Feed
Άρθρα
Σχόλια

Αρχείο για την κατηγορία 'Γενικά'

Το φράγμα του Αλιάκμονα κοντά στη Βέροια

Σε μικρή απόσταση από τη Βέροια βρίσκεται το φράγμα του Αλιάκμονα. Ο Αλιάκμονας είναι το μεγαλύτερο σε μήκος ποτάμι της Ελλάδας (περίπου 322 χιλιόμετρα) που πηγάζει εντός των ελληνικών συνόρων (μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες για τον Αλιάκμονα εδώ).

Για να φτάσετε στο φράγμα του Αλιάκμονα ξεκινώντας από τη Νάουσα, θα πρέπει αρχικά να κατευθυνθείτε προς Βέροια. Φτάνοντας στη Βέροια, θα πρέπει να ακολουθήσετε τις πινακίδες προς Βεργίνα, προσπερνώντας τις εξόδους για Θεσσαλονίκη/Αθήνα και Κοζάνη.

Έτσι, σε απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων από Βέροια, αφού περάσετε και το χωριό Αγία Βαρβάρα, θα συναντήσετε την γέφυρα πάνω από τον Αλιάκμονα. (Από εκεί η Βεργίνα απέχει μόλις 5 χιλιόμετρα).

Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου

Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου, είναι το πρώτο οργανωμένο Χιονοδρομικό Κέντρο της Χώρας. Λειτουργεί από το 1934, χρονιά που οργανώθηκαν οι πρώτοι Πανελλήνιοι αγώνες χιονοδρομίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1530μ.

Απέχει 24 χιλιόμετρα από τη Βέροια, 20 χιλιόμετρα από τη Νάουσα, 95 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη και 74 χιλιόμετρα από τη Κοζάνη. Η κύρια πρόσβαση στο χιονοδρομικό γίνεται μεσώ της Εγνατία οδού και της επαρχιακής οδού Βέροιας Σελίου ενώ η δευτερεύουσα πρόσβαση γίνεται μεσώ της επαρχιακής οδού Νάουσας Σελίου.

Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου διαθέτει άνετους χώρους πάρκινγκ έκτασης 36 ασφαλτοστρωμένων στρεμμάτων.

Το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου, συνδυάζει όλες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την συγκρότηση ενός πρότυπου χιονοδρομικού κέντρου. Χαρακτηριστικά το Εθνικό Χιονοδρομικό Κέντρο Σελίου διαθέτει πολλούς και σύγχρονους αναβατήρες για την άνετη και γρήγορη εξυπηρέτηση των σκιέρ, μεγάλη ποικιλία στίβων με πίστες για τουριστική και αθλητική χιονοδρομία, παιδικές χαρές, πίστες δρόμων αντοχής με δυνατότητα διεξαγωγής διεθνών αγώνων όπου η ταυτόχρονη και άνετη άθληση χιλιάδων χιονοδρόμων είναι καθημερινότητα.

Επίσης διαθέτει μονοπάτια (διαδρομές) πορείας ορειβασίας. Διασχίζεται από το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε4. Οι άριστες συνθήκες χιονιού, ο ελεύθερος ορίζοντας, η εκπληκτική ηλιοφάνεια, και η περιορισμένη υγρασία προσδίδουν στους επισκέπτες υγειά χαρά και ευεξία.

Χωριά στo Βέρμιο

Βέρμιο

 

Βόρεια της Βέροιας μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή βρίσκονται τα χωριά Κουμαριά, Ξηρολίβαδο και Κάτω Βέρμιο ή Σέλι. Εκεί υπάρχουν πάνω από 70 χλμ. σηματοδοτημένων ορειβατικών μονοπατιών Ε4 καθιστώντας το βουνό σημαντικό προορισμό πεζοπορίας, ορειβασίας και ορεινής ποδηλασίας. Στο Κάτω Βέρμιο βρίσκεται και το φαράγγι του Σελίου, μήκους 5 χλμ., με την γνωστή τρύπα του Μιχάλη. Το φαράγγι του Σελίου συναντά τη δασική διαδρομή μεταξύ Σελίου και 3-5 Πηγαδιών χαράσσοντας μια υπέροχη περιπατητική διαδρομή κατά μήκος της κορυφογραμμής. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες πολιτιστικές, αθλητικές και θρησκευτικές εκδηλώσεις συγκεντρώνουν πλήθος επισκεπτών.

 

Κοινότητα Σελίου

Μέσα από μια πανέμορφη διαδρομή φτάνουμε στο χωριό Κάτω Βέρμιο ή Σέλι που βρίσκεται σε υψόμετρο 1450 μέτρων. Αν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν οι πίστες του σκι θα σας ανταμείψουν. Οι λάτρες του σκι θα έχετε μια υπέροχη εμπειρία ενώ όσοι δεν επιθυμούν τη δραστηριότητα αυτή μπορούν εναλλακτικά να εξερευνήσουν το βουνό. Η ηπιότητα των πλαγιών, η πυκνή βλάστηση, η πλούσια πανίδα και η κοντινή του απόσταση από τις πόλεις της Ημαθίας έχουν αναδείξει το Βέρμιο σε σημαντικό προορισμό πεζοπορίας. Στο βουνό, υπάρχουν πάνω από 70 χιλιόμετρα σηματοδοτημένων μονοπατιών. Στο Κάτω Βέρμιο ακόμα, βρίσκεται και το φαράγγι του Σελίου, μήκους 5 χλμ., με την γνωστή τρύπα του Μιχάλη στην είσοδο του. Το φαράγγι του Σελίου, τέμνει τη δασική διαδρομή μεταξύ Σελίου και 3-5 Πηγαδιών, δημιουργώντας μια περιπατητική διαδρομή κατά μήκος της κορυφογραμμής.

Το χωριό ιδρύθηκε την περίοδο 1826-1835 από Βλάχους κτηνοτρόφους, που κατάγονταν από τα χωριά Αβδέλλα και Σαμαρίνα στην βόρεια Πίνδο, που εξαιτίας των διωγμών από τους Τούρκους εγκαταστάθηκαν στα αλπικά λιβάδια του Βερμίου. Υπάρχουν όμως και άλλες πηγές που αναφέρονται σε ένα προγενέστερο οικισμό με το όνομα Σέλι σε παραπλήσια τοποθεσία. Στο Σέλι έχουμε τη δυνατότητα να γευματίσουμε σε μία από τις ταβέρνες που λειτουργούν όλο το χρόνο με υπέροχα τοπικά κρέατα και βλάχικες πίτες όπως Τσουκνιδόπιτα και Κρεμμυδόπιτα θαυμάζοντας τη θέα του κάμπου της Ημαθίας.

