Είναι μια πολύ αποτελεσματική στρατηγική διδασκαλίας που απευθύνεται στην ανάπτυξη γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων (επικοινωνία, εμπιστοσύνη, ηγετικός ρόλος, λήψη κοινών αποφάσεων, διαχείριση κρίσεων, προσφορά βοήθειας, κατανόηση, σεβασμός σειράς, ενθάρρυνση). Οι μαθητές μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο με συνεργατική προσπάθεια σε ένα περιβάλλον αλληλεξάρτησης, αφού η επιτυχία της ομάδας εξαρτάται από την ατομική συμβολή, κάτι που αντανακλά τις σύνθετες δομές της σύγχρονης κοινωνίας.
Η συνεργατική μάθηση χαρακτηρίζεται από: α) θετική αλληλεξάρτηση, β) πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση, γ) ατομική υπευθυνότητα, δ) κοινωνικές δεξιότητες και στάσεις και ε) ομαδικές διεργασίες
Οι μαθητικές ομάδες είναι μικρές (2-6 μέλη), ετερογενείς, με έντονη αλληλεξάρτηση και διαφοροποίηση των ρόλων στα πλαίσια της ομάδας. Η επίτευξη του μαθησιακού στόχου προέχει με την προϋπόθεση ότι οι σχέσεις της ομάδας διατηρούνται αρμονικές με αμοιβαίο σεβασμό ανάμεσα στα μέλη.
Στα θετικά αυτής της στρατηγικής συμπεριλαμβάνονται η ενίσχυση των δημοκρατικών αξιών, η δημιουργία θετικού κλίματος στην τάξη και θετικής στάσης απέναντι στο σχολείο και τους συμμαθητές, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της αποδοχής που νιώθουν οι μαθητές και η μείωση του σχολικού άγχους.
Η συνεργατική μάθηση μπορεί να εφαρμοστεί σε ποικίλες δραστηριότητες και σε συνδυασμό με άλλες στρατηγικές μάθησης (π.χ. καταιγισμό ιδεών). Οι μαθητές δέχονται ανατροφοδότηση και αξιολόγηση από τα μέλη της ομάδας τους και μπορούν να αναστοχάζονται πάνω στην ατομική τους πρόοδο. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιολογεί τόσο το τελικό αποτέλεσμα όσο και την κοινωνική συμπεριφορά των μαθητών.
πηγές:
