Αthanasia's blog

Μην πεις ποτέ σου «είναι αργά» κι αν χαμηλά έχεις πέσει κι αν λύπη τώρα σε τρυγά κι έχεις βαθειά πονέσει. Κι αν όλα μοιάζουν σκοτεινά κι έρημος έχεις μείνει μην πεις ποτέ σου «είναι αργά» -τ’ ακούς- ό,τι κι αν γίνει. Μην πεις ποτέ σου αυτές τις δυο απελπισμένες λέξεις…

Δεύτερη Φύση

[…] Αἰσθάνομαι μόνος ἀφοῦ δὲν ἔχει δεύτερη ζωὴ ν᾿ ἀλλάξουμε καὶ τὸ φεγγάρι ταξιδεύει πάντα ἴδιο. Σύντροφε οὐρανὲ ἄλλοτε ἡ ἐλπίδα φεγγοβολοῦσε στὰ χέρια κοιτάζω τὸ σῶμα βρίσκω τ᾿ ὄνειρο πάει κ᾿ ἡ ἀγάπη χάνεται σὰν τὸ νερὸ στὴν πέτρα. Τί εἶναι πιὰ ἕνα δέντρο τί εἶναι τ᾿ ἀσημένια φύλλα; Μέσ᾿ στὴν ὁρμὴ τῆς ἐρημιᾶς […]

Δὲ γυρεύω ξένο, δὲ ρωτάω κρυφό, δὲ γυρεύω χάρη. Κάτι μοῦ ῾χουν πάρει μὲς ἀπ᾿ τὴ ψυχὴ κάτι μοῦ ῾χουν πάρει. Καὶ δὲν ἦταν οὔτε ξωτικιὰ καὶ δὲν ἦταν χέρια κι ἦταν ἕνα βράδυ πού ῾παιζαν θολὰ στὸ γιαλὸ τ᾿ ἀστέρια. Κι ἦρθε ἕνας ἀγέρας κι ἦρθ᾿ ἕνας βοριὰς κι ἦρθ᾿ ἕνα σκοτάδι, -ὢ ἀδερφή, […]

Τώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όνειρο μες στο αίμα Tου κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίνει: Ελευθερία Έλληνες μες στα σκοτεινά δείχνουν το δρόμο: EΛEYΘEPIA Για σένα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος

Αν μπορούσες να ακουστείς θα σου έδινα την ψυχή μου να την πας ως την άκρη του κόσμου. Nα την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα αναμμένα για τα Χριστούγεννα – στο τζάκι του Νέγρου ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο. Αν […]