Η διδασκαλία με τη χρήση εικονικών κόσμων επιφυλάσσει ενεργό ρόλο για τους μαθητές. Οι μαθητές μπορούν να δημιουργούν περιεχόμενο με τη βοήθεια των εργαλείων που υπάρχουν στο εικονικό περιβάλλον και να εκφράζουν με αντικείμενα τις ιδέες τους. Τα τρισδιάστατα εικονικά αντικείμενα μπορούν να αποτελέσουν πεδίο υποβολής ερωτήσεων και συζήτησης.
Εκτός όμως από την παραγωγή τρισδιάστατων αντικειμένων, υπάρχουν και άλλες εκπαιδευτικές χρήσεις, όπως η τροποποίηση της μορφής και εμφάνισης του avatar, η εξερεύνηση εκπαιδευτικών εικονικών περιβαλλόντων, η ανταλλαγή πληροφορίας με άλλους, η χρησιμοποίηση τρισδιάστατων αντικειμένων σε μια εφαρμογή, ο σχεδιασμός ενός σχεδίου εργασίας (project), η παράδοση των προϊόντων του προγράμματος στο διδάσκοντα, η αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του προγράμματος και η ανατροφοδότηση από συμμαθητές και διδάσκοντα.
Οι μαθητές σταδιακά μεταβάλλονται από παθητικούς ακροατές σε ενεργούς συμμέτοχους σε συζητήσεις με ομάδες και σε δραστηριότητες που επιβεβαιώνουν το επίπεδο κατανόησης του μαθήματος, όπως η συγγραφή κειμένου, η διεξαγωγή πειραμάτων, η ολοκλήρωση προγραμμάτων και οι μελέτες περίπτωσης.
πηγή: Cynthia M. Calongne (2008), Educational Frontiers: Learning in a Virtual World, EDUCAUSE Review, vol. 43, no. 5 (September/October 2008)