 

Το Σέλι έχει πλούσια λαογραφική παράδοση. Πολιούχος του χωριού είναι η Παναγία. Στις 15 Αυγούστου γίνεται 3ήμερο πανηγύρι της Παναγίας συγκεντρώνοντας πλήθους κόσμου. Την ένατη μέρα μετά τον Δεκαπενταύγουστο, στα εννιάμερα της Παναγίας, τελείται λειτουργία στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Σελιώτισας στην περιοχή ‘Πριόνια’. Εκεί, στο φυλάκιο στα Πριόνια, μπορεί κανείς να κεραστεί πίτες λουκούμια, σουβλάκια, λουκάνικα και άλλα κρεατικά προσφορά του τοπικού συνεταιρισμού και να γλεντήσει στους ήχους των χάλκινων.

 

Κοινότητα Κουμαριάς
Η Κουμαριά είναι ένα μικρό ορεινό χωριό χτισμένο στους πρόποδες του Βερμίου σε υψόμετρο 750μ. Χτίστηκε εκεί περίπου στα τέλη του 19ου αιώνα από κατοίκους των γειτονικών χωριών, του Σελίου και του Ξηρολιβάδου. Στην Κουμαριά μπορεί κανείς να απολαύσει δροσιά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες και γραφικές βόλτες στα χιόνια το χειμώνα. Μπορεί κανείς να δοκιμάσει Κρεατόπιτα ή Γαλατόπιτα και να πιεί καφέ σε ένα από τα τέσσερα μαγαζιά του χωριού, ακόμη και να διανυκτερεύσει αν το επιθυμεί σε έναν από τους δύο παραδοσιακούς ξενώνες. Σημαντικές ημερομηνίες για επίσκεψη στην Κουμιαριά είναι κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα όπου λαμβάνουν χώρα τα ‘Κούλουμα’ και προσφέρονται παραδοσιακά σαρακοστιανά, στις 24 Ιουνίου όπου αναβιώνει το έθιμο του Αϊ Γιάννη του Κλείδωνα, στις αρχές Ιουλίου όπου οργανώνεται κάθε χρόνο το αντάμωμα των Κουμαριωτών και στις 8 Σεπτεμβρίου όπου γιορτάζει το χωριό. Παραμονή και ανήμερα του πανηγυριού, που γίνεται προς τιμήν της γέννησης της Θεοτόκου, η πλατεία γεμίζει με παραδοσιακούς ήχους και χορούς από Κουμαριώτες και συγκροτήματα άλλων συλλόγων.

 

Κοινότητα Ξηρολίβαδου

Το Ξηρολίβαδο είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.220 μέτρων σε ένα οροπέδιο του όρους Βερμίου και αποτελεί έναν από τους ορεινότερους οικισμούς της Ελλάδας. Δίπλα στον οικισμό κατά τους καλοκαιρινούς κυρίως μήνες σχηματίζεται μία μικρή λίμνη, που οι κάτοικοι της περιοχής την ονομάζουν Μπάρα.

Ο οικισμός είναι πολύ παλιός και ανέρχεται στους βυζαντινούς χρόνους, χωρίς να είναι γνωστό πως ονομάζονταν τότε ενώ υπάρχουν γραπτές αναφορές στα έγγραφα του Τουρκικού ιεροδικείου της Βέροιας από το 1640-1641. Ξέρουμε επίσης ότι καταστράφηκε πολλές φορές πιο πριν από πυρπολήσεις και από ληστές ενώ από την καταστροφή του 1795 από ληστές οι κάτοικοι σκορπίστηκαν σε άλλα μέρη, ιδίως στη Μακεδονία. Ξανά χτίστηκε, ίσως το 1805 και έγινε τσιφλίκι του Αλή Πασά. Ξανά καταστράφηκε το 1822 μαζί με την καταστροφή της Νάουσας ενώ ξαναζωντάνεψε όταν γύρω στα 1840 εγκαταστάθηκε στην περιοχή ένα φαλκάρι 100 περίπου οικογενειών από τα βλαχοχώρια των Γρεβενών. Η διάβαση του Ξηρολιβάδου είχε νωρίτερα χρησιμοποιηθεί από τους Βλάχους της Πίνδου, όταν οργανωμένα μετακινούνταν διωκόμενοι από τις άγριες διαθέσεις του Αλή Πασά, του οποίου η εξουσία έφθανε μέχρι τον ποταμό Αξιό. Μετά από ένα χρονικό διάστημα που ακολούθησε την εξόντωση του Τεπελενλή, οι βλαχόφωνοι κτηνοτρόφοι επέστρεψαν από την κεντροανατολική Μακεδονία, όπου είχαν καταφύγει και εγκαταστάθηκαν στο Βέρμιο, όπου ήδη είχαν εντοπίσει πλουσιότατα βοσκοτόπια.

 

