Με το όρο «πρόβλημα μεταφοράς» (transfer problem) εννοείται η δυνατότητα μεταφοράς των δεξιοτήτων που αναπτύσσονται από ορισμένες δραστηριότητες σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον σε άλλα, ευρύτερα και μη οικεία περιβάλλοντα (Detterman & Stenberg 1993).
Πολλή από την υπερβολή που πλαισιώνει τo Second Life και την δυνατή επιρροή του στην ανθρώπινη συμπεριφορά βρίσκεται στις υποθέσεις σχετικά με τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται στο γενικό πλαίσιο του εικονικού κόσμου και μεταφέρονται σε νέα ευρύτερα πλαίσια. Στην εκπαιδευτική έρευνα αυτά τα φαινόμενα είναι γνωστά με την ονομασία «πρόβλημα μεταφοράς» (transfer problem).
Ο σκοπός της ανθρώπινης δραστηριότητας, οι στόχοι και οι προθέσεις μας, περιορίζουν το είδος της πληροφορίας που συλλέγουμε στο περιβάλλον και τον τρόπο που την χρησιμοποιούμε (Barab, et al. 1999). Άνθρωποι, για παράδειγμα, που έχουν μάθει Άλγεβρα, είναι καλοί στο να τη χρησιμοποιούν για την επίλυση προβλημάτων βιβλίων μέσα στη σχολική πραγματικότητα, αλλά αναπτύσσουν πολύ διαφορετικές στρατηγικές για την επίλυση προβλημάτων του πραγματικού κόσμου (Lave, et al. 1990).
Η έρευνα δυστυχώς για τους εκπαιδευτικούς που ανυπομονούν να χρησιμοποιήσουν τους εικονικούς κόσμους, είναι ακόμα στις αρχές για να πιστέψουμε ότι οι παίκτες αναπτύσσουν δεξιότητες εφαρμόσιμες και σε άλλα περιβάλλοντα. Κατά συνέπεια, περιορίζεται αυτό που ελπίζουμε ότι οι παίκτες μπορούν να μάθουν από την αλληλεπίδραση τους με τον εικονικό κόσμο. Αν ένας παίκτης σε ένα Εικονικό Μουσείο στο Second Life έχει μάθει ορισμένες δεξιότητες, όπως το να τηλεμεταφέρεται γρήγορα και να αντιμετωπίζει εύκολα ορισμένα προβλήματα, αυτό δεν σημαίνει ότι στην πραγματική του ζωή μπορεί να μεταφέρει με επιτυχία τις παραπάνω δεξιότητες. Το περιβάλλον είναι διαφορετικό και απαιτεί άλλες κοινωνικές πρακτικές.