|
|
|
|
|
|
|
Ο γενικός ορισμός της έννοιας του φωνητικού εύρους είναι “η έκταση από τη χαμηλότερη στην υψηλότερη νότα που παράγει μια συγκεκριμένη φωνή”. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Στο χώρο του τραγουδιού, η έννοια του φωνητικού εύρους ορίζεται ως “η συνολική έκταση των μουσικά χρήσιμων τόνων που παράγει ένας τραγουδιστής” . |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Αυτό συμβαίνει διότι κάποιες από τις νότες που μπορεί να είναι σε θέση να τραγουδήσει μια φωνή, να μη μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όλες τις περιπτώσεις.
| |
|
|
|
|
Για παράδειγμα στην όπερα, όπου οι τραγουδιστές δε χρησιμοποιούν μικρόφωνα, στο φωνητικό τους εύρος περιλαμβάνονται μόνο οι νότες εκείνες οι οποίες μπορούν να ακουστούν καθαρά “πάνω” από την ορχήστρα.
| |
|
|
|
|
|
|
|
Η έννοια του φωνητικού εύρους είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται για την ταξινόμηση των τραγουδιστών φωνών σε ομάδες οι οποίες ονομάζονται “τύποι φωνής”. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Πρόκειται για τους εξής τύπους: |
|
|
|
|
|
|
|
|
 η Σοπράνο (Soprano) |
|
|
|
|
|
η Μέτζο-Σοπράνο (Mezzo-Soprano) |
|
|
|
|
|
η Κοντράλτο (Contralto) |
|
|
|
|
|
ο Τενόρος (Tenor) |
|
|
|
|
|
ο Βαρύτονος (Baritone) |
|
|
|
|
|
ο Μπάσος (Bass) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