Σημαντικές ημερομηνίες για επίσκεψη στο Ξηρολίβαδο είναι ‘Η Περπερούνα και η Γκαλεάτα’ την 23η του Ιουνίου, το ‘Πανηγύρι του Προφήτη Ηλία’ και ο ‘Ορεινός Αγώνας Ξηρολίβαδου’ κάθε Ιούλιο. Στο Ξηρολίβαδο παλαιότερα αναβίωναν τα έθιμα Περπερούνα και Γκαλεάτα που τα τελούσαν τα κορίτσια του χωριού με σκοπό να προκαλέσουν βροχή. Οι Ξηρολιβαδιώτισσες, διατηρώντας την βλάχικη παράδοση, συνηθέστερα συνδύαζαν την Περπερούνα με τον Κλήδονα, αναβιώνοντας στο χωριό το έθιμο Γκαλεάτα. Ως ‘Γκαλεάτα’ προσδιορίζονταν ένα κτηνοτροφικό σκεύος σαν γκιούμι, στο οποίο τοποθετούνταν ένα συγκεκριμένο αγριολούλουδο, που και αυτό για τον ίδιο λόγο ονομαζόταν επίσης γκαλεάτα. Η αναβίωση του εθίμου γινόταν την καλοκαιρινή περίοδο, την μέρα του Αϊ Γιάννη του Κλήδονα, όταν οι Βλάχοι είχαν πια ανεβεί στο βουνό για να ξεκαλοκαιριάσουν. Με την Γκαλεάτα συνδυάζονταν η επίκληση για βροχόπτωση και τα μαντέματα για την τύχη των κοριτσιών που μετείχαν στο δρώμενο. Το έθιμο άρχιζε την παραμονή, 23 Ιούνη, όταν γινόταν η πρόσκληση και μαζεύονταν τα κορίτσια του χωριού και στόλιζαν την Γκαλεάτα, ενώ οι κοπέλες έριχναν μέσα η καθεμιά ένα ασημικό (βραχιόλι, δακτυλίδι κ.τ.λ.), τα ριζικάρια, γιατί από αυτά θα έβγαινε το ριζικό, η μοίρα κάθε μιας κοπέλας.

 

Tο πανηγύρι του Προφήτη Ηλία αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση του Ξηρολιβάδου όπου αναβιώνει το έθιμο του πλειστηριασμού των εικόνων. Μετά το πέρας του πλειστηριασμού πραγματοποιείται λιτάνευση των ιερών εικόνων που ξεκινάει από την εκκλησία και καταλήγει στην Μπούνα (Καλό Πηγάδι) στο λιβάδι. Στην πομπή που σχηματίζεται, τον δρόμο ανοίγουν καβαλάρηδες, ενώ τις εικόνες συνοδεύουν τιμητικά ντυμένοι με παραδοσιακές ενδυμασίες Ξηρολιβαδιώτες και ακολουθεί όλος ο κόσμος. Στην Μπούνα τελείται ο αγιασμός των πηγαδιών, της μπάρας, του λιβαδιού, των κοπαδιών και του δάσους. Η παράδοση θέλει μετά τον αγιασμό να αναβιώνει στο Τσαΐρι ο Τρανός Χορός με όλους τους άνδρες και τις γυναίκες του χωριού να πιάνονται κατά σειρά ηλικίας τραγουδώντας και χορεύοντας παλιούς παραδοσιακούς σκοπούς. Τελετουργικός χορός, με λιτές κινήσεις, με μελωδικές αντιφωνίες συμβολίζει τον κύκλο της ζωής και διασώζει στοιχεία από τους πανάρχαιους δωρικούς κύκλιους χορούς.

 

Φυτιά

Η περιοχή της Φυτιάς σύμφωνα με ενδείξεις κατοικείται από την αρχαιότητα. Το χωριό ονομαζόταν Τσόρνοβο ή Τσέρνοβο που σημαίνει μαύρο κρασί (tserno vino) λόγω του σκούρου κόκκινου κρασιού που παρήγαγαν οι αμπελώνες του. (Άλλωστε οι Φυτιώτες μέχρι και σήμερα θεωρούνται από τους καλύτερους αμπελουργούς και παρασκευαστές κρασιού της περιοχής). Μετονομάστηκε το 1926 σε Φυτεία και τα νεώτερα χρόνια σε Φυτιά. Κατά την επανάσταση του 1821 οι κάτοικοι της Φυτείας αγωνίστηκαν κατά των Οθωμανών. Σπουδαίος αγωνιστής της επανάστασης του 1821ήταν ο Ιωάννης Αθανασίου. Το 1822 έγινε και η πρώτη καταστροφή του χωριού.

Από τη Φυτιά θεωρείται ότι κατάγεται ο Άγιος Τιμόθεος ο Οσιομάρτυς εκ Βεροίαςο οποίος γεννήθηκε περίπου το 1762, έγινε μοναχός στο Άγιο Όρος και με την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 μαρτύρησε μαζί με άλλους μοναχούς στο Λευκό Πύργο (που χρησιμοποιούνταν τότε ως φυλακή), το 1822 ύστερα από βασανιστήρια των Οθωμανών.

 

Στον Μακεδονικό Αγώνα 1904-1908 πήραν μέρος αρκετοί Φυτιώτες, οι οποίοι αναγνωρίστηκαν επίσημα ως Μακεδονομάχοι από το ελληνικό κράτος το 1963 και αρκετοί έπεσαν νεκροί στις μάχες. Ο Ναός του Αγίου Αθανασίου (και συγκεκριμένα ένα τμήμα που διασώθηκε από τον παλιό ναό) κηρύχθηκε το 1969 ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το ελληνικό κράτος. Στους τοίχους του υπάρχουν τοιχογραφίες αγίων, με πιο εντυπωσιακή αυτή του αγίου Νέστορα. Κατά την παράδοση, από το μάτι του αγίου φαίνεται να τρέχει αίμα από τότε που μουσουλμάνοι προσπάθησαν να το βγάλουν αλλά, σκαλίζοντας την τοιχογραφία, ανάβλυσε αίμα τρέποντάς τους σε φυγή.

 

Τρεις είναι οι πιο σημαντικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο χωριό:
• το κουρμπάνι στις 18 Ιανουαρίου προς τιμήν του Αγίου Αθανασίου
• πολιτιστικές εκδηλώσεις με χορευτικά συγκροτήματα [11] στις 23 Αυγούστου (Εννιαήμερα της Θεοτόκου)
• το κάψιμο των κέδρων (κέδαρα) στις 23 Δεκεμβρίου (προπαραμονή Χριστουγέννων) στις 12 το βράδυ με συμμετοχή πολλών επισκεπτών από όλη την Κεντρική Μακεδονία.

 

Στην Φυτιά δραστηριοποιείται ο O Εκπολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Φυτείας (Ε.Μ.Σ.Φ.) ιδρύθηκε το 1981.
Υπάρχουν δύο εκκλησίες:
• ο Άγιος Νικόλαος και
• ο Άγιος Αθανάσιος. που θεωρείται προστάτης του χωριού.

 

Ακόμη υπάρχουν τέσσερα παρεκκλήσια γύρω από το χωριό:
• η Αγία Παρασκευή στο Κλαδάκι,
• οι Άγιοι Θεόδωροι,
• ο Άγιος Μόδεστος και
• ο Άγιος Πρόδρομος στο δρόμο για το Κωστοχώρι.

