Το Ροδίνι είναι πάρκο το οποίο βρίσκεται στο νότιο τμήμα της πόλης της Ρόδου, περίπου 3 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Το πάρκο διαμορφώθηκε στη σημερινή μορφή του από τους Ιταλούς, σε ρεματιά. Στο πάρκο, κατά μήκος του ρέματος, βρίσκονται αρχαία ταφικά μνημεία και σπηλιές που λειτουργούσαν ως χώροι λατρείας ή νυμφαία, τα οποία διαμορφώθηκαν κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ.. Αποτελούσε την αρχαία νεκρόπολη της Ρόδου, σήμερα γνωστή ως Νεκρόπολη Κορακόνερου, που χρησιμοποιήθηκε τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια.Έχει χαρακτηριστεί τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους.
Οι Ιταλοί πραγματοποίησε αρχαιολογική έρευνα στην περιοχή το 1924 και αναστήλωσαν τους τάφους των Πτολεμαίων και το ρωμαϊκό υδραγωγείο, το οποίο βρίσκεται δίπλα στην είσοδο του πάρκου. Το 1929 διαμόρφωσαν την κοιλάδα σε πάρκο με την κατασκευή φραγμάτων, τεχνητών λιμνών, καναλιών και γεφυρών, σχεδίασαν μονοπάτια δίπλα στο ρέμα και τοποθέτησαν σιντριβάνια, κιόσκια και παγκάκια. Επίσης διαμόρφωσαν το υπάρχον καφενείο και έφτιαξαν καφενείο-εστιατόριο, το οποίο το 1939 επεκτάθηκε και έγινε κέντρο διασκέδασης. Οι εργασίες διαμόρφωσης του πάρκου ολοκληρώθηκαν το 1930. Εισήγαγαν στο πάρκο ψάρια, χελώνες, πάπιες και παγώνια και κατασκεύασαν μικρό ζωολογικό κήπο. Το πάρκο αποκαταστάθηκε μετά τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς κατά τη διάρκεια του Β΄ ΠΠ.
Ανάμεσα στα αρχαιολογικά μνημεία στο πάρκο Ροδίνι ξεχωρίζει ο τάφος των Πτολεμαίων. Είναι ένα τετράγωνο μαυσωλείο διαστάσεων 28,5 επί 28,5 μέτρα λαξευμένο στο βράχο. Διαθέτει επιμήκη προθάλαμο και ορθογώνιο θάλαμο, στον οποίο έχουν λαξευτεί θέσεις όπου τοποθετούνταν οι σαρκοφάγοι των νεκρών. Άλλα μνημεία περιλαμβάνουν τον λεγόμενο κορινθιακό τάφο, ο οποίος αποτελείται από τρεις υπόγειους θαλάμους λαξευμένους στο βράχο, σπηλαιώδεις θέσεις με κόγχες όπου τοποθετούνταν αγαλματίδια, έδρανα και βωμοί.
