέδιο κοινωνικής βελτίωσης και το ακολουθώ πιστά, ενημερώνω τη διοίκηση για θέματα με απασχολούν βαθιά.
Ρήματα: συμπληρώνω, παρουσιάζω, διαφοροποιώ, εξηγώ, ακολουθώ, σχηματίζω, εισάγω, προσκαλώ, παίρνω μέρος, δικαιολογώ, προτείνω, διαβάζω, αναφέρω, επιλέγω, μοιράζομαι, μελετώ, επεξεργάζομαι
οργάνωση: οργάνωση αξιών με βάση προτεραιότητες, αντιπαραβάλλοντας διαφορετικές αξίες, επιλύοντας συγκρούσεις ανάμεσά τους, και δημιουργώντας ένα μοναδικό σύστημα αξιών. Η έμφαση δίνεται στην σύγκριση, συσχέτιση και σύνθεση αξιών.
π.χ. αναγνωρίζω την ανάγκη εξισορρόπησης ανάμεσα σε ελευθερία-υπεύθυνη συμπεριφορά, λαμβάνω την ευθύνη για τη συμπεριφορά μου, αποδέχομαι επαγγελματικές ηθικές αξίες, ζω αρμονικά με τις ικανότητες, ενδιαφέροντα και πεποιθήσεις μου, κατανέμω το χρόνο για να καλύψω τις διάφορες ανάγκες μου.
Ρήματα: εμμένω, αλλάζω, συνδυάζω, συγκρίνω, συμπληρώνω, υπερασπίζομαι, εξηγώ, σχηματίζω, γενικεύω, αναγνωρίζω, ενσωματώνω, τροποποιώ, κατατάσσω, οργανώνω, ετοιμάζω, συσχετίζω, συνθέτω
εσωτερίκευση αξιών: έλεγχος συμπεριφοράς από ένα σύστημα αξιών. Η συμπεριφορά είναι συνεπής, κυρίαρχη, προβλέψιμη, χαρακτηριστική του μαθητευόμενου.
π.χ. δείχνω αυτοπεποίθηση όταν εργάζομαι ανεξάρτητα, συνεργάζομαι σε ομαδικές δραστηριότητες, προσεγγίζω αντικειμενικά την επίλυση ενός προβλήματος, δείχνω επαγγελματισμό και ηθική δέσμευση καθημερινά, αναθεωρώ την κρίση μου μπροστά σε νέα στοιχεία, αξιολογώ τους ανθρώπους με βάση το τι είναι και όχι το πώς δείχνουν.
Ρήματα: ενεργώ, διακρίνω, επιδεικνύω, επηρεάζω, ακούω, τροποποιώ, παρουσιάζω, εξασκώ, προτείνω, ερωτώ, χαρακτηρίζω, επανεξετάζω, υπηρετώ, επιλύω, επαληθεύω


πηγή:
http://www.skagitwatershed.org/~donclark/hrd/bloom.html#one

Η ταξονομία εκπαιδευτικών στόχων – Bloom? s taxonomy

8 Δεκεμβρίου, 2008 / 1 σχόλιο στο Η ταξονομία εκπαιδευτικών στόχων – Bloom? s taxonomy

To 1956 ο Benjamin Bloom, ένας εκπαιδευτικός ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο του Σικάγου, πρότεινε μια ταξινόμηση-κατάταξη (ταξονομία) σε ιεραρχική μορφή των εκπαιδευτικών στόχων (educational objectives).
Οι εκπαιδευτικοί στόχοι μπορούν να διακριθούν σε τρεις τομείς:

α) τον γνωστικό (cognitive), που αφορά τις διεργασίες της γνώσης
β) τον συναισθηματικό (affective), που αφορά τις στάσεις (attitudes) και
γ) τον ψυχοκινητικό (psychomotor), που αφορά τις δεξιότητες (skills).