 

Επίσης πολύ κοντά στο χωριό, στην περιοχή της Μαρούσιας, βρίσκεται ο μεταβυζαντινός Ναός του Αγίου Νικολάου Μαρούσιας, που χτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα.

 

Σε απόσταση 7 χλμ. από τη Φυτιά στο παλιό δρόμο Φυτιά – Βέροια βρίσκεται η Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά (Καλή Παναγιά).
Η Φυτιά είναι μία από τις διαδρομές του Ράλλυ «Φίλιππος» που διοργανώνει κάθε χρόνο η Λέσχη Αυτοκινήτου Βέροιας.

 

Καστανιά
Η Καστανιά είναι ορεινό χωριό του νομού Ημαθίας. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.080 μέτρων στις πλαγιές του Βερμίου και είναι ένα από τα ορεινότερα χωριά της Ημαθίας. Το 1951 κτίστηκε εκεί, με ενέργειες του Φίλωνα Κτενίδη ο νέος ναός της Παναγίας Σουμελά, τον οποίο επισκέπτονται, ιδίως τον Αύγουστο, πλήθος προσκυνητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

 

Γεωργιανοί
Οι Γεωργιανοί μέχρι το 1928 ονομαζόταν Τόπλιανη, οικισμός σε υψόμ. 440 μ. στο βουνό Βέρμιο του νομού Ημαθίας. Πριν το 1922 στην θέση που υπάρχει ο οικισμός των Γεωργιανών δεν υπήρχε χωριό, πρόσφυγες από τον Καύκασο εγκαταστάθηκαν στο σημείο αυτό την άνοιξη του 1922 και ίδρυσαν το χωριό Γεωργιανοί. Τόπλιανη ονομαζόταν ένα άλλο χωριό, μεταξύ Γεωργιανών και Λευκόπετρας, το οποίο καταστάφηκε ολοσχερώς από του Τούρκους το 1822 μετά την επανάσταση της Νάουσας.

 

Ραχιά

Νοτιοδυτικά της Βέροιας σε ύψος 400 μέτρων στους πρόποδες του Βερμίου είναι χτισμένη η Ράχη ή Ραχιά , μεγάλο μέρος των κατοίκων της οποίας κατάγεται από την Σαντά του Πόντου. Στις αρχές του 19ου αι. το χωριό ονομαζόταν Ριάχοβο και κατοικούνταν από αρκετές οικογένειες γηγενών ελληνόφωνων Μακεδόνων.

Μετά την αποτυχία της επανάστασης της Νάουσας το 1822 το χωριό καταστράφηκε από τις ορδές του Λουμπούτ πασά και όσοι από τους κατοίκους του γλίτωσαν από το θάνατο, κατέφυγαν σε ορεινούς και απόμακρους οικισμούς της περιοχής, για να επιστρέψει ένα μικρό μέρος μόλις το 1891. Το 1916 οι Γάλλοι τοπογράφησαν το χωριό και τον επόμενο χρόνο άρχισε η κατασκευή των πρώτων σπιτιών του Εποικισμού ενόψει της εγκατάστασης Ποντίων προσφυγών από το Κάρς της Ρωσίας, που είχαν αρχίσει την περίοδο αυτή να εγκαθίστανται στην Ελλάδα. Πραγματικά το 1919 στις 16 υπάρχουσες οικογένειες των γηγενών προστέθηκαν 25 οικογένειες Καρσλήδων, που μετά παραμονή τριών χρόνων αναχώρησαν για την περιοχή της Πτολεμαϊδας.

 

Στις αρχές του 1924 εγκαταστάθηκαν στη Ραχιά 7 οικογένειες από τα χωριά Κελκίτ και Γατράχ του Παϊπουρτ (Τσιαμουρλήδες) και 5 οικογένειες από την ευρύτερη περιοχή της Αργυρούπολης (Κιμισχαναλήδες). Λίγες μέρες αργότερα ,στις 25 Οκτωβρίου,έφτασαν με κάρα και κατασκήνωσαν στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου 23 οικογένειες Σανταιών,ο αριθμός των οποίων διευρύνθηκε σημαντικά κατά τα επόμενα χρόνια,καθώς σε αυτές ήρθαν να προστεθούν και αρκετοί άλλοι Σανταίοι, που επέλεξαν τη Ραχιά σαν τόπο της οριστικής τους εγκατάστασης.

“Γαστρονομία”

Ρεβανί Βεροίας
Το παραδοσιακό σιροπιαστό γλυκό της Βέροιας (www.veriahistory.gr). Χτυπάμε καλά τα αυγά με τη ζάχαρη. Ρίχνουμε το σιμιγδάλι, το ηλιέλαιο, το αλεύρι το μπέικιν, το γιαούρτι και τις βανίλιες και χτυπάμε μέχρι να γίνει ένα ομοιόμορφο το μίγμα .Το βάζουμε στο μεγάλο ταψί της κουζίνας (41,50 εκ. Χ 34,50 εκ.).Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 °C για 40΄λεπτά. Για το σιρόπι: Βράζουμε το σιρόπι 10΄ λεπτά. Αφήνουμε το ρεβανί να κρυώσει και περιχύνουμε με το ζεστό σιρόπι, σιγά – σιγά μέχρι να το απορροφήσει. Είναι προτιμότερο να το φτιάξουμε την προηγούμενη από την μέρα που θέλουμε να το σερβίρουμε.

Φασουλονταβάς
Είναι ένα από τα δημοφιλέστερα φαγητά της Μακεδονίας και σίγουρα το πιο διαδεδομένο φαγητό της Βέροιας. Ο φασουλο(ν)ταβας είναι ένα νόστιμο φαγητό που δεν λείπει από κανένα Βεριωτικο σπίτι. Τις κρύες μέρες του χειμώνα συνοδεύετε άψογα με καλό σπιτικό τσίπουρο. Σε πρώτο στάδιο σε ένα τηγάνι τσιγαρίζουμε σε λάδι το κρεμμύδι και παράλληλα αφού μουλιάζουμε από την προηγούμενη μέρα τα φασόλια μας, τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε τη σάλτσα ντομάτας και νερό και βράζουμε. Στη συνέχεια ρίχνουμε τα φασόλια στο πήλινο ταψί μας και ρίχνουμε το κρεμμύδι με το λάδι και ανακατεύουμε καλά, ύστερα ρίχνουμε τη πάπρικα, το πιπέρι, το αλάτι και το λάδι και ανακατεύουμε καλά και το βάζουμε στο φούρνο. Μόλις ψηθεί σερβίρουμε και γαρνίρουμε με καυτερή πράσινη πιπεριά.

