Η ίδρυση του βεστιαρίου συμπίπτει με την ίδρυση της θεατρικής ομάδας του σχολείου και η πορεία είναι παράλληλη. Ο εμπλουτισμός του βεστιαρίου ήταν σε άμεση σύνδεση με τις παραστάσεις και τις ανάγκες, που προέκυπταν.

• Καθώς «στηνόταν» η πρώτη παράσταση της ομάδας στο θεατρικό εργαστήρι αρχίσαμε να συλλέγουμε και τα πρώτα μας σκηνικά αντικείμενα. Η πρώτη αυτή παράσταση ήταν «Το αγόρι με τη βαλίτσα» (2009-10) με θέμα την προσφυγική φυγή. Το βασικό σκηνοθετικό και σκηνογραφικό συνάμα εύρημα ήταν να αξιοποιηθούν οι βαλίτσες ως σύμβολα του ταξιδιού- άτακτης φυγής, της μετανάστευσης, της ξαφνικής αλλαγής ζωής, των επικίνδυνων περιπετειών. Αρχίσαμε , λοιπόν, να αναζητούμε ξεχασμένες βαλίτσες στα πατάρια των σπιτιών μας αλλά και στα σκουπίδια. Οι βαλίτσες αυτές χρησιμοποιήθηκαν στην παράσταση σαν καθίσματα , σαν κρεβάτια, ακόμα και λόφος όπου σκαρφάλωναν οι ηθοποιοί. Έγιναν οι συμπρωταγωνιστές των μικρών ηθοποιών.
• Εκτός όμως από σκηνικά αντικείμενα οι βαλίτσες φιλοτεχνήθηκαν και διακοσμούσαν τους τοίχους της αίθουσας τελετών (την οποία είχαμε μετονομάσει χιουμοριστικά ως «το περίφημο υπόγειο του 5^ου» !!!). Τις υπόλοιπες θεατρικές χρονιές μας οι βαλίτσες χρησιμοποιήθηκαν και σε άλλες παραστάσεις.
• Κατά τη δεύτερη θεατρική χρονιά (2010-11) στην παράσταση «Η κοιμωμένη ξύπνησε» το κυρίαρχο σκηνικό αντικείμενο – που κατασκευάστηκε από φελιζόλ, ήταν πέντε μεγάλοι κύβοι, που έκτοτε  χρησιμοποιήθηκαν σε πολλές εκδηλώσεις – πέραν των θεατρικών- και είναι ακόμα η καλύτερη λύση, ένα είδος πασπαρτού! Μεταμορφώνονται σε τραπέζια, κρεβάτια, πόρτες, ακόμα και η ιστορική Πύλη του Πολυτεχνείου…
• Επίσης, συγκεντρώθηκαν ρούχα και αξεσουάρ καθώς και γοβάκια από τις ντουλάπες στα σπίτια των μελών της ομάδας αλλά και σε σπίτια φίλων της ομάδας. Αγοράστηκαν επίσης χρυσαφιές κουρτίνες για τις εισόδους της σκηνής.
• Οι ντουλάπες του βεστιαρίου γέμισαν χρώμα από τα υφάσματα, που μεταμόρφωσαν τη σκηνή σε τέντα τσίρκου για το «Μεγάλο μας τσίρκο» (2011-142, την τρίτη μας θεατρική παράσταση.
• Επόμενη παραγωγή  ένα δύσκολο μπρεχτικό έργο ( προσαρμοσμένο ωστόσο για την ηλικία των μαθητών/τριών), « Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»(2013-14). Για την απόδοση της λιτής και αμφίσημης ατμόσφαιρας του έργου, αγοράστηκαν μεγάλα μαύρα και άσπρα πανιά και φαναράκια. Επίσης, τρεις μαύρες κάπες για τα πνεύματα του έργου.
• Τα μαύρα πανιά από τη σκηνή του Σετσουάν, αξιοποιήθηκαν στην παράσταση «Όνειρο θερινής νυκτός» (2014-15) καθώς καθηγήτρια της ομάδας έραψε από αυτά τις μαύρες φούστες των ξωτικών. Τα φανάρια του Σετσουάν φώτισαν τη νύχτα στο δάσος του Σαίξπηρ. Η πομπή της βασίλισσας των ξωτικών φωτίστηκε και με πυρσούς, που αποθηκευτήκαν στο αποθηκάκι του βεστιαρίου.