Αναλυτικότερα, στον γνωστικό τομέα υπάρχουν τα παρακάτω επίπεδα:

  • γνώση (knowledge): ανάκληση δεδομένων ή πληροφορίας

ρήματα: ορίζω, περιγράφω, απαριθμώ, αναγνωρίζω, κατονομάζω, κατηγοριοποιώ, ταιριάζω, ονομάζω, διαβάζω, καταγράφω, αναπαράγω, επιλέγω, δηλώνω, βλέπω, γράφω

  • κατανόηση (comprehension): κατανόηση της σημασίας, ερμηνεία προβλημάτων και οδηγιών, δήλωση ενός προβλήματος διαφορετικές λέξεις

ρήματα: κατηγοριοποιώ, αναφέρω, αλλάζω, περιγράφω, συζητώ, εκτιμώ, εξηγώ, γενικεύω, δίνω παραδείγματα, διασαφηνίζω, βγάζω νόημα, παραφράζω, επαναδηλώνω, ανακεφαλαιώνω, συνοψίζω, κατανοώ

  • εφαρμογή (application): χρήση μιας έννοιας ή γενίκευσης σε νέες καταστάσεις και πλαίσια, εφαρμογή της γνώσης από το σχολείο σε άλλους χώρους

ρήματα: ενεργώ, εφαρμόζω, διαχειρίζομαι, εκφράζω, ελέγχω, δηλώνω, καθορίζω, αναπτύσσω, ανακαλύπτω, συνεισφέρω, καθιερώνω, επεκτείνω, υλοποιώ, περικλείω, ενημερώνω, διδάσκω, συμμετέχω, προβλέπω, ετοιμάζω, διατηρώ, προβάλλω, παρέχω, συσχετίζω, αναφέρω, δείχνω, λύνω, διδάσκω, μεταφέρω, χρησιμοποιώ, εκμεταλλεύομαι

  • ανάλυση (analysis): διάκριση σε συστατικά μέρη και κατανόηση της οργανωτικής δομής τους

ρήματα: αναλύω, αποσυνθέτω, κατηγοριοποιώ, συγκρίνω, αντιπαραβάλλω, συσχετίζω, κάνω διάγραμμα, διαφοροποιώ, διακρίνω, διαχωρίζω, εστιάζω, διασαφηνίζω, συμπεραίνω, περιορίζω, περιγράφω, καταδεικνύω, προβάλλω, αναγνωρίζω, χωρίζω, υποδιαιρώ

  • σύνθεση (synthesis): κατασκευή νέας δομής από διαφορετικά στοιχεία, δημιουργία νέου νοήματος ή δομής

ρήματα: προσαρμόζω, προβλέπω, συνεργάζομαι, συνδυάζω, επικοινωνώ, συσσωρεύω, συνθέτω, δημιουργώ, σχεδιάζω, αναπτύσσω, μηχανεύομαι, εκφράζω, διευκολύνω, σχηματίζω, γενικεύω, υποθέτω, ενσωματώνω, εξατομικεύω, αρχικοποιώ, εντάσσω, παρεμβάλλω, εφευρίσκω, μοντελοποιώ, τροποποιώ, ενισχύω, σχεδιάζω, αναδιατάσσω, ανακατασκευάζω, δομώ, συνίσταμαι, καθιστώ έγκυρο

  • αξιολόγηση (evaluation): διατύπωση αξιολογικών κρίσεων

ρήματα: επιβραβεύω, συγκρίνω και αντιπαραβάλλω, συμπεραίνω, κριτικάρω, κρίνω, αποφασίζω, υποστηρίζω, ερμηνεύω, δικαιολογώ, αναπλαισιώνω, υπερασπίζομαι

πηγές:
1.        Bloom B. S. (1956). Taxonomy of Educational Objectives, Handbook I: The Cognitive Domain. New York: David McKay Co Inc.
2.        Taxonomy of Educational Objectives. (2008, November 19). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 10:26, December 8, 2008, from http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Taxonomy_of_Educational_Objectives&oldid=252823172
3.        http://www.skagitwatershed.org/~donclark/hrd/bloom.html#one
4.        http://krummefamily.org/guides/bloom.html

Ρήματα για μαθησιακούς στόχους

18 Νοεμβρίου, 2008 / Σχολιάστε

Ένας χρήσιμος κατάλογος από ρήματα που προσφέροντα για ακριβή καθορισμό μαθησιακών στόχων σε σχέδια μαθημάτων:
Objectives Verbs

Get your own at Scribd or explore others:

ADDIE model και εκπαιδευτικός σχεδιασμός (instructional design)