Σαρμαδάκια με μαϊντανό
Ζυμώνουμε τον κιμά μαζί με τα υπόλοιπα υλικά εκτός του μαϊντανού και πλάθουμε τα σαρμαδάκια σε μέγεθος μεγάλου καρυδιού. Έπειτα, ψιλοκόβουμε το μαϊντανό αφού πρώτα τον πλύνουμε και τον στεγνώσουμε καλά σε μια πετσέτα. Τυλίγουμε τα σαρμαδάκια στον ψιλοκομμένο μαϊντανό και τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα με λίγο ζεστό νερό. Τοποθετούμε από πάνω τους ένα πιάτο και το καπάκι της κατσαρόλας. Τα αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να γίνουμε και τέλος ξεστήνουμε.

Κουκουλωτό
Κόβουμε σε μικρά κομμάτια το αρνί. Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε το αρνί στο βούτυρο μαζί με το κρεμμύδι, αλάτι, πιπέρι και κύμινο για λίγα λεπτά. Απλώνουμε την σκέπη σε ένα ταβά και ρίχνουμε μέσα το μίγμα με το αρνί και στην συνέχεια αφού το τυλίξουμε το αναποδογυρίζουμε. Το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ο ώσπου να πάρει χρώμα και παράλληλα να διατηρήσει τα υγρά του.

Ζυγούρι με κυδώνι
Σε μια κατσαρόλα σοτάρουμε το ζυγούρι σε βούτυρο μέχρι να ροδίσει. Κόβουμε τα κυδώνια σε φέτες και τα τηγανίζουμε στο υπόλοιπο βούτυρο. Έπειτα ρίχνουμε τα κυδώνια στην κατσαρόλα να ενσωματωθούν με το ζυγούρι και προθέτουμε 1 κούπα ζεστό νερό και 1 κούπα ζάχαρη. Τα σιγοβράζουμε ώσπου να μαλακώσουν τα κυδώνια και να σωθεί το νερό.

Χασάπικο
Βάζουμε το ζυγούρι στη φωτιά και αφού πάρει βράση τα ξαφρίζουμε πολύ καλά. Προσθέτουμε αλάτι και το βράζουμε καλά. Κόβουμε τα κρεμμύδια, τις ντομάτες και τις πιπεριές σε μικρά καβάκια μέσα στο ζουμί. Ζεσταίνουμε λάδι σε βαθύ τηγάνι και ρίχνουμε τα λαχανικά για να αχνιστούν. Προσθέτουμε κόκκινο και μαύρο πιπέρι και αλάτι. Αφού βράσει το κρέας και τα λαχανικά μένουν με το λάδι τους χωρίς όμως να έχουν βράσει τελείως. Τα βάζουμε στην γάστρα ή σε πήλινο όλα μαζί και προσθέτουμε λίγο νερό από το κρέας και τα μεταφέρουμε στο φούρνο μέχρι να ψηθούν καλά. Να μείνουν με το λάδι και να τσιγαριστούν.

Πίτες
Κυρίαρχο στοιχείο της Βεργίωτικης γαστρονομίας. Μπορεί κανείς να γευτεί πίτες όλων των ειδών:χορτόπιτες (τσουκνιδόπιτες, πρασόπιτες) τυρόπιτες, μουστόπιτες, πατσαβουρόπιτες, κρεατόπιτες, ριζόπιτες, κολοκυθόπιτες, μπατζόπιτες.

Κρεατόπιτα
Βράζουμε το κρέας με τα κρεμμύδια, το βούτυρο, αλάτι και πιπέρι. Ανοίγουμε 2 φύλλα και το ένα το τοποθετούμε σε στρογγυλό ταψί. Ρίχνουμε μέσα την γέμιση και κλείνουμε το δεύτερο φύλλο. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°

Βλάχικο από Βέροια
Πασπαλίζετε το αρνί με τα μυρωδικά, το αλείφετε με ελαιόλαδο και λεμόνι και το ψήνετε προσθέτοντας ένα φλιτζάνι τσαγιού νερό σε μέτρια προθερμασμένο φούρνο στους 160 °C στον αέρα, μέχρι να μαλακώσει. Το αφήνετε να κρυώσει, το κόβετε σε κομμάτια και το απλώνετε σε ένα μικρό ταψί. Ανακατεύετε το γιαούρτι με το αυγό και το αλεύρι και περιχύνετε το αρνάκι.
Ψήνετε σε μέτρια προθερμασμένο φούρνο στους 160 °C στον αέρα, μέχρι να πάρει χρώμα.
Τσιγαρίζετε το κρεμμύδι και το ρύζι με το ελαιόλαδο, προσθέτετε λίγο – λίγο νερό μέχρι να βράσει το ρύζι. Προσθέτετε την κανέλα, τις σταφίδες και το κουκουνάρι και ανακατεύετε.
Σερβίρετε το αρνάκι, γαρνίροντας το με το ρύζι.

