Πᾶνε κι ἔρχονται οἱ ἄνθρωποι πάνω στὴ γῆ. Σταματᾶνε γιὰ λίγο, στέκονται ὁ ἕνας ἀντίκρυ στὸν ἄλλο, μιλοῦν μεταξύ τους. Ἔπειτα φεύγουν, διασταυρώνονται, μοιάζουν σὰν πέτρες ποὺ βλέπονται. Ὅμως, ἐσύ, δὲ λόξεψες, βάδισες ἴσα, προχώρησες μὲς ἀπὸ μένα, κάτω ἀπ᾿ τὰ τόξα μου, ὅπως κι ἐγώ: προχώρησα ισα, μὲς ἀπὸ σένα, κάτω ἀπ᾿ τὰ τόξα […]
Αρχεία για Μάρτιος 2016
Μαρ 29 2016
Οἱ μικροὶ γαλαξίες – Νικηφόρος Βρεττάκος
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Οἱ μικροὶ γαλαξίες – Νικηφόρος Βρεττάκος
Μαρ 29 2016
Εἰρήνη εἶναι ὅταν… – Νικηφόρος Βρεττάκος
Εἰρήνη, λοιπόν, εἶναι ὅ,τι συνέλαβα μὲς ἀπ᾿ τὴν ἔκφραση καὶ μὲς ἀπ᾿ τὴν κίνηση τῆς ζωῆς. Καὶ Εἰρήνη εἶναι κάτι βαθύτερο ἀπ᾿ αὐτὸ ποὺ ἐννοοῦμε ὅταν δὲν γίνεται κάποτε πόλεμος. Εἰρήνη εἶναι ὅταν τ᾿ ἀνθρώπου ἡ ψυχὴ γίνεται ἔξω στὸ σύμπαν ἥλιος. Κι ὁ ἥλιος ψυχὴ μὲς στὸν ἄνθρωπο. (ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἔργο: Δυὸ ἄνθρωποι […]
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Εἰρήνη εἶναι ὅταν… – Νικηφόρος Βρεττάκος
Μαρ 26 2016
Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε! – Μανώλης Αναγνωστάκης
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα. Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη […]
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε! – Μανώλης Αναγνωστάκης