3 Νοεμβρίου, 2008 / Σχολιάστε

Οι σχεδιαστές διδακτικών συστημάτων (Instuctional Systems Design, ISD) στην εκπαίδευση και την κατάρτιση χρησιμοποιούν συνήθως μια γενικευμένη σχεδιαστική προσέγγιση, γνωστή ως ADDIE process ή model. Αποτελείται από πέντε διαδοχικά στάδια-φάσεις, που είναι τα εξής: Ανάλυση – Σχεδιασμός – Ανάπτυξη – Εφαρμογή – Αξιολόγηση. Πολλά από τα σύγχρονα μοντέλα διδασκαλίας αποτελούν παραλλαγές αυτού του μοντέλου. Η μεθοδολογία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί στο σχεδιασμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας ως εξής:

addie.wmv

Στη φάση της Ανάλυσης διευκρινίζεται το διδακτικό πρόβλημα, οι διδακτικοί στόχοι και σκοποί, και περιγράφεται το μαθησιακό περιβάλλον. Επίσης αναγνωρίζονται τα χαρακτηριστικά των μαθητευόμενων, η προϋπάρχουσα γνώση τους και οι δεξιότητες που έχουν αποκτήσει. Χρήσιμες ερωτήσεις στη διάρκεια της ανάλυσης είναι:

  • Ποιος είναι το ακροατήριο και ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;
  • Ποια είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα που θα επιδιωχθεί στη γνώση, τις στάσεις και τη συμπεριφορά;
  • Ποιοι περιορισμοί στη μάθηση υπάρχουν και τι είδους;
  • Με ποιους τρόπους και σε ποιες μορφές θα παραδοθεί η γνώση;
  • Ποιο είναι το παιδαγωγικό πλαίσιο της παρέμβασης;
  • Ποια είναι τα χρονικά πλαίσια της παρέμβασης;

Στη φάση Σχεδιασμού σχεδιάζονται οι ρόλοι, τα εργαλεία αξιολόγησης, οι ασκήσεις, το περιεχόμενο που θα χρησιμοποιηθεί για να πετύχει τους μαθησιακούς στόχους, η ροή των δραστηριοτήτων και η επιλογή των μέσων, με τρόπο συστηματικό (οργανωμένο με βάση συγκεκριμένες στρατηγικές) και λεπτομερή. Συγκεκριμένα:

  • Καταγράφεται η στρατηγική που θα εφαρμοστεί στη διδασκαλία
  • Εφαρμόζονται στρατηγικές διδασκαλίας ανάλογα με τα επιθυμητά αποτελέσματα στο γνωστικό, συναισθηματικό και ψυχοκινητικό τομέα
  • Σχεδιάζεται η μαθησιακή εμπειρία

Στη φάση της Ανάπτυξης οι σχεδιαστές δημιουργούν και συγκεντρώνουν το διδακτικό περιεχόμενο που έχουν αποφασίσει στην προηγούμενη φάση. Εφαρμόζονται τεχνολογικά μέσα υποστήριξης της διδασκαλίας και γίνεται δοκιμή της λειτουργίας τους, ώστε να υπάρξει ανατροφοδότηση και τροποποιήσεις πριν να χρησιμοποιηθούν στη διδασκαλία.

Στη φάση της Εφαρμογής  υλοποιείται η διδακτική παρέμβαση όπως έχει σχεδιαστεί. Εφόσον χρειάζεται, γίνεται εκπαίδευση του μαθητευόμενου και του διδάσκοντα και παραδίδονται τα μαθησιακά υλικά και το περιεχόμενο στους μαθητευόμενους.

Τέλος, στη φάση της Αξιολόγησης αποτιμάται διαμορφωτικά (κατά τη διάρκεια της διαδικασίας) και αθροιστικά (στο τέλος της διαδικασίας) η επίτευξη των αρχικών διδακτικών στόχων και η επιτυχία της όλης διαδικασίας και γίνονται προτάσεις για βελτίωση και αναθεώρηση ορισμένων στοιχείων.

πηγές:

http://en.wikipedia.org/wiki/ADDIE_Model

http://ed.isu.edu/addie/

http://www.learning-theories.com/addie-model.html

Αρχές διδακτικού σχεδιασμού – Gagne

1 Νοεμβρίου, 2008 / Σχολιάστε

Στα μοντέλα διδακτικού σχεδιασμού (Instructional Design, ID) συμπεριλαμβάνεται το μοντέλο των Gagne, Briggs και Wager (1992), γνωστό ως «Αρχές Διδακτικού Σχεδιασμού» (Principles of Instructional Design).