Κιμαδόπιτα βλάχικη
Κόβουμε τα πράσα σε κομματάκια και τα αφήνουμε σε μπόλικο νερό. Τα ζεματάμε σε καυτό νερό για να μην είναι βαριά και μας φέρουν καούρα και τα στραγγίζουμε. Αφήνουμε να κρυώσουν. Σε ένα τηγάνι βαθύ, βάζουμε το λάδι και σοτάρουμε καλά τα πράσα με τον κιμά. Ρίχνουμε ένα φλιτζανάκι νερό και τις δάφνες και το βράζουμε σε χαμηλή φωτιά σκεπασμένο για 5′. Ανοίγουμε να εξατμιστεί το νερό και ανακατεύουμε συχνά. Ρίχνουμε το αλάτι και τα καρυκεύματα στο τέλος. Αφήνουμε να κρυώσει, αφαιρούμε τις δάφνες και πάμε στο δύσκολο μέρος της συνταγής.
Βάζουμε το αλεύρι σε μια λεκάνη και κάνουμε μια γούβα στη μέση. Εκεί ρίχνουμε το αλάτι, το νερό και το λάδι. Ανακατεύουμε να ενωθούν όλα τα υλικά και έπειτα ζυμώνουμε καλά και πολύ μέχρι να έχουμε ένα σφιχτό ζυμάρι. Αν χρειαστεί λίγο νερό ακόμα προσθέτουμε λίγο, λίγο. Το ίδιο αν χρειαστεί αλεύρι.
Σκεπάζουμε το ζυμάρι και το αφήνουμε να ξεκουραστεί στο ψυγείο.
Το βγάζουμε, το κόβουμε στα δύο και ανοίγουμε λεπτό φύλλο με τον πλάστη. Αλείφουμε με μισολιωμένο βούτυρο και διπλώνουμε τα πλαϊνά. Τα αλείφουμε κι αυτά με βούτυρο και διπλώνουμε το όλον μέχρι να γίνει ένα τετράγωνο κομμάτι. Όσες φορές το διπλώσουμε, σε τόσα φύλλα θα φουσκώσει. Το βάζουμε στο ψυγείο. Το ίδιο κάνουμε και με το δεύτερο κομμάτι. Αλείφουμε με σπορέλαιο ένα μεγάλο ταψί και με τον πλάστη, ανοίγουμε φύλλο το πρώτο κομμάτι, πάνω σε αλευρωμένο πάγκο. Το βάζουμε με τον πλάστη στον πάτο του ταψιού. Αδειάζουμε τη γέμιση και την απλώνουμε να πάει παντού. Ανοίγουμε το δεύτερο φύλλο και καλύπτουμε. Κόβουμε τα πλαϊνά που μπορεί να περισσεύουν και με το δάχτυλο κολλάμε τις άκρες γύρω γύρω. Αλείφουμε πάλι με βούτυρο και ρίχνουμε και λίγο σπορέλαιο. Την κόβουμε αν θέλουμε εκείνη τη στιγμή ή όταν ψηθεί και κρυώσει. Την ψήνουμε στους 200 βαθμούς έως ότου φουσκώσει το φύλλο και ροδίσει πολύ καλά, περίπου 25-30 λεπτά. Η πίτα είναι έτοιμη. Είναι πεντανόστιμη και θα ξετρελαθείτε. Βέβαια αν σας τρομάζει το φύλλο, πάρτε ένα έτοιμο χωριάτικο για πίτα.

Μπομπότα
Ανακατεύουμε το αλεύρι, το νερό και το αλάτι για να κάνουμε το μίγμα (το θέλουμε λίγο παχύ). Αλείφουμε το ταψί με βούτυρο και στρώνουμε το μισό μίγμα στο ταψί. Βάζαμε τη γάστρα επάνω στο ταψί για να ζεσταθεί λίγο το μίγμα. Παίρνουμε μια κουταλιά βούτυρο χοιρινό και το λιώνουμε στο τηγάνι με μπόλικες τσιγαρίδες. Το ρίχνουμε πάνω από το μίγμα και από πάνω ρίχνουμε το άλλο μισό μίγμα και από πάνω πάλι τσιγαρίδες και βούτυρο. Το ψήνουμε στη γάστρα 1 ώρα περίπου.

Τραχανάς σούπα 
Βράζουμε το γάλα, το αφήνουμε να κρυώσει, ρίχνουμε λίγο αλάτι, αλεύρι και το ζυμώνουμε (θέλουμε να είναι σκληρό το ζυμάρι). Ανοίγουμε φύλλα μ’ αυτό το ζυμάρι, τα αφήνουμε στον ήλιο να στεγνώνουν και μόλις στεγνώσουν τα τρίβουμε στον τρίφτη. Βράζουμε στην κατσαρόλα νερό, ρίχνουμε βούτυρο χοιρινό και τον τραχανά και τα αφήνουμε να βράσουν για 1 τέταρτο περίπου.

Γαλατόπιτα
Φρέσκο γάλα, αυγά ημέρας και φρέσκο βούτυρο είναι απαραίτητα για την επιτυχία της γαλατόπιτας. Το γάλα μπορεί να είναι αγελαδινό, αν και στην πατροπαράδοτη βλάχικη συνταγή, πολλές φορές ήταν και αιγοπρόβειο, οπότε η γαλατόπιτα έπαιρνε μια πολύ ιδιαίτερη γεύση. Αρχικά βάζουμε το γάλα σε κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά και μέχρι να ζεστάνει, ετοιμάζουμε το μίγμα των υπόλοιπων υλικών. Σε ένα μπολ, ανακατεύουμε το αλεύρι με τη ζάχαρη και προσθέτουμε ένα – ένα τα αυγά και τη βανίλια. Δουλεύουμε πολύ καλά με το σύρμα να ενσωματωθούν τα αυγά. Μόλις ζεστάνει το γάλα, ρίχνουμε τα υλικά από το μπολ στην κατσαρόλα και βράζουμε σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να πήξει η κρέμα. Κατά τη διάρκεια του βρασίματος, ανακατεύουμε συνεχώς να μην κολλήσει. Τέλος, κατεβάζουμε από την φωτιά, ρίχνουμε το φρέσκο βούτυρο και ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει. Αφήνουμε τη γέμιση να κρυώσει ελαφρά σε θερμοκρασία περιβάλλοντος για να τη χρησιμοποιήσουμε για το στρώσιμο της πίτας.

Ζυμώνουμε όλα τα υλικά για 2’ στην πρώτη ταχύτητα και έπειτα στην γρήγορη μέχρι να αποκτήσουμε μια ζύμη κρατημένη αλλά ελαστική. Πλάθουμε σε καρβελάκι. Αφήνουμε να ξεκουραστεί για 15’ και ανοίγουμε φύλλο. Αλείφουμε το φύλλο με 200 gr μαλακή μαργαρίνη. Κόβουμε το φύλλο σε 8 κομμάτια χωρίς να φτάσουμε στο κέντρο και μαζεύουμε το ένα πάνω στο άλλο σχηματίζοντας πάλι μια μπάλα. Το βάζουμε στο ψυγείο σκεπασμένο για 4 ώρες.
Βουτυρώνουμε ένα στρογγυλό ταψί. Ανοίγουμε το φύλλο ελαφρά μεγαλύτερο από το ταψί και το απλώνουμε στο ταψί. Ρίχνουμε την κρέμα μέσα (αφού έχει κρυώσει καλά) και την απλώνουμε ομοιόμορφα. Γυρίζουμε το περίσσευμα από το φύλλο προς τα μέσα κάνοντας ένα κόθρο. Αλείφουμε τον κόθρο με λάδι και αυγό και ψήνουμε στους 180 για 45’ περίπου. Μόλις βγει η πίτα την αλείφουμε με λίγο φρέσκο βούτυρο.