• Κατά την περίοδο αυτή με έξοδα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων κατασκευάστηκαν ντουλάπες για την αποθήκευση των ρούχων.
• Συνεχίζοντας τα δύσκολα έργα -με προσαρμοσμένο περιεχόμενο και υπερπαραγωγές-ανεβάσαμε το 2015-16 τον «έφηβο Φάουστ». Δωρίστηκε στην ομάδα ένας προβολέας-κανόνι, που διευκόλυνε το φωτισμό των ηθοποιών, όταν κινούνταν εκτός σκηνής.
• Τα μεγάλα σχέδια της ομάδας συνεχίστηκαν με ένα μεγάλο ταξίδι επιστροφής στην Ιθάκη στο υπέροχο έργο του Καμπανέλλη «Οδυσσέα γύρισε σπίτι» (2016-17), όπου κατασκευάστηκε ένα υπέροχο γοργονέ φόρεμα για την Καλυψώ, συγκεντρώθηκαν ρούχα για τους ναύτες και για τον καπετάνιο και λοιπός ρουχισμός.
• Το θεατρικό κλίμα έγινε πιο ανάλαφρο και ερωτικό στη «Στρίγγλα που έγινε αρνάκι» του Σαίξπηρ (2017-18) και η σκηνοθετική επιλογή ήταν να παιχτεί σε «γκαγκστερική ατμόσφαιρα» και ανάλογες ενδυματολογικές επιλογές.
• Το 2018-19 έγινε μια μεγαλειώδης παράσταση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας «Μήδεια» σε μια ποιητική σύνθεση με το πεζό κείμενο «Μήδεια: Φωνές» της γερμανίδας συγγραφέως Wolf Christa. Αγοράστηκαν κόκκινοι χιτώνες και πολλά μέτρα σκοινί μπουγάδας, που περιπλέχθηκε σαν ιστός πάνω από τα κεφάλια των θεατών. Επίσης , ένας τεράστιος ιστός φτιάχτηκε πάνω στη σκηνή αξιοποιώντας το άσπρο πανί από το Σετσουάν.
• Τα χρωματιστά πανιά  από όλες τις παραστάσεις  μαζί με άλλα, που αγοράστηκαν, σκέπασαν τους τοίχους της αίθουσας τελετών μεταμορφώνοντάς την σε ανατολίτικο παλάτι στη μεγαλειώδη τελευταία μας παραγωγή «Η δασκάλα και ο βασιλιάς» (2019-20). Το βεστιάριο απέκτησε μια εξωτική νότα με τα σάρι των ηθοποιών και πολλά χρωματιστά ρούχα.
• Γενικότερα, καθόλη την δεκαετή πορεία της θεατρικής ομάδας έχουν συγκεντρωθεί γυναικείες  βραδινές τουαλέτες, στολές στρατιωτικές, κοστούμια, πολυτελή νυχτικά, εντυπωσιακές ρόμπες, αποκριάτικες στολές, καπέλα εποχής, κοσμήματα, γάντια, τσάντες, παπούτσια στις ντουλάπες του βεστιαρίου και πολλά αντικείμενα.
• Ο πλούτος και η ποικιλία του αποθηκευμένου υλικού στο βεστιάριο έδωσαν την ιδέα για την δημιουργία ενός ιστολογίου , όπου θα παρουσιάζεται καταγεγραμμένο το περιεχόμενο του βεστιαρίου και θα λειτουργεί και ως δανειστικός  χώρος για άλλα σχολεία του Δήμου Γαλατσίου. Η κατασκευή του ιστολογίου ξεκίνησε το σχολικό έτος 2023-24. Παράλληλα, διακοσμήθηκε και αναδιοργανώθηκε ο χώρος του βεστιαρίου,  ώστε ανακαινίσθηκε αισθητικά και λειτουργικά.