Το μοντέλο αυτό αποτελείται από εννέα διδακτικά γεγονότα (instructional events), στα οποία μπορεί να στηριχθεί ο εκπαιδευτικός για να σχεδιάσει ένα μάθημα. Τα βήματα αυτά ακολουθούν την εξής διαδοχική σειρά:

1.      εξασφάλιση της προσοχής: θα πρέπει να εξασφαλιστεί η προσοχή του μαθητευόμενου, προκειμένου να υπάρξουν κατάλληλες συνθήκες για μάθηση. Αυτό γίνεται με την πρόκληση ενδιαφέροντος, κινήτρων και περιέργειας, παρέχοντας βασική πληροφορία που έχει εγκυρότητα.

2.      πληροφόρηση του μαθητευόμενου για τους αντικειμενικούς στόχους: ο εκπαιδευτικός ενημερώνει τους μαθητές του σχετικά με το τι πρέπει να περιμένουν και τους προετοιμάζει να δεχθούν πληροφορίες, διευκρινίζοντας τι πρέπει να περιμένουν και ποια συνάφεια έχει το αντικείμενο που θα διδαχθούν.

3.      πρόκληση ανάκλησης προηγούμενης γνώσης: η πρόσβαση σε προϋπάρχουσα γνώση είναι βασικός παράγοντας κατά την διαδικασία εκμάθησης νέας γνώσης. Η κινητοποίηση των υπαρχόντων γνωστικών δομών και σχημάτων υποβοηθούν την ουσιαστική μάθηση.


gagne.wmv

4.      παρουσίαση του νέου περιεχομένου: παρουσιάζεται το νέο υλικό με στόχο φυσικά την απόκτηση και εκμάθηση της πληροφορίας.

5.      παροχή καθοδήγησης στον μαθητευόμενο: ο εκπαιδευτικός κατευθύνει το μαθητή με ανακαλυπτική μάθηση, εργαστήρια, παραδείγματα, αναστοχαστικές ερωτήσεις και άλλες τεχνικές, όπως νύξεις και υποβοηθητικές ιδέες, προκειμένου ο μαθητής να κωδικοποιήσει νοηματικά το νέο περιεχόμενο.

6.      απόσπαση απαντήσεων: ο μαθητευόμενος απαντάει σε ερωτήσεις πάνω σε αυτό που έχει διδαχθεί, ώστε μέσω της απόδοσής του να επιβεβαιωθεί η μάθησή του. Η εξάσκηση των μαθητών μπορεί να γίνει επίσης με πρακτική μιας δεξιότητας, συμμετοχή σε συζήτηση, μια ομαδική δραστηριότητα, μια γραπτή απάντηση, κατασκευή ενός τεχνουργήματος κλπ.

7.      παροχή ανατροφοδότησης: στο τέλος κάθε δραστηριότητας ο εκπαιδευτικός παρέχει άμεση ανατροφοδότηση (feedback) στον μαθητευόμενο, διορθώνοντας και ενισχύοντας  την απόδοσή του.

8.      αξιολόγηση απόδοσης: με ανεξάρτητη πρακτική εξάσκηση ο μαθητευόμενος εφαρμόζει αυτό που έχει μάθει. Ο εκπαιδευτικός μπορεί έτσι να ελέγξει αν οι μαθησιακοί στόχοι έχουν επιτευχθεί και σε ποιον βαθμό.

9.      ενίσχυση της συγκράτησης και της μεταφοράς: η κατάκτηση της ενός γνωστικού τομέα προϋποθέτει την εφαρμογή της γνώσης σε καταστάσεις της πραγματικής ζωής. Ο εκπαιδευτικός ζητάει από τον εκπαιδευόμενο να γενικεύσει αυτό που έμαθε και να το εφαρμόσει σε νέες δραστηριότητες και νέα πλαίσια (contexts), ώστε να διατηρηθεί στην μακρόχρονη μνήμη (long-term memory).

πηγές:

1.      http://tip.psychology.org/gagne.html

2.      Gagne, R., Briggs, L. & Wager, W. (1992). Principles of Instructional Design (4th Ed.). Fort Worth, TX: HBJ College Publishers

3.      http://www.slideshare.net/armovil/gagne-nine-events-of-instruction/

4.      http://www.e-learningguru.com/articles/art3_3.htm

Πλοήγηση άρθρων

Επόμενα άρθρα →
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Accessibility by WAH