Αρνί σου φούρνο με κριθαράκι
Κόβουμε σε κομμάτια το αρνί και το βάζουμε να πάρει μια βράση. Έπειτα, το βάζουμε στο φούρνο με λίγο νερό, αλάτι, κόκκινο και μαύρο πιπέρι και το αφήνουμε να ροδίσει. Στη συνέχεια προσθέτουμε το κριθαράκι και το ψήνουμε για μια επιπλέον ώρα

Κατσαμάκι
Σε κατσαρόλα με νερό που βράζει ρίχνουμε αλεύρι. Όταν γίνει παχύρευστος χυλός ρίχνουμε το κρεμμύδια τσιγαρισμένο σε λάδι και το ανακατεύουμε μέχρι να γίνει μια ομοιόμορφη μάζα.

Σταμνάτο
Σε μια πήλινη στάμνα βάζουμε τεμαχισμένο 2 κιλά χοιρινό και 2 κιλά κατσικίσιο κρέας, 2-3 ψιλοκομμένα κρεμμύδια, 2 σκελίδες σκόρδο, πιπέρι μαύρο, αλάτι, προσθέτουμε λίγο νερό και το αφήνουμε στη φωτιά για πάνω από πέντε ώρες.

Πάμε Βέροια?

Ενα ταξίδι σε μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Μακεδονίας!

Δείτε το στο slideshare.net

 

ΚΤΗΜΑ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

ΚΤΗΜΑ ΚΑΛΑΪΤΖΗ

Με θέα την εύφορη πεδιάδα της Ηµαθίας και τον όµορφο Αλιάκµονα, το ξενοδοχείο και ο επισκέψιµος αµπελώνας µας προσφέρουν φιλοξενία και διαχρονική ποιότητα που είναι εγκάρδια και αυθεντική.

Η διακριτική πολυτέλεια, η υψηλή αισθητική, η προσωπική εξυπηρέτηση, το προνόμιο της αποκλειστικότητας και της πνευματικής γαλήνης είναι η ευγενής επιδίωξη τής φιλοσοφίας στο οινικό μας ξενοδοχείο.

Επίκεντρο των εξορμήσεων και ορμητήριο για τις καθημερινές αποδράσεις των ταξιδιωτών το Κτήμα Καλαϊτζή αποτελεί το ιδανικό ησυχαστήριο μακριά από το σπίτι στο τέλος κάθε κοπιαστικής ημέρας περιηγήσεων.

Η διαμονή μαζί μας προσφέρει στους επισκέπτες την ευκαιρία να ανακαλύψουν τον εξαιρετικό Αρχαιολογικό Χώρο των Αιγών στην σύγχρονη Βεργίνα, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1996, γενέτειρα δύο από τις σημαντικότερες μορφές της ιστορίας, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του πατέρα του Φιλίππου ΙΙ, όπως επίσης και τα πολυάριθμα επισκέψιμα οινοποιεία και τους μαγευτικούς αμπελώνες στην ζώνη ονομασίας προέλευσης του ξακουστού Ξινόμαυρου στην γειτονική Νάουσα.

Βέροια..πόλη Βυζαντινή!

Η Βέροια είναι πόλη της Κεντρικής Μακεδονίας και πρωτεύουσα του νομού Ημαθίας.

Είναι κτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου. Βάσει της απογραφής του 2011 η πόλη είχε πληθυσμό 43.158 μονίμων κατοίκων, ενώ ο νέος Καλλικρατικός Δήμος έχει μόνιμο πληθυσμό 66.547. Είναι γνωστή για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική στις παλαιές γειτονιές της και τις πολυάριθμες βυζαντινές και μεταβυζαντινές εκκλησίες της. Παραδοσιακό γλυκό της έδεσμα το ρεβανί. Η απόστασή της από την Αθήνα είναι 511 χλμ. και από τη Θεσσαλονίκη 73 χλμ.

Μουσεία

  1. Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας: Παρουσιάζεται η ακμή της Βέροιας κατά τη Βυζαντινή εποχή με κάθε λεπτομέρεια. Στεγάζεται στον παλαιό Μύλο του Μάρκου, κοντά στα τείχη της πόλης. Στα ευρήματα συμπεριλαμβάνονται ψηφιδωτά, χειρόγραφα, έργα αγγειοπλαστικής, ξυλόγλυπτα και νομίσματα.
  2. Αρχαιολογικό Μουσείο: Πρόσφατα ανακαινισμένο, ελκύει τεράστιο αρχαιολογικό ενδιαφέρον από κάθε σημείο της γης εδώ και πολλά χρόνια και προσφέρει μια αναδρομή στο πλούσιο παρελθόν της Βέροιας, ενώ μας παραπέμπει στο ιστορικό μεγαλείο της Αρχαίας Πόλης εκείνων των χρόνων. Στις τρεις αίθουσες του Μουσείου μπορεί κανείς να δει ευρήματα από την παλαιολιθική εποχή ως και την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Τα νεολιθικά ευρήματα προέρχονται από τον οικισμό Νέα Νικομήδεια, που θεωρείται ο παλαιότερος γνωστός μόνιμος οικισμός στο ευρωπαϊκό έδαφος. Τα ευρήματα από την πρώιμη εποχή του Σιδήρου προέρχονται από το νεκροταφείο της Βεργίνας. Ανάμεσα στα ευρήματα ξεχωρίζουν μια χάλκινη υδρία του 4ου αιώνα π.Χ., η στήλη του Γυμνασιαρχικού Νόμου, στην οποία περιγράφεται η λειτουργία της μέσης και ανώτερης εκπαίδευσης στο Γυμνάσιο της Βέροιας, καθώς επίσης η προτομή του θεού Ολγάνου, του 2ου αιώνα μ.Χ., που ανακαλύφθηκε στον Κοπανό.
  3. Μουσείο Εκπαίδευσης: Λειτουργεί μόνιμη έκθεση, που παρουσιάζει την εξέλιξη της εκπαίδευσης και των μέσων διδασκαλίας της στην Ελλάδα, από τους χρόνους των κηρωμένων πινακίδων, των περγαμηνών, της αρχαίας μελάνης και των κονδυλοφόρων μέχρι την εποχή των τετραδίων, των θρανίων και των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
  4. Μουσείο Νεότερης Ιστορίας και Τέχνης: Γνωστό ως Βλαχογιάννειο εκθέτει με μοναδικό τρόπο την άνθηση της τέχνης και την πρόοδο της νεότερης ιστορίας σε αυτόν τον τόπο.
  5. Λαογραφικό Μουσείο: Στεγάζεται στο παλαιό αρχοντικό Σαράφογλου. Το μουσείο εστιάζει στη λαογραφία του τόπου, αναδεικνύοντας το πλούσιο ιστορικό των συνηθειών των κατοίκων της Βέροιας. Παρουσιάζει εκπληκτικό ενδιαφέρον το υλικό του μουσείου, ενώ παράλληλα στεγάζεται εντός ενός παλιού αρχοντικού, που σου επιτρέπει να δεις και εσωτερικά την αρχιτεκτονική της πόλης.

“Φτου και βγαίνω!…στη Βιβλιοθήκη μου πηγαίνω!”

Και ο χρόνος μετράει πλέον αντίστροφα…Σεμινάριο επιμόρφωσης προσωπικού και εθελοντών στο πλαίσιο του project “Φτου και βγαίνω!…στη Βιβλιοθήκη μου πηγαίνω!” Στις 19 Μαΐου, στο πλαίσιο του  project “Φτου και βγαίνω!…στη Βιβλιοθήκη μου …πηγαίνω!” (έναρξη: 25 Μαΐου-15 Ιουνίου και 14-30 Σεπτεμβρίου), πραγματοποιήθηκε από τη δημιουργική ομάδα του project στην Παπαχαραλάμπειο Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ναυπάκτου διαδραστικό σεμινάριο επιμόρφωσης στο οποίο συμμετείχαν 11 υπάλληλοι των Βιβλιοθηκών Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και 8 εθελοντές της Βιβλιοθήκης Ναυπάκτου. Η σύνδεση των παιχνιδιών με την διδακτική διδασκαλία, τα σχολεία και τις βιβλιοθήκες, τα οφέλη και τα χαρακτηριστικά των εκπαιδευτικών παιχνιδιών, ο σχεδιασμός, η προετοιμασία  και η υλοποίηση ομαδικών εκπαιδευτικών δράσεων παιχνιδιών, η ανάπτυξη της ικανότητας προσέγγισης ποικίλων ηλικιακών ομάδων και προσέλκυσης ενδιαφέροντος των παιδιών και η δημιουργία δεσμών συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των βιβλιοθηκών και των σχολείων ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της εκπαίδευσης. Οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα εργαστήριο με την Μαρία Ντέκα, εκπαιδευτικό της πληροφορικής, σχετικά με τον τρόπο εγκατάστασης και χρήσης του ηλεκτρονικού εκπαιδευτικού υλικού που προμηθεύτηκαν οι Βιβλιοθήκες στο πλαίσιο του project ενώ εν συνεχεία πλοηγήθηκαν σε ελεύθερα διαθέσιμες στο διαδίκτυο εφαρμογές ηλεκτρονικών εκπαιδευτικών παιχνιδιών. Παρακολούθησαν επίσης το βιωματικό εργαστήριο της μουσικού Πόλυς Τριανταφύλλου με τίτλο “Κάνω τον ήχο φίλο μου” μαθαίνοντας πώς να προσφέρουν μουσικοκινητικές δράσεις, να κατασκευάζουν αυτοσχέδια μουσικά όργανα, να μετατρέπουν τα μουσικά όργανα σε επιτραπέζια παιχνίδια, να γράφουν μια ιστορία με ρυθμό και να ζωγραφίζουν τον ήχο! Η εκπαίδευση αυτή ολοκληρώθηκε με τις νηπιαγωγούς Ιωάννα Ράπτη και Σπυριδούλα Κατσούδα καθώς και με τις εκπαιδευτικούς δημοτικής εκπαίδευσης Κατερίνα Νάστου και Αλεξάνδρα Ζησιμοπούλου, οι οποίες προσέφεραν στους συμμετέχοντες πολύτιμες συμβουλές ως προς την προσέγγιση των παιδιών αλλά και των σχολείων, την επιλογή των κατάλληλων παιχνιδιών, τον σχεδιασμό, την οργάνωση και διεξαγωγή πετυχημένων δράσεων παιχνιδιών. Η ανταλλαγή απόψεων, ο διαδραστικός χαρακτήρας αυτών των μικρών εργαστηρίων και ο διάλογος που αναπτύχθηκε μεταξύ της δημιουργικής ομάδας και των συμμετεχόντων συντέλεσαν σε μια ουσιαστική επικοινωνία και θετική διάθεση! Εθελοντές και υπάλληλοι πολύ σύντομα θα εφαρμόσουν τις γνώσεις που απέκτησαν εμπλουτίζοντας τον τρόπο δουλειάς τους και μεταδίνοντας τις γνώσεις τους και σε άλλες βιβλιοθήκες. Οι συμμετέχουσες βιβλιοθήκες (Αγρινίου, Αμαλιάδας, Ναυπάκτου, Πάτρας και Πύργου), με την υποστήριξη του Future Library και του Ιδρύματος “Σταύρος Νιάρχος”, θα προσπαθήσουν  να αναδείξουν τις Βιβλιοθήκες ως κέντρα διάχυσης της γνώσης, αγάπης για το βιβλίο αλλά και διασκέδασης μέσα από κάθε είδους παιχνίδι!310187_451250844965049_1027248814_n

Αιμοδοσία στο Αγρίνιο

Εθελοντική Αιμοδοσία την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009 στο Παπαστράτειο Μέγαρο…
5′ λεπτά διακοπή από τις Χριστουγεννιάτικες αγορές σας ίσως σώσουν μια ζωή..!!
Αξίζει τον κόπο..

